Blacksmith of the Sand Kingdom

Als het aankomt op JRPG-fans, zijn ze grofweg te verdelen in twee kampen. Je hebt enerzijds de fans van moderne JRPG’s, vol waifu’s, kleurrijke anime graphics en dramatische plotlijnen, en anderzijds de puristen die meer van de mechanics genieten en zich daarom houden bij de oudere titels en de games die erop geïnspireerd zijn. Ik snoep echter van beide walletjes en vroeg KEMCO daarom om een key voor Blacksmith of the Sand Kingdom.

In deze game ben jij een custom character, waarvan je zelf het geloof, de klasse en de naam kan kiezen. Voor het gemak gaan wij echter met de default naam deze recensie in. Maak daarom kennis met Volker, de zoon van bekend smid Ulrich, en diens enige nabestaande wanneer zijn vader het loodje legt. Een treurig begin, maar wel een die je een toekomstperspectief geeft. Als iemand het werk van je vader voort zal gaan zetten, zal jij het immers moeten zijn. Helaas heb je echter geen formele training of noemenswaardige ervaring. Volkers droom was immers nooit om zijn pa op te volgen.

Waar een wil is

Volkers droom was om avonturier te worden en omdat die toch al degene zijn die grondstoffen voor jouw creaties zouden moeten vergaren, besluit je het heft in eigen handen te nemen. Je bent dus als avonturier bezig met materiaal opgraven en monsters ontleden, terwijl je als smid diezelfde spullen omvormt tot wapens, uitrusting en huishoudartikelen die je kunt verkopen en gebruiken. Het doet een beetje denken aan Moonlighter of de Atelier-games, al gaat het nooit zo diep als in die spellen.

Met deze opzet zullen Volker en de avonturiers die hij rekruteert al snel in een loep terecht komen. Je verkent een dungeon, vergaart er grondstoffen, maakt met deze grondstoffen betere uitrusting en krijgt vervolgens de opdracht om de dungeon nogmaals te verkennen omdat er een of ander gevaar in diens dieptes is opgedoken. Dit zet op zijn beurt een gebeurtenis in gang in het overkoepelende verhaal, maar daar die vrij summier is gaan we daar niet op in. Dit is immers de drijfveer om je bezig te houden, al heeft de game dat lange tijd niet nodig.

De muur

Combat in Blacksmith of the Sand Kingdom is, net als de games waar het duidelijk de mosterd heeft gehaald, vrij simpel uit te leggen. Je kiest beurtelings je aanvallen, welke vervolgens worden uitgevoerd op een volgorde die afhankelijk van de stats van jouw karakters en de vijanden. Er zijn geen quicktime events of andere gimmicks die de ervaring zouden moeten verrijken, maar enkel een ervaring die kan worden beschreven als oldschool JRPG pur sang. En dat is fantastisch gezien het recente gebrek daaraan. Daarmee zeg ik echter niet dat het oppervlakkig is. Karakters hebben een hoofd- en subklasse met bijbehorende skills en perks. Door deze slim te combineren kun je karakters laten uitblinken in één facet of juist allround inzetbaar maken door de zwaktes op te vullen.

Datzelfde doel dienen formaties, die buffs of juist debuffs geven door je karakters in een bepaalde positie te plaatsen, orbs, die je kunt toevoegen aan wapens om ze extra skills te geven, en training, waarmee je zowel aanvallende, passieve als ondersteunende skills kunt versterken. Zelfs binnen een heel simpel gevechtssysteem biedt het spel je volop mogelijkheden om je karakters aan jouw speelstijl aan te passen, waardoor je gemotiveerd blijft om te verkennen en investeren in je clubje. Richting het eind van het spel zit een enorme piek in de moeilijkheidsgraad, die mij persoonlijk rauw op mijn dak viel, maar zelfs daar zal je met een beetje doorzettingsvermogen goed doorheen komen. Als je al vroegtijdig afhaakt, zal het om hele andere redenen zijn.

QoL

Het hele idee van retro ogende en spelende games, is dat ze een bepaald nostalgisch gevoel aanspreken. Iets waar het spel wat mij betreft uitstekend in geslaagd is. Maar daarmee komen ook de nadelen van die games mee. In het geval van Blacksmith uit zich dit vooral in zogenaamde quality of life-features. Als je bijvoorbeeld Wootz Steel wil maken, moet je eerst flamestones maken uit kool en staal maken uit ijzer, dat je weer moet maken uit ijzererts. In moderne games kun je met één druk op de knop dit proces doorlopen, waarbij je wordt getoond welke grondstoffen je onder de streep kwijt bent. Hier moet je echter elke stap handmatig in gang zetten, hetgeen op den duur best tijdrovend kan worden.

Dit tijdrovende gevoel en daarbij komende irritaties worden versterkt richting het einde van het spel, wanneer je tientallen wapens moet smeden om je vaardigheden op te vijzelen en nieuwe recepten vrij te spelen die je nodig hebt om de nieuwe obstakels te overwinnen. Het advies dat ik dan ook mee wil geven, is om je in-game geld op te sparen, zodat je de winkel kan gebruiken om een hoop stappen over te slaan. En vergeet ook vooral de Jewel Store niet!

Belangrijk bij dit laatste is de melding dat ik de game op Steam heb gespeeld, waar je het eenmalig koopt tegen een vaste prijs. Het spel is echter ook op mobiele platformen verkrijgbaar, waar je te maken hebt met ads en de Jewel Store gebonden is aan microtransacties. We hebben deze versie van de game niet onder handen genomen en kunnen dus ook niet oordelen en hoeverre dit een positieve of negatieve impact heeft op de ervaring. Zie deze review dan ook als enkel van toepassing op de PC-versie en de identieke console-versies op Nintendo Switch, PlayStation 4 en Xbox One.

Conclusie

Blacksmith of the Sand Kingdom is op geen enkel front een revolutionaire titel, maar is een prima zoethoudertje voor zij die de smaak van klassieke JRPG’s te pakken hebben. Met voldoende wijzen om je karakters naar smaak aan te passen, een bevredigende gameplay loop en de opzet waarin je niet enkel avonturier, maar ook smid bent, kun je makkelijk dertig uur klokken als je langs de gebreken die een retrogame als deze met zich meebrengt kunt kijken.