Lost Ember

Ik hou van games die mij een verhaal vertellen; mij meenemen naar een wonderlijke wereld en plaatsen in een emotionele achtbaan. En daarom speel ik veelal visual novels en RPG’s. Dat zijn echter niet de enige genres die mij aanspreken en daarom ging ik aan de slag met een alpha build van Lost Ember.

Lost Ember is in essentie precies het type game waar ik van hou: een die een verhaal vertelt. Desondanks wordt er geen woord in gesproken. In de vorm van een wolf verken je de aarde in de toekomst, nadat de mensheid verdwenen is, om te ontrafelen wat er is gebeurd. Dat doe je echter niet alleen, maar met het titulaire lichtje dat je de weg wijst.

Van hot naar her

Met dit lichtje als gids reis je in Lost Ember van locatie naar locatie, waar je wordt geconfronteerd met flashbacks die het verhaal uit de doeken doen. Maar gelukkig doe je wel ietsjes meer dan dat, zodat het niet helemaal een walking simulator is. Tijdens mijn speelsessie werd ik bijvoorbeeld geconfronteerd met een hol waar mijn pluizige vriend zich niet in wist te wurmen en daarom werd het tijd om creatief te zijn en met een druk op de knop te wisselen van partner.

De volgende tien minuten van mijn reis speelde ik een wombat, welke, in tegenstelling tot de wolf, moeiteloos ondergrondse gangenstelsels kon verkennen om verder te komen. Maar helaas heb ik nooit gezien wat aan het einde diens sectie te wachten stond. Net als de mensheid in de wereld van Lost Ember kwam toen de demo aan een einde.

Conclusie

Lost Ember biedt een interessante opzet, waarin je met verschillende dieren het geheim van de menselijke uitsterving ontrafelt, maar wist tijdens mijn speelsessie nog niet te overtuigen. Dit was voornamelijk te wijten aan het feit dat de demo simpelweg te kort en nog in een te vroeg stadium was om al echt representatief te zijn.