Street Fighter V

Sony liet iedereen verstelt staan toen ze onthulde dat het vijfde deel van Street Fighter exclusief voor de PlayStation 4 en PC zou verschijnen. Immers is de serie van Capcom een van dé grote spelers in het genre. Maar dan vraag ik me af: ‘’Waarom Street Fighter?’’. Waarom kozen ze voor deze serie en niet bijvoorbeeld voor de gore van Mortal Kombat of een van Bandai Namco’s series: Tekken en Soul Calibur? Na een hands-on sessie met de game begreep ik echter al snel waarom.

De versie van de game die ons team op Gamescom mocht spelen, bevatte een rooster van negen strijders. Hierbij zitten natuurlijk fanfavorieten als Ryu, Ken, M. Bison en Chun-Li, die worden aangevuld door Vega, Cammy, Nash, Birdie en Necalli.

Je zou denken dat een speelsessie met slechts iets meer dan de helft van het aantal van het uiteindelijke team niet zou volstaan voor een goed oordeel over de game, maar verrassend genoeg leerde enkele speelsessies ons al heel veel dingen. Dingen die Street Fighter die-hards al zullen weten, maar die interessant zijn voor zij die (al een tijd) geen Street Fighter games hebben gespeeld. Te beginnen met de basis.

Zo moet je vechten

Zoals gebruikelijk in fighting games hebben alle karakters in essentie dezelfde basis waarop hun aanvallen gebouwd zijn. In het geval van Street Fighter betekent dit lichte, medium en zware aanvallen voor zowel armen als benen, wat dan ook direct de reden is dat het soms een six-button fighter wordt genoemd. Door deze aanvallen te combineren met je analoge stick of ze op de juiste volgorde achter elkaar te gebruiken kun je zo indrukwekkende combo’s en special moves uit je mouw schudden, waar je uiteraard ook tegen kan verdedigen. Standaard fighting game spul wat eigenlijk geen uitleg behoeft dus, echter zijn games in dit genre anno 2015 niet meer zo simpel.

Om dit genre nog relevant te houden in de hedendaagse competitieve industrie werd het nodig om de formule uit te breiden, en elke serie heeft daar zijn eigen methode voor. In het geval van Street Fighter is het zelfs elk deel dat het weer anders aanpakt, en dat is waar het voor de die-hards die de vorige alinea konden dromen interessant wordt.

The Art Of War

In Street Fighter V keert namelijk EX terug, waarmee je sterkere varianten van je speciale aanvallen kunt loslaten. Denk hierbij aan Ryu’s Hadouken, Bison’s Psycho Blast en Chun-Li’s Spinning Bird Kick. Toch is het wijs om je EX-gauge niet direct te gebruiken. Wanneer hij vol is kun je namelijk een vernietigende aanval vrijlaten genaamd Critical Arts. Maar dat is nog niet alles.

Alle karakters hebben nu namelijk ook een zogenaamd V-meter, een overduidelijke referentie naar het feit dat dit het vijfde hoofddeel is in de Street Fighter-serie en als dusdanig wordt aangeduid met het romeinse cijfer V.

De V-meter vult zich door gebruiken van V-skills, een unieke vaardigheid per karakter. En dat gaat ongetwijfeld een belangrijke factor worden in het kiezen van je karakter. Sommige V-skills zijn namelijk defensief, zoals het pareren van Ryu, maar ze kunnen net zo goed offensief zijn. Een voorbeeld hiervan is de V-skill van Chun-Li.

V for Victory

Een volle V-meter levert natuurlijk voordelen op, maar geen superaanvallen zoals bij de EX-gauge het geval is. Dat is maar goed ook, want dat zou het nogal overbodig maken. In plaats daarvan geeft de V-meter je toegang tot V-triggers en V-reversals.

V-triggers geven je karakters een korte adrenaline boost, waardoor ze sterker zijn dan normaal. Indien gecombineerd met een EX-gauge kan dit dus potentieel het gevecht volledig omgooien. V-reversals doen dat echter direct, door een tegenaanval uit te voeren op het moment dat je een benarde situatie zit. Ook hier geldt dat dit op zich geen enorm iets is, maar dat wel je net dat beetje extra kan geven om het tij te keren.

Meer dan mechanics

Het gros van deze preview heb ik het gehad over wat er wel en niet veranderd is in het nieuwste Street Fighter-deel. Maar laten we eerlijk zijn, enkel de competitief ingestelde spelers onder ons zijn hier echt in geïnteresseerd. De rest van jullie wilt simpelweg weten of Street Fighter V lekker speelt.

Ik ben blij om te melden dat ik hier bevestigend op kan antwoorden. Tijdens mijn sessie was nooit sprake van lag of haperingen en verliepen de gevechten vloeiend ongeacht welke aanvallen in aan elkaar reeg. De levels ogen al net zo kleurrijk als de karakters en zitten vol leven en detail, waardoor ze niet snel zullen gaan vervelen. Mijn enige zorg is het feit dat de game in eerste instantie ‘’slechts’’ zestien karakters heeft, welke aangevuld gaan worden met nu al genoemde DLC. Deze DLC kun je kopen met in-game geld, maar mocht je daar niet voor willen sparen, dan kun je ook echt geld spenderen. En dat is mijn zorg. Mocht deze DLC namelijk te duur zijn, dan kan dit de game wel eens breken, ongeacht hoe goed deze is.

Conclusie

Street Fighter V lijkt niet het fighting genre te gaan vernieuwen zoals sommige van diens voorgangers dat gedaan hebben, maar biedt wel een heerlijke game om in te knokken. De six–button fighter is naar mijn mening nog altijd de meest pure vechtstijl en gecombineerd met de V-skills, -triggers en –reversals én de EX-gauge zal elk gevecht tot het einde spannend blijven. Het is enkel te hopen dat Capcom geleerd heeft van het verleden en dat we niet weer een Super Ultra Street Fighter IV 3D Arcade Edition-debacle krijgen.