Goodbye Volcano High Preview

Met hoeveel games er tegenwoordig verschijnen, is het vrijwel onmogelijk om iets te maken wat daadwerkelijk origineel is. Zelfs in LudoNarraCon, welke slechts enkele tientallen demo’s heeft, kwam ik twee games tegen die de nodige overeenkomsten met elkaar hadden: Dead Pets Unleashed en Goodbye Volcano High. Maar dezelfde ingrediënten geven niet altijd hetzelfde gerecht.

Dat DPU niet mijn ding was, heb ik volgens mij vrij duidelijk gemaakt in mijn preview. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik al snel dacht dat Goodbye Volcano High een soortgelijke ontvangst zou krijgen. Weer een verhaal over een band die wanhopig probeert door te breken, in een wereld die net niet onze aarde is en non-menselijke wezens heeft? Ja, misschien was ik bevooroordeeld.

Achteraf gezien

Gelukkig ben ik de beroerdste niet en dus moest ik al snel toegeven dat ik een heel verkeerd beeld had van wat GVH zou zijn. De game begint met diens einde, welke hint naar een desastreuze afloop van dit verhaal, om vervolgens terug in de tijd te springen. In dit verleden maken we kennis met Fang, een jonge dinosaurusvrouw met de ambitie om haar band beroemd te maken. Daarom beginnen we met het spelen van haar nieuwste nummer in een simpele, maar doeltreffende, ritmegame, waarin je zowel de actieknoppen als sticks moet gebruiken. Dit moet niet zelden tegelijk, hetgeen chaotisch oogt op het scherm, maar makkelijk zat wegspeelt. Zoals een game als dit moet zijn.

Eens de tutorial succesvol doorlopen is, gaat de game direct verder met zijn verhaal. Dit ontvouwt zich grotendeels in cutscenes, waarbij jouw input beperkt is tot het maken van keuzes. Denk aan een visual novel, maar dan met minder tekst en meer animaties. Dit duurt ongeveer tien minuten, waarin we kennis maken met Fangs broer en vrienden. Deze zijn stuk voor stuk duidelijk neergezet met een eigen persoonlijkheid en sterke voice acting. Enkel de animaties mogen wat mij betreft iets cleaner, maar allicht dat anime in recente jaren mij te veel verwend heeft.

Meer dan dit kan ik helaas nog niet vertellen. Na deze tien minuten mocht ik nog een nummer spelen, waarna de demo eindigt. Ik heb nog amper grip op het verhaal wat men wil vertellen, maar ik denk dat het doel van de demo in dit geval ook meer was het overbrengen van het ‘’hoe’’-stuk. En dat is duidelijk zat.

Verwachting:

De animaties mogen wat mij betreft iets vloeiender, maar voor de rest heeft Goodbye Volcano High een positieve indruk weten achter te laten. De ritme-segmenten zijn functioneel uitstekend en de voice acting laat niets te wensen over. Het verhaal eromheen is echter nog even een groot vraagteken.