Voor ik echt van start ga met de review van Final Fantasy III moet ik iets opbiechten. Ik heb een Final Fantasy-game nog nooit een blik waardig gegund. Nou schrijf ik dit vooral toe aan het feit dat ik te jong en ontwetend was in de tijd dat ik een NES had en dat ik tijdens de periode dat ik een PlayStation bezat, niet zat te wachten op zo'n 'vaag spelletje'. Toen Final Fantasy III voor de DS werd aangekondigd zette ik deze titel hoog op mijn verlanglijstje. Ik wilde wel eens proeven van één van de grootste franchises. Eind november had ik hem dan eindelijk. Mijn eerste Final Fantasy avontuur kon beginnen. En ik heb het geweten.
Laat ik om te beginnen maar eens wat achtergrondinformatie geven over deze titel. Final Fantasy III is oorspronkelijk uitgebracht op de NES. Dat betekend niet dat we hier met een simpele port te maken hebben. Square-Enix heeft de game helemaal opnieuw opgebouwd met de setting en het verhaal uit Final Fantasy III als ijkpunten. Ook de gameplay uit het derde deel is één op één over gezet naar deze DS-versie. Zo introduceerde Final Fantasy III het job systeem dat ook in de DS-versie een plekje heeft gekregen. Het job systeem is een systeem waardoor je personages zich konden specialiseren in bijvoorbeeld zwarte magie.
Dat de gameplay, het verhaal en de setting hetzelfde zijn als in het oorspronkelijke deel is geen probleem. Final Fantasy III is namelijk nooit naar het westen gekomen. Het zal voor vele Final Fantasy-fans uit het westelijk halfrond dus de eerste keer zijn dat ze het verhaal uit deze game zullen doorlopen. Maar ook de Japanners, die de game wel konden spelen op hun NES, lopen helemaal warm voor deze titel. Althans, dat zijn mijn gedachten na het zien van de wekelijkse softwarecharts.
Dat de Japanners er warm voor lopen is wel logisch. Final Fantasy III is een RPG, een genre dat erg geliefd is bij de lui met gespleten ogen. Ook zorgt het nieuwe uiterlijk voor een grote aantrekkingskracht. Ik denk dat ik best mag zeggen dat Final Fantasy III op het moment het beste uit de DS weet te halen op het gebied van graphics. Zelfs games als Metroid Prime: Hunters en Animal Crossing: Wild World worden overtroffen door deze adembenemend mooie graphics. Een geweldige prestatie waar Square-Enix alle lof voor verdient.
Zo ‘modern’ als de graphics zijn, zo ouderwets is de gameplay. Natuurlijk het is een remake, maar de game komt in deze periode uit en dus verdient hij net zo te worden bekeken en beoordeeld als nieuw ontwikkelde games. Voornamelijk de ‘random battles’ zorgen ervoor dat de game een beetje oud aanvoelt. Het is geen schande, ook wel een beetje RPG eigen, maar het is gewoon een puntje van ergernis, vooral omdat ze om de haverklap plaatsvinden. Je kunt geen tien stappen zetten of je wordt al weer aangevallen door een groepje vijanden. Het haalt het tempo een beetje uit de game.
Ik heb het er al eerder over gehad. Het job systeem deed zijn intrede in Final Fantasy III. Om maar met de deur in huis te vallen: het werkt erg lekker en is naar mijn mening een goede toevoeging. Na een paar uur spelen krijgt je party de keuze om zich te specialiseren. Wil je een personage die sterke magische aanvallen als Fira, Blizzara of Thundara gebruikt? Dan moet je in ieder geval een Black Mage in je party hebben. Wil je een personage dat uitermate goed is in melee-aanvallen, dan is een Warrior de perfecte keuze. Met vier verschillende party-members kun je in ieder geval van alles wat nemen. Naarmate het spel vordert, komen er meer jobs beschikbaar. Zo zal je personage altijd kunnen groeien en kun je de sterke punten van je members baseren op de zwaktes van de eindbazen.
Final Fantasy III is behoorlijk pittig. Beginnelingen, zoals ik, zullen de eerste tien uur wel doorkomen, maar daarna zullen ze toch echt alles op alles moeten zetten om de lastige eindbazen te verslaan. Net als je denkt een eindbaas bijna te hebben verslagen, komt hij namelijk met een allesvernietigende aanval die heel het team kan wegvagen. Wat dan rest is een tacktiekwissel of je zult je personage gewoon wat levels omhoog moeten laten gaan.
Zoals je misschien al weet bevat Final Fantasy III een online gedeelte. Verwacht hier echter niet te veel van. Het is eigenlijk gewoon een mailprogrammaatje en het heeft bitter weinig met het spelen van games te maken. Niet echt een toevoeging dus. Wat ook een beetje knaagt is dat je alle gameplay-elementen mist die na Final Fantasy III zijn geïntroduceerd. Alle dingen die de games dus hebben verbeterd en hebben laten groeien zitten hier dus niet in. Dit kan tot gevolgen hebben dat de game hier en daar wat achterhaald aanvoelt.
Conclusie
Ondanks de wat kleine minpunten blijft Final Fantasy III een oerdegelijke RPG-game, één van de betere op de DS. Square-Enix heeft een geweldige remake neergezet die ondanks het feit dat de game hier en daar achterhaald voelt, toch ijzersterk is. Houd je van RPG's en heb je een DS? Dan moet je deze game zeker halen. Houd je niet van RPG's en heb je een DS? Dan kan je deze game altijd een keertje uitproberen. Wellicht dat je, net zoals ik, valt voor de charme van het genre.