The Last of Us

Naughty Dog heeft al meerdere generaties lang bewezen een zeer degelijke ontwikkelaar te zijn. De studio kan zo langzamerhand in één adem genoemd worden met kwaliteit en dat heeft het volledig aan zichzelf te danken. Met franchises als Crash Bandicoot, Jak & Daxter en natuurlijk Uncharted heeft het bedrijf een levensgrote fanschare weten op te bouwen. Na Uncharted 3: Drake’s Deception liet het bedrijf weten dat het tijd was om Nathan Drake te laten rusten. Het was tijd voor een nieuwe IP; een nieuwe spelwereld. Eind 2011 kreeg de wereld dan eindelijk een glimp te zien van het nieuwe project van Naughty Dog. The Last of Us was geboren.

Hoewel er destijds barweinig te zien was van het spel, wist iedereen die aanwezig was toch zeker dat we hier te maken hadden met een topper in wording. Allerlei vragen doemden vervolgens op. Naughty Dog bracht de game vervolgens langzaam. Zeer langzaam. Heel af en toe werden er wat screenshots of details vrijgegeven. Inmiddels zijn we al anderhalf jaar verder en ligt The Last of Us, na uitstel, bijna in de winkel. Wij mochten aan de slag met de game die menig gamer al een hele tijd in de ban houdt.

De preview die wij te spelen kregen herbergde twee levels: Lincoln en Pittsburg. We begonnen met Lincoln, welke ons in een verlaten stad bracht, waar maar weinig tekenen van leven te vinden waren. De enige vorm van leven die te vinden was, was in de vorm van vijanden. In The Last of Us neem je het op tegen The Infected en iedereen die probeert te overleven. Al snel blijkt dat je The Infected beter kunt ontwijken dan opzoeken. In close-combat ben je namelijk bij voorbaat kansloos. The Infected zijn onder te verdelen in drie stadia. De Clicker is daar één van. Wanneer dit stadium bereikt wordt, dan kan de vijand niet meer zien. Een Clicker doet alles namelijk op gehoor. Uiterst bedachtzaam rondsluipen is hier dan ook het beste wat je kunt doen. Wanneer The Infected binnen een range van één meter weten te komen, dan weet je dat je opnieuw kunt beginnen. Gelukkig biedt de game genoeg mogelijkheden om de levels in stealth te doorlopen, want dit is doorgaans de beste tactiek. En wanneer je toch gezien bent ligt één optie het meest voor de hand: rennen!



Rennen is echter niet altijd een optie. Soms is er namelijk geen andere uitweg dan het gevecht aan te gaan. Dit is moeilijker dan ooit tevoren, aangezien de AI van de game van een hoog niveau blijkt te zijn. In een shoot-out zullen vijanden goed samenwerken en gerust een ommetje maken om vervolgens achter je rug op te duiken. Dit doen ze zonder te schreeuwen, dus je zult op sommige momenten een ware hartverzakking krijgen. Het is dus van belang dat je uiterst gefocust alle bewegingen van je vijanden in de gaten houdt. Wanneer je dit niet doet kan het namelijk je kop kosten.

In het spel kruip je in de huid van Joel: een dertiger die al het één en ander heeft meegemaakt in zijn leven. En dan heb ik het niet over enkel rooskleurige taferelen. Ellie is een tiener die erg puberaal overkomt. Terwijl Joel wel drie keer nadenkt voordat hij handelt, daar is Ellie meer van het tegenovergestelde. Joel is dan ook continu bezig om de stupiditeiten van Ellie op te lossen, maar tegelijkertijd kan de spierbundel niet zonder het meisje. Nu heeft Naughty Dog aangegeven dat Ellie juist gezien moet worden als een meid die erg slim is voor haar leeftijd, maar dit kwam in de preview build niet naar voren. In combat laat de tiener nadrukkelijk van zich spreken door stenen en flesjes tegen vijanden aan te gooien. Dit kan net even de aandacht op jou verzwakken, waardoor je een betere positie kunt innemen. Toch is de samenwerking tussen Joel en Ellie in het spel niet enkel rozengeur en maneschijn op technisch vlak. In de previewbuild bleef Ellie namelijk nog wel eens ergens zitten, terwijl wij met Joel al driehonderd meter verder waren gelopen. Toch klonk de stem van Ellie door de speakers alsof ze naast ons stond. Niet verstandig van de tiener om alleen achter te blijven in een wereld waar gevaar zich overal schuil houdt.

