Ocean's Heart

Doorgaans wanneer ik previews schrijf, doe ik dat omdat ik op een beurs als gamescom of Firstlook heb rondgelopen, waar ik in een dag zoveel mogelijk titels onder handen neem om jullie van een eerste indruk te kunnen voorzien. Dat is heel opwindend en op alle fronten een voorrecht om te mogen doen, maar soms kan het ook frustrerend zijn, wanneer ik niet even op mijn gemak dingen kan laten bezinken gedurende een sessie. Een speciale demo voor de pers die ik rustig op de bank kan spelen laat ik dan ook niet door mijn vingers glippen.

De demo in kwestie, zoals je waarschijnlijk al had geraden, was Ocean’s Heart: een top-down action RPG die er geen geheim van maakt dat het geïnspireerd is door de Zelda’s van weleer. En daar heb ik niets op tegen. Immers geldt ook bij videogames dat goed gejat nog altijd beter is dan slecht bedacht.

Even iets anders

Omdat deze demo bedoeld is om een korte eerste indruk aan de pers te geven, heeft ontwikkelaar Max Mraz het besluit genomen om een stuk uit een sidequest te knippen en dat aan te bieden. Zo ligt de focus op gameplay en presentatie, hetgeen de dingen zijn die je ook daadwerkelijk kunt beoordelen in een korte periode. Toch kun je wel snippets opvangen van het hoofdverhaal. Zo blijkt ons karakter, een avonturier genaamd Tilia, een ervaren jager van monsters, redder van mensen en verkenner van kerkers te zijn. Wat je al gedaan hebt in de hoofd-game eens de sectie van deze demo opduikt weet ik natuurlijk niet, maar opmerkingen van onze heldin hinten ernaar dat je er al een behoorlijke reis op hebt zitten, hetgeen de gameplay beoordelen lastig maakt. Want hoewel je in deze sectie je wapens kwijtraakt en opnieuw moet verzamelen – ideaal voor een demo –, lijkt het er wel op dat er uit wordt gegaan van enige ervaring in de combat mechanics. Sommige vijanden kunnen je zes hartjes in twee klappen wegvagen, waardoor het spel heel lastig lijkt. Maar als dit vijanden zijn die je al tientallen uren aan het trotseren bent, kan het gebrek aan uitrusting voor leuke en uitdagende variatie zorgen.

Denk aan chapter dertien van Final Fantasy XV of de sectie van Metal Gear Solid II waar je in je naakte reet rondrent. Deze secties lieten je ook machteloos voelen, maar vertrouwden op jouw ervaring als speler om respectievelijk Noctis en Raiden veilig langs de obstakels te loodsen. Als we de demo van Ocean’s Heart in hetzelfde licht houden, is het een prima aperitiefje, maar niet representatief voor de main course. Bovendien was het erg licht gekruid, met slechts een handjevol erg simpele puzzels.

Conclusie

Als een introductie aan Ocean’s Heart is de demo die ik onder handen mocht nemen voldoende voor een impressie, maar uitspraken over de game durf ik er niet aan de hand van te doen. Het gebrek aan context over waar in het verhaal zich de demo afspeelt zorgt er namelijk voor dat het lastig is om bepaalde aspecten, zoals de complexiteit van de puzzels en de combat, in perspectief te plaatsen. Desondanks is dit wel een titel die je in het oog moet houden als je de oorspronkelijke Zelda nog altijd een warm hart toedraagt.