Gears of War: Reloaded

Bij het lezen van deze recensie is het goed om in het achterhoofd te houden dat ik voor het eerst aan de slag ga met de franchise. Nooit eerder speelde ik een Gears of War-titel, want hoewel ik zowel de Xbox als de Xbox 360 in mijn bezit heb gehad, ben ik toch vooral een PlayStation gamer. De nostalgische gevoelens die menig gamer bij Gears of War: Reloaded zal hebben, heb ik dus niet. Ik hoop daardoor dat ik een open blik op het spel anno 2025 heb en heb zeker geen roze bril op. Dit vind ik belangrijk om te vermelden, omdat mensen met deze warme nostalgische gevoelens wellicht heel anders naar de titel kijken.

Let the game begin

Gears of War: Reloaded probeert de iconische serie nieuw leven in te blazen met een frisse laag verf en een aantal moderne toevoegingen. Bij het opstarten weet het spel grafisch direct indruk op me te maken: de cinematics zijn groots, de sfeer grimmig en de actie spat van het scherm. Ik merk ook direct dat de wapens krachtig aanvoelen en veel impact hebben. Het is wel frappant te noemen dat je met al dat geweld niet door een houten bankje heen kunt schieten, maar dat zal ik de ontwikkelaars vergeven.

Toch stelt het spel me al vrij snel een beetje teleur. Toen ik begon aan het avontuur, was een van de eerste dingen die mij opviel dat de besturing te wensen overlaat. Wapens wisselen of granaten selecteren voelt omslachtig door het gebruik van de D-pad en makkelijk een muurtje overklimmen of soepel cover-to-cover bewegen zit er niet in. Dat terwijl in het origineel het cover-to-cover-systeem juist zijn tijd vooruit was.

Het aimen gaat eveneens stroef en omdat de knoppen niet vrij in te stellen zijn, voelt de besturing extra beperkt. Zo zou ik bijvoorbeeld graag sprinten door de linker joystick in te drukken, maar de game dwingt mij tot het sprinten met behulp van de X-button.

Eveneens viel me in de preview al op dat je nergens naar beneden kunt springen en dat is ook in de singleplayer het geval. Dat voelde voor mij soms erg vreemd en onnodig omslachtig aan, want hierdoor moest ik regelmatig omlopen terwijl ik had verwacht even naar beneden te kunnen springen. Het gevolg is dat de game extra en in mijn ogen onnodig liniear aanvoelt. Wat maakt dat het als geheel daardoor nogal log en lomp aanvoelt.

Toch bevat het nog steeds enkele leuke afwisselende gameplay-elementen, zoals wanneer ik aan de slag mocht met de Hammer of Dawn; een soort laserstraal die ik op mijn vijanden kon richten, waarna er een krachtige straal op hen neerkwam.

Waar moet ik heen?

Hierboven benoemde ik al dat de cinematics in Reloaded echt wel indruk weten te maken. De algehele presentatie van de personages past in de over-the-top stijl van Gears, maar kan ook wat karikaturaal aanvoelen, want de opgepompte soldaten doen denken aan actiehelden uit de jaren ’80. Arnold Schwarzenegger zou er jaloers op zijn.

Het moment waarop deze starten, maakt echter minder indruk. Meer dan eens liep ik rondjes in een level, niet wetende wat ik moest doen om verder te kunnen om dan ineens abrupt een cinematic in te rollen.. Uit het niets… daarna kon ik dan mijn weg vervolgen.

Datzelfde kan gezegd worden over het moment waarop de AI een deur opent of een actie doet. Soms liep ik doelloos rond te kijken hoe ik mijn weg met mijn squad vol spierbundels kon vervolgen, waarna één van mijn teamgenoten zomaar even een deur opende. Dat voelde meer dan eens vreemd aan.

De squad-leden waar Arnold Schwarzenegger jaloers op zou zijn, vertoonden wel vaker vreemd gedrag. De AI liet hen met regelmaat in vreemde patronen lopen of heen en weer rennen zonder aanwijsbare reden. Op dit soort momenten piepte en kraakte de game echt behoorlijk.

Multiplayer

De multiplayer wist mij eveneens allerminst te overtuigen. Zo voelt het inladen van het menu voor de multiplayer-opties al niet heel soepel en geven mij deze hetzelfde logge gevoel als ik eerder beschreef. Wanneer je in het daadwerkelijke multiplayer-menu bent belandt, dan kun je onder andere kiezen uit Team Deathmatch, One Shot One Kill en Competitive.

De matchmaking duurde eveneens enorm lang, waarbij het eigenlijk nooit tot een potje kwam. Wellicht dat dit komt doordat ik het spel pre-release heb gespeeld, maar je zou zeggen dat ik niet de enige ben. Van wat ik wel heb kunnen zien, is de conclusie eigenlijk geheel in lijn met wat je hierboven en in mijn preview hebt kunnen lezen. Mijn gevoel zegt nog steeds dat ook de multiplayer de tand des tijds niet goed heeft doorstaan en dat geldt eigenlijk voor het gehele spel.

Conclusie:

Gears of War: Reloaded is visueel indrukwekkend en weet qua wapengevoel en brute actie nog steeds te leveren. Toch voelt voor mij de gameplay erg log en achterhaald, met onhandige controles en AI die soms meer een stoorzender is dan de helpende hand. Fans van de franchise zullen allicht plezier beleven aan de sfeer en de herkenbare wapens, maar dat nostalgische gevoel heb ik niet bij deze titel. En voor wie op zoek is naar een moderne, soepele third-person shooter zijn er veel betere alternatieven.