Like a Dragon: Gaiden - The Man Who Erased His Name

Voor The Man Who Erased His Name, door de community liefkozend Yakuza 8 genoemd, is de iconische hoofdpersoon echter terug op zijn troon. Ditmaal werkend onder de schuilnaam Joryu kreeg ik hem tijdens een preview op gamescom onder de knoppen om Castle Osaka te verkennen. Dit ‘’pretpark voor volwassenen’’ is gevuld met drank, vrouwen en geweld, en hoewel niet duidelijk waarom, moet Joryu hier vechten in het colosseum, hetgeen is waar de demo om draait.

Na een helikoptervlucht die tevens dient als expositie, arriveert Kiryu samen met een vrouwelijke compagnon bij het illustere pretpark. Het eerste wat gebeurt, is dat we worden bijgepraat over de verschillende faciliteiten die het te bieden heeft. Het idee hierachter is dat we iets om te verkennen hebben terwijl het papierwerk voor het colosseum wordt geregeld. Yakuza zou echter Yakuza niet zijn als het niet al ruim van tevoren tot een opstootje kwam.

Oog in oog met een stelletje Yakuza laat Kiryu zien dat een oude hond nog altijd kan verrassen. Zijn vuisten en voeten zijn nog altijd dodelijke wapens, maar behalve willekeurige objecten in de omgeving kan hij ook gadgets gebruiken om zichzelf te versterken. Concreet heeft de vechtersbaas toegang tot drones, jetschoenen, touw en vuurwerk. Moge het duidelijk zijn dat de serie nog altijd zichzelf niet al te serieus neemt.

Ouderwets gestoord

Dit gevoel werd nog geen twee minuten later nogmaals versterkt. Na door de stad gewandeld te hebben en daar opvallend vaak dezelfde gesprekken tussen NPC’s te hebben gezien, kom ik aanraking met kaartspel Koi Koi. Ik ken echter de spelregels niet en maak daarom de keus een potje te darten na mezelf in nieuwe kledij te hebben gehesen, met een leren jas, een petje dat niet zou misstaan bij de Village People en een paar slippers. Dit darten is grotendeels zoals je verwacht van een game op één klein ding na: een van de pijlen die je kan kiezen heeft de vorm van een tekenfilmkraai. Je mag drie keer raden met welke ik in negen pijlen wist uit te gooien.

Daar je nergens komt als je in Yakuza laat meevoeren met de stroom, stapte ik hierna toch het colosseum in, maar helaas was de tijd op voor ik die kon voltooien. Dus hoewel ik iets zag over clans, zal ik jullie context verschuldigd moeten blijven.

Verwachting:

Sommigen zullen allicht het gevoel hebben dat terugkeren naar de oude formule een stap terug is voor de Yakuza- / Like a Dragon-serie. Voor mij voelde het echter als thuiskomen na een bijzondere reis die eindigde met heimwee. Er is plaats voor Ichiban, maar laat Kiryu gewoon de hoofdserie dragen als deze game enige indicatie is van wat we in dat geval mogen verwachten.