Zoals eerder gezegd is het ontlopen van The Infected de beste manier om ver te komen. Om te zorgen dat je niet snel de fout in gaat, beschikt Joel over een Listen Mode. Deze mode heeft iets weg van de Detective Mode uit de recente Batman-games. Door de R2-knop in te drukken kan Joel zijn oren spitsen om te horen of er vijanden in de buurt zijn. Wanneer dit het geval is, dan zal een silhouet van de tegenstander door de muur heen te zien zijn. In onze ogen doet dit enigszins af aan de ervaring. De spanning dat er achter elke deur een vijand staat neem je in wezen weg, alhoewel Naughty Dog vijanden van scripted-events niet toont. De ontwikkelaar heeft ons wel de mogelijkheid gegeven om deze mode uit te zetten. Voor de diehards is er dus de optie om van deze bovennatuurlijke kwaliteit af te komen.



The Last of Us lijkt, op basis van deze preview, een uitdagende game te gaan worden. De wapens om jezelf te verdedigen liggen namelijk niet voor het oprapen. Je zult elk laadje en elk kastdeurtje moeten openen om een handjevol kogels te vinden. Naast kogels kun je ook items vinden om wapens en gadgets mee te maken. Zo kun je met tape en scharen een loden pijp een stuk dodelijker maken. Daarnaast kun je ook holsters maken om meer wapens te herbergen. Zo zijn er tal van mogelijkheden wat het zeer belangrijk en aantrekkelijk maakt om naar dit soort items op zoek te gaan.

Over het audiovisuele plaatje valt weinig tot geen discussie te voeren. The Last of Us is wederom een pareltje geworden door de talentvolle ontwikkelaar en de game lijkt dan ook het uiterste van de PlayStation 3 te vragen. Doordat Naughty Dog een filmische ervaring wil afleveren, is er veel aan motion-capturing gedaan. Dit is duidelijk terug te zien in de game. De personages komen realistisch over en hebben allen wel iets mysterieus. De kleine dosis aan dialogen die wij hebben mogen aanhoren lieten ons alweer iets meer weten van Joel en Ellie persoonlijk, maar ook over de relatie tussen de twee protagonisten. De events die zich in de preview hebben voorgedaan brachten de afhankelijkheid van de twee ten opzichte van elkaar mooi in kaart, alhoewel beiden daar eigenlijk niets van willen weten. Beiden zijn te trots om ook maar van iemand afhankelijk te willen zijn.

Over de multiplayer van de game is nog weinig tot niets bekend. Ook de preview build liet hier niets over vrij. Onlangs liet de ontwikkelaar nog weten dat The Last of Us ‘de beste multiplayer aller tijden’ zal bevatten. Of dit waar is, zal nog moeten blijken. Het spel speelt erg traag, maar dit moet zeker niet als een minpunt worden opgevat. Het bouwt de spanning op en weet de realiteit goed na te bootsen. De vraag is echter of dit de multiplayer niet zal opbreken. De snelheid lag in de multiplayer van bijvoorbeeld Uncharted al laag en zal in dit geval nog lager liggen. Weet Naughty Dog ondanks deze verandering alsnog een epische ervaring af te leveren? Het zal ons benieuwen.

Conclusie

Wij durven zonder enige vorm van twijfel te stellen dat The Last of Us een topper in wording is. Joel en Ellie zijn twee diepgaande protagonisten met meer dan een verhaal alleen. De trage gameplay past geweldig bij de spelwereld en op audiovisueel gebied is het zetten van vraagtekens uitgesloten. De kinderziektes die deze preview build bevatte zullen naar alle waarschijnlijkheid bij het eindproduct verdwenen zijn, alhoewel dit niet bij voorbaat als gesneden koek mag worden aangenomen. Ook bij de Listen Mode zetten wij onze vraagtekens, omdat deze feature wel eens af zou kunnen doen aan de algehele ervaring. Al met al zal de The Last Us in geen enkele gamecollectie een vreemde eend in de bijt zijn.
 

Volg hoofdredacteur Sander van Genderen nu op Google+!