Amnesia: The Bunker

Als eerste heeft de game zijn setting mee. De game speelt af in in de Eerste Wereldoorlog aan het Franse front. De soldaat Henri Clement eindigt door een speling van het lot in een bunker, grenzend aan een loopgraaf. De bunker is volledig afgesloten van de buitenwereld en Henri moet een manier zien te vinden om te ontsnappen. Iedere soldaat in de bunker die hij tegenkomt is dood, maar dat betekent niet dat er geen leven meer is in de bunker. Vieze dikke door mensenvlees gevulde ratten zoeken door de bunker naar nieuw vers vlees. Maar zelfs deze gore onhygiënische ratten zijn bang voor het grote gevaar dat op de loer ligt.

De Eerste Wereldoorlog

De Eerste Wereldoorlog is op zichzelf een mooie achtergrond voor een horrorgame. Wie de film 1917 heeft gezien of Im Westen nichts Neues weet dat het een ware hel was. Leven in de loopgraven behoort tot de afschuwelijkste ervaringen die een mens kon hebben meegemaakt. Het was er vies en de hele dag werd er geschoten. Er was geen moment rust. Soms moest je naar de vijand rennen die hun loopgraven al zo hadden ingericht dat ze met hun machinegeweer konden prijsschieten. Om te voorkomen dat tijdens de beschietingen de frontsoldaten aan de elementen waren overgeleverd tijdens een artilleriebombardement, werden er bunkers gegraven. Dan hadden de soldaten ook een heel klein beetje rust.

Henri Clement komt in een ziekenboeg te liggen van een dergelijke bunker. Maar er is iets onheilspellends aan de hand. Wanneer hij opstaat, merkt hij dat de bunker volledig is verlaten, behalve mensen die op afschuwelijke manieren aan hun einde zijn gekomen. De ingang door explosieven geblokkeerd. Het is helemaal donker, maar al snel merkt Henri dat er een generator is die in stroom voorziet. De aggregaat zuipt stroom alsof het een Humwee is, maar in deze bunker is de behoefte aan licht extra groot, vanwege datgene wat in de duisternis op jou loert.

De perfecte omgeving voor een horrorgame

Een bunker in de Eerste Wereldoorlog is voor een horrorgame een schot in de roos. Deze oorlog is al horror op zichzelf en je kunt als ontwikkelaar dan ook helemaal los gaan op het concept. Dit is niet wat de ontwikkelaars hebben gedaan. Aan de map van de bunker is heel duidelijk te zien dat ze heel goed weten hoe horror werkt. Ze laten zich niet gek maken door hun creativiteit en komen met bizarre onderdelen. De bunker zelf is helemaal realistisch hoe het in werkelijkheid zou kunnen zijn. Niets is gratis of wordt je gegeven. Alles moet je zelf ontdekken en er moet voor worden gewerkt.

De belangrijkste kamer in de game is de Admin Office. Dit heeft drie redenen. Als eerste hangt hier een olielamp die, als je hem aandoet, de progressie opslaat. Er is geen andere plek in de game waar gesaved kan worden, alleen door het aandraaien van die lamp is het mogelijk. Ook is de map die in deze kamer hangt de enige map. Je zult dus heel goed moeten plannen wat je van plan bent te doen, anders kom je nergens. In de kamer is er een trap naar een soort kelder met de generator die de hele bunker van stroom voorziet. Dit is noodzakelijk. In deze game is licht je vriend. Het is de enige houvast die je hebt. Om de generator te laten draaien heb je brandstof nodig en dat ligt overal in de bunker verspreid. Ik moet wel zeggen dat de generator brandstof zuipt alsof het een F16 is, want een blik is in enkele minuten opgeslorpt en dan sta je in het donker.

Het is geen hogere wiskunde om tot de conclusie te komen dat zonder licht duisternis overheerst. Om hier iets aan te doen heeft Henri een zaklantaarn met een soort dynamo eraan. Hij draait aan de dynamo en dan heeft hij licht. Het probleem is dat het draaien aan die dynamo en vervolgens het schijnen van het licht nogal herrie maakt. Je weet nooit wie je wakker maakt in de donkere tunnels waar voor je gevoel allemaal ogen zijn die jou in de gaten houden en wachten tot je het meeste kwetsbaar bent.

Er is geen levend mens in de bunker, maar je bent niet alleen. De dood is overal. Waarom is dat? Wat is hier gebeurd? Er is echter één vraag die het belangrijkst is: hoe kom je hier weg? De ingang is afgesloten door een explosie. In een brief die je vrij snel ziet, zie je dat de garnizoenscommandant heeft bevolen de ingang op te blazen om datgene wat in de bunker zit er ook in te houden. Het probleem is echter dat je er nog in zit en één ding is duidelijk: jij wilt weg.

Als je eenmaal de Admin Office hebt gevonden, is het de bedoeling dat je rond gaat kijken om te zien wat je verder kan doen. Dit doe je door rapportages te lezen en goed om je heen te kijken. Er is een noodsysteem aangezet waardoor de vier grote ruimtes niet toegankelijk zijn. Eerst zul je dit systeem uit moeten schakelen. Door goed om je heen te kijken is het vinden van de optie niet al te ingewikkeld. Tijdens het zoeken naar een oplossing merk je al dat je niet alleen bent. Om je heen hoor je steeds geluiden van een dier dat geen mens is. Het gegrom van een beest.

