Wii Play

‘Wat zouden we allemaal kunnen creëren om de Wiimote te demonstreren aan het grote publiek?’ Zoiets moet er zijn omgegaan in de creatieve breinen van Nintendo. Uit het brainstormen zijn in ieder geval al twee nieuwe games ontstaan, namelijk Wii Sports en Wii Play. Die laatste wil ik in deze hands-on preview met jullie gaan behandelen. In Nieuwegein, nabij Utrecht, kreeg GameQuarter namelijk de kans om Wii Play aan de kaak te voelen.

Waar iedereen Wii Sports wel kent is Wii Play nog een vrij onbekende titel. In principe zit de game hetzelfde in elkaar. Kies één van de games, in het geval van Wii Play zijn dat er negen (waarvan wij er overigens zeven konden spelen), en ga in je eentje, maar leuker nog, met zijn tweeën aan de slag. Alle door ons gespeelde games werkte uitsluitend met de Wiimote (Nunchuk is dus niet nodig), die Wiimote krijg je er bij de uiteindelijke game nog eens gratis bij ook. Maar welke games hebben we nou allemaal precies gespeeld en hoe waren ze? Laten we beginnen met twee spelletjes die mij ietwat tegenvielen, namelijk Laser Hockey en Tabel Tennis.

Bij Laser Hockey is het de bedoeling te scoren in het doeltje van je opponent. Dit doe je met een puk, die een beetje is gepimped met laserlichten. Door je Wiimote om zijn as te draaien draai je jouw stick. Met een soepele beweging sla je de puk weg. Zo simpel als wat, toch? Nou, dat viel toch een beetje tegen. Het werkte allemaal niet echt lekker. Het ging wel, maar niet vlekkeloos. Zo bleef mijn stick een aantal keer zomaar hangen op een bepaalde plek. En dat is niet echt bevorderlijk voor het speelplezier tijdens een hectisch potjes Laser Hockey. Maar Laser hockey valt qua bespeelbaarheid nog wel mee, als je hem naast Table Tennis legt. Dit werkte dus absoluut niet in de versie die wij speelden. Op de een of andere manier kon ik het namelijk presteren mijn batje uit beeld te krijgen en een tijdje niet meer terug te zien. Ook reageerde het batje veel te gevoelig op mijn bewegingen. Ik miste de bal om de haverklap en dat gaat behoorlijk irriteren.

Waar ik een beetje kritisch was bij bovenstaande spelletjes ben ik een stuk enthousiaster over de rest van de gespeelde spelletjes uit Wii Play. Zo ook over Find Mii. Deze game draait om het herkennen van twee dezelfde Mii’s (de welbekende poppetjes uit Wii Sports) of om het herkennen van de snelste Mii. Het heeft wel wat weg van de minigame uit Super Mario 64 DS en New Super Mario Bros., waarin je een bepaald figuurtje moest zien te vinden tussen een hele boel andere figuurtjes. Heb je ze eindelijk gevonden, dan is het zaak er zo snel mogelijk op te klikken met je Wiimote voor je tegenstander dat doet. Druk je op de verkeerde, dan krijg je in plaats van punten, minpunten. Het werkte allemaal heel accuraat. Nog een game met Mii’s. In Mii Pose vallen luchtbelletjes naar beneden met daarin drie verschillende mogelijke poses van je Mii. Het is de bedoeling dat je jouw Mii eerst in de juiste pose zet, hem dan naar zo’n luchtbel beweegt en het door het draaien van je Wiimote als een puzzelstukje in de luchtbel laat passen. Net als bij Find Mii werkte dit heel accuraat.

Ook bevat Wii Play een visspelletje. In een 2D ogend vijvertje zwemmen vissen die zo uit een prentenboek lijken te komen. Met je hengel moet je de mooiste vissen zien te vangen om zo een hoge score te krijgen, maar let op, bij een kleine normale vis krijg je minpunten. De vissen vang je door je hengel vlak voor hun bek te houden. Het is wel zaak dat je de haak op de juiste hoogte houdt, want anders kan de vis moeilijk toehappen. Heb je beet, dan moet je jouw Wiimote omhoog trekken om zo de vis binnen te halen. Een mooie toevoeging aan Wii Play. Een game die echt heel goed werkte was Billiards. Eerst moet je jouw cue zo positioneren dat je de ballen op de juiste manier gaat raken. Vervolgens haal je de Wiimote naar achteren en stoot hem naar voren. Viola de bal ligt in het netje. Simpel maar erg vermakelijk. Je kunt trouwens ook nog effecten aan de bal geven door wat knoppen in te drukken, vaak zul je dit erachter niet nodig hebben aangezien de ballen meestal wel goed liggen.

Conclusie

Wii Play bevat een wat modernere versie van Duckhunt, namelijk Shooting Range. Je Wiimote wordt gebruikt als de Zapper van toen en wederom zal er het nodige uit de lucht moeten worden geschoten. Ditmaal vervullen de eenden geen hoofdrol meer. Die rol wordt namelijk vervuld door schietschijven, kleiduiven en UFO’s. Ook ballonnen behoren tot de dingen die je kapot kan knallen. De eenden zijn niet helemaal verdwenen, iets dat wel geld voor de hond uit het origineel. Deze zal, tot verdriet van de fans, niet in Shooting Range zitten. Jammer, maar het doet Shooting Range zeker de das niet om. De game werkt namelijk heel precies en het is een leuke multiplayergame. Dit is tot nu toe by far de beste game uit Wii Play. Een spellencompilatie die bij de Wii launch aanwezig zal zijn voor een luttel bedrag van vijftig euro, luttel omdat je er een Wiimote (ter waarde van veertig euro) bij krijgt.