Planet Zoo

Toen ik ruim een jaar geleden Jurassic World: Evolution recenseerde, was ik meer dan een beetje teleurgesteld. Met Planet Coaster had Frontier Developments de lat hoog gelegd en om hierna te concluderen dat hun volgende game hier mijlenver van verwijderd is, was als een slag in de maag. Vooral omdat je kon zien dat er zoveel meer in had gezeten.

Met Planet Zoo krijgt het een tweede kans om dat te bewijzen. Want hoewel het geen vervolg is op JW: Evolution, is het wel een soortgelijke game van dezelfde studio, waarin je ditmaal enkel een ander soort dieren onder je hoede neemt. En dus gingen wij vol goede moed aan de slag met de tutorial.

Indruk

In deze twintig minuten durende uitleg vielen direct een aantal dingen op. Allereerst zijn er de visuals, die zowaar nog imposanter waren dan die van hun andere twee games. De manen van de leeuwen, de oogjes van de beer en de snuit van een zwijn waren slechts enkele dingen die we besloten heel nauw te bestuderen, enkel om vervolgens overdonderd te worden door hoeveel detail erin zat.

Hiernaast is er de interface, welke mij herhaaldelijk positief verraste. Doorgaans wanneer ik construction and management sims speel, heb ik een notitieblokje nodig om te vinden waar men ook alweer alles heeft verstopt. In Planet Zoo vond ik echter alles wat ik nodig had op de plek waar ik het zou verwachtten, waardoor het spelen ervan een plezante en gestroomlijnde ervaring werd. Natuurlijk heeft een tutorial niet alle lagen van de gameplay getoond en kan ik geen definitieve uitspraken doen na slechts twintig minuten, maar het feit dat de basis solide is stemt mij bijzonder hoopvol over het eindproduct.

Babystapjes

Uiteraard wil jij als iemand die interesse heeft in Planet Zoo niet enkel horen wat mijn impressie is. Je wilt ook weten wat ik nu daadwerkelijk gezien en gedaan heb. De tutorial begon met het uitleggen van de controls, welke vrij standaard zijn voor dit type game en dus direct herkenbaar zullen zijn voor zij die ze vaker spelen.

Vervolgens doorliep het verschillende menu’s, waarbij voornamelijk veel aandacht werd geschonken aan die van de dieren. Als je op een inwoner van je dierentuin klikt, kun je namelijk niet enkel je aanwinst in beweging zien, maar ook allerlei informatie verkrijgen, zoals op welke fronten die (on)gelukkig is, zodat je weet wat je kunt verbeteren aan je verblijf.

Van de inwoners bekijken gingen we naar inwoners verwelkomen met het inrichten van een verblijf voor wilde zwijnen. Natuurlijk hebben deze vrolijke knorpotten eten en drinken nodig, maar je moet ook letten op waar je het plaatst zodat gasten ervan kunnen genieten en kijken dat ze zichzelf kunnen vermaken met speeltjes.

De demo eindigde met wat bouwwerkzaamheden in de vorm van het aanleggen van een nieuw verblijf voor struisvogels. Hierin moet je niet enkel zorgen voor muren en een hek, maar ook voor glas, zodat gasten de beesten kunnen zien. Verder moesten we zorgen voor faciliteiten voor het personeel, zodat de dieren makkelijk gevoed kunnen worden, en zorgen voor elektriciteit zodat die ook kunnen functioneren. Ook daarbij moet je rekening houden met gasten, daar die dit soort dingen liever niet tegen het lijf lopen. Maar net als we in the nitty gritty van dit soort micromanagement terecht komen, eindigt de demo…

Conclusie

Een tutorial van twintig minuten is verre van genoeg om te zeggen of Planet Zoo meer neigt naar Planet Coaster-kwaliteit of Jurassic World: Evolution-teleurstelling. Immers ga je daar pas achter komen wanneer je echt diep in de game duikt. Maar het feit dat de game visueel imponeert, intuïtief in elkaar steekt en een hoop lagen onder het oppervlak lijkt te verbergen, stemt ons hoopvol dat we bij release net zo vrolijk worden als onze gasten.