Je zult creatief moeten zijn en goed moeten lezen. Zoals ik al aan heb gegeven, is de dood overal. Aangevreten lijken liggen overal en de meeste hebben naamplaatjes. Achter de plaatjes kunnen codes zitten waarmee je de kluisjes kunt openen met de bezittingen van die betreffende persoon. Zo zul je door de game moeten gaan. Goed om je heen kijken en in het begin gaat dat prima, maar op een gegeven moment heb je het noodsysteem opgeheven en kom je tegen het grote probleem van deze game.

Een te perfecte vijand voor een horrorgame

Zoals ik al heb gemeld is er iets wat in de duisternis jou in de gaten houdt en wanneer je naar de randen van de bunker gaat kom je er al snel achter wat dit is. Het is een monster waar overduidelijk de ontwikkelaars er niet helemaal uit waren hoe hij eruit moest komen te zien, dus hebben ze er een beetje een halfbakken monster van gemaakt. Het monster ziet er niet echt eng uit. Dat maakt niets uit, omdat je over het algemeen genomen het monster niet wilt zien, want zodra jij het ziet, ziet hij jou.

Er zijn meer games die een dergelijke constructie hebben. In Alien: Isolation ben je voor een groot deel op de vlucht voor een xenomorph. Je hebt bijna geen wapens en deze alien is een betere jager dan jij vluchter bent. Het is voor het gevoel van de speler een ongelijke strijd. Dit is briljant gedaan, omdat de AI van de xenomorph zo is gemaakt dat hij fouten maakt. Hierdoor is hij totaal onvoorspelbaar. Soms heeft hij je door en moet je maken dat je wegkomt, maar het komt vaak genoeg voor dat hij langs je loopt en jou niet ziet. Hoewel je weet dat je machteloos bent, blijft het gevoel dat je wel degelijk een kans hebt. Ik heb regelmatig gehad dat ik bijna de adem van deze grote zwarte slijmbal rook, maar dat hij simpelweg niet mijn kant opkeek, dus hij zag me niet en ik kon doorgaan. Dat zorgt voor zo'n intense ervaring dat deze game behoort tot mijn favoriete horrorgames.

In dit geval is het monster te perfect. Loopt hij langs een hoek waar je staat, dan weet hij dat jij er bent. Zodra hij ook maar in jouw buurt is, kun je net zo goed teruggaan naar de savegame, omdat je simpelweg geen schijn van kans hebt. In de eerste paar uur van de game heb ik echt moedeloos allerlei pogingen gedaan om verder te komen in de game, maar het lukte niet. Als ik het monster zag, zag hij mij ook en was het gedaan met de pret. Er is echter één ding wat dit monster niet kan weerstaan. Hij is heel gemakkelijk af te leiden.

Vechten tegen het monster

Je hebt een pistool dat niet echt effect heeft en na verloop van tijd krijg je meerdere wapens die ook niet bepaald het effect hebben waar je op hoopt. Voor ratten zijn ze handig, maar ze genereren een hele hoop geluid en het monster is gek op geluid. Wanneer het donker is en je moet je weg vinden met je jengelende zaklamp, is ieder beetje extra geluid aanleiding dat je opeens op de grond wordt gegooid en afgemaakt. Het enige wat je kunt doen, is het monster afleiden. Op het moment dat de generator zijn werk doet en je ziet het monster, dan weet hij niet precies waar je bent, omdat hij je niet hoort. Als je dan iets ergens heen gooit, dan rent hij daar op af en heb je ruimte om de andere kant op te gaan. Hier wil ik je graag voorzien van een tip. Gooi niet, zoals ik, een Molotov cocktail richting de plek waar je heen moet, want dat is buitengewoon onhandig.

Het verhaal in de game is fantastisch en de atmosfeer is geweldig. De bunker ziet er ontzettend mooi uit en sommige dingen die je te zien krijgt zijn gruwelijk, zoals dit hoort met een horror game. Het lijkt een beetje op de serie The Terror. Dit gaat ook over een verhaal dat echt is gebeurd, namelijk de reis van de schepen The Terror en Erebus. Dit verhaal is misschien wel het meest deprimerende verhaal in de geschiedenis van de mens en die serie laat alles heel goed zien. En toch doet de maker van de serie er een overgrote ijsbeer in die de volledige geloofwaardigheid van de serie kapot maakt. Dit is ook precies wat het monster doet bij deze game. Het maakt de situatie onnodig ongeloofwaardig en verpest het ook een beetje, omdat je meer bezig bent met het ontlopen van het monster, wat de sfeer zeker niet ten goede komt.

Conclusie:

Horrorliefhebbers gaan smullen bij Amnesia: The Bunker. Qua pure horror is dit de beste game van zijn genre in dit jaar. De overige games komen niet eens in de buurt. Maar helaas heeft deze game een monster dat iedere vorm van angst weghaalt en er een berg frustratie voor teruggeeft. Uiteindelijk zul je merken dat er trucjes zijn om het monster weg te houden, maar ook dan blijft het een vervelende bijkomstigheid. De game ziet er verder prachtig uit en het geluid is geweldig. Ik weet echter niet aan wie ik hem aan kan raden vanwege de inmiddels veel benoemde stoorzender die steeds in de weg loopt.