Go Home Annie

Twee jaar geleden verscheen er een demo tijdens Steam's Next Fest van Go Home Annie die er veelbelovend uitzag. Ik heb er toen een preview van geschreven, omdat ik enorm onder de indruk was. Hij zag er goed uit en het level design leek op een soort absurde, simpele vorm van het eerste gedeelte van Resident Evil 7 Biohazard. Hij wist mij te grijpen, maar was vrij snel afgelopen en ik kon niet anders dan twee jaar wachten tot hij eindelijk op 10 december van dit jaar uitkwam.

Secure, Contain, Protect

Het begin van de game speelt zich af in een van de locaties in het beheer van de SCP. Het is dan ook handig te weten wat dit is. SCP is een afkorting voor Secure, Contain, Protect en dit is een fictieve organisatie die anomalieën opslaat: dus ongeveer alles wat niet in de wereld van de logica past. Trappen die oneindig duren, camera's die geesten kunnen zien en ga zo maar door. Er zijn er duizenden.

Binnen de SCP is er een afdeling waar paranormale gebeurtenissen worden nagebootst om te zien wat er gebeurt als je bepaalde keuzes maakt op een beetje veilige manier. Een groot deel van de anomalieën die opgeslagen zijn, zijn tenslotte enorm gevaarlijk en het is fijn als je de hele wereld in gevaar brengt, omdat je met en experiment een enorm gevaarlijk object de verkeerde kant op stuurt.

Annie werkt op deze afdeling. Ze weet niet waarom, omdat ze na iedere test medicijnen krijgt, zodat ze  alles vergeet. Dit is niet om een eventueel opgelopen trauma te verwerken, maar omdat ze dan eventuele topgeheimen niet kan doorspelen naar de buitenwereld. Haar werkgevers zijn vrij koud en beschouwen haar als vervangbaar materiaal. Ze zijn niet bepaald vriendelijk tegen haar.

Tijdens de game zul je als Annie uitvinden wie ze is en waar ze vandaan komt en hoe ze bij de SCP terechtgekomen is. Dit is eigenlijk waar het hele verhaal over gaat.

Gezellig knus huis

De game begint in de regen bij een huis. Er is geen manier om het huis in te komen, dus kijk je om je heen. Op de veranda ligt een camera die je kunt pakken. Het is zo'n typische camera die rond het jaar 2000 heel hip geweest is. Hij heeft een klein display aan de zijkant en slaat de film op tape op. Kortom: lekker ouderwets.

Wanneer je naar de voortuin loopt met de camera aan, zie je in het display een hond rondlopen. Buiten beeld gooit iemand een bal en die bal wordt per ongeluk door een ruit gegooid. De hond rent erachteraan. Wanneer je niet door de camera naar het raam kijkt, is die opeens gebroken en kun je naar binnen kruipen. Je bent nu in een kelder zonder licht. De elektriciteit is uitgeschakeld en jouw eerste klus is om deze in te schakelen.

Dit is een kleine, maar creatieve puzzel, waarbij je ook weer in de camera moet kijken om dingen te zien die er in de werkelijke wereld niet zijn. Uiteindelijk ga je het huis en en moet je meerdere puzzels met de camera oplossen op ongeveer dezelfde manier, tot je door het hele huis bent gelopen en weer buiten in de tuin staat. Op dat moment gaan er grote witte lampen aan en hoor je iemand door een speaker zeggen dat je jouw taak goed hebt uitgevoerd. Het huis en de camera blijken een anomalie te zijn en Annie moet deze testen.

Niets is wat het lijkt

De rest van het verhaal gaat over de identiteit van Annie. Waar komt ze vandaan en waarom is ze waar ze is? Ze wordt vrij slecht behandeld, maar dat betekent niet dat iedereen haar slecht behandelt. Ze heeft vrienden die haar helpen en dat maakt de game wel leuk. Je doet niet alles alleen. Je krijgt hulp. Bij dit type game is het best wel uniek. Ook is de dialoog tussen de personages waarmee je praat lang niet slecht. Het is geen The Last of Us, maar dat kun je ook niet verwachten.

Het leuke van de game is dat het zich echt houdt aan de regels van de SCP. Alle anomalieën die je ziet, zijn uit de database en de ontwikkelaar kent zijn lore. Het is erg leuk om te zien hoe je op een creatieve manier om kan gaan met dergelijke IP's.

Mijn favoriet is SCP-354, die ook wel de Red Pool wordt genoemd. In de game is het een emmer met rode vloeistof, een kopie van het origineel, waar niemand bij in de buurt mag komen en die ook constant wordt bewaakt. Toch gaat er een keer iets mis en de animatie die volgt, is van het niveau van Resident Evil of Silent