The Elder Scrolls: Blades

Vaste lezers van GameQuarter hebben het allicht al gemerkt: we behandelen zelden mobiele games. De belangrijkste reden hiervoor is dat we simpelweg te weinig personeel hebben (we zoeken nog altijd redacteurs), maar ook omdat voor de meeste mobiele games geen promotie wordt gemaakt in aanloop naar de release. The Elder Scrolls: Blades is hier niet enkel een uitzondering op, maar wordt zelfs door Bethesda meegenomen naar events, zodat spelers het kunnen proberen.

In de demo die ik onder handen mocht nemen waren twee levels beschikbaar. Eentje in een kerker of kasteel en eentje in een bos met enkele hutjes. En in het geval van beide levels viel direct een ding op: het oogt adembenemend voor een mobiele game. Natuurlijk mochten wij spelen op de nieuwste smartphones en zal de game vermoedelijk beduidend minder ogen op oudere modellen, maar de boodschap is desondanks duidelijk: Blades moet zoveel mogelijk een échte Elder Scrolls-ervaring bieden.

Niet in een fles

Die boodschap wordt ook overgebracht wanneer we daadwerkelijk beginnen met spelen. Met een tik op het scherm verplaatst jouw karakter zich naar de gemarkeerde plek, waar je vervolgens vrij om je heen kunt kijken om zo je volgende vijand op te sporen. Weg zijn de automove en de pijltjes die zoveel mobiele games in dit genre kenmerken, ten faveure van de vrijheid waar de serie mee bekend is geworden. Tenminste, zover als dat dat mogelijk is binnen de beperkingen van de hardware. Immers zal geen enkele smartphone een volledig driedimensionale high definition open wereld van aanzienlijke grootte op je scherm kunnen toveren zonder een permanente verbinding met het spanningsnet.

De bekende kwaaltjes

Hoewel er duidelijk moeite is gedaan om TES zo waarheidsgetrouw mogelijk naar je broekzak te brengen, kon je van mijlenver zien aankomen dat we geen Skyrim: Pocket Edition zouden gaan krijgen. De open wereld die we zojuist al even noemde is een belangrijke reden, maar ook het gebrek aan fysieke input devices, zoals een controller of muis en toetsenbord, is een obstakel dat de nodige beperkingen met zich meebrengt. En dat is te merken eens je een vijand tegenkomt.

Je karakter kan enerzijds aanvallen met zijn zwaard en verdedigen met zijn schild en anderzijds magie gebruiken met een cooldown. Elk van deze opties zit verstopt onder een de knoppen die op je scherm zit, waardoor het makkelijk te begrijpen is. Maar die toegankelijkheid zorgt tevens voor een oppervlakkige ervaring, die al snel ging vervelen. Verdeeld over de twee levels heb ik pakweg twintig gevechten gevoerd, die toen al eentonig begonnen te worden. Dat voorspelt niet veel goeds voor de volledige game.

Conclusie

Elk soort device heeft zijn eigen sterke en zwakke kanten en is daardoor beter of slechter geschikt voor sommige soorten games. Een first-person actie-RPG bijvoorbeeld, gaat niet volledig tot zijn recht komen op het schermpje van je smartphone en kan al helemaal geen eer doen aan een naam als The Elder Scrolls. Dit is de enige conclusie die ik kan trekken na mijn speelsessie. De game is weinig meer dan een serie gevechten, welke al snel gaan vervelen door de oppervlakkige aard ervan. Allicht dat Bethesda mijn ongelijk nog gaat bewijzen – en ik hoop het eerlijk gezegd— maar op basis van wat ik tot nu toe gezien heb, loop ik in ieder geval niet warm voor de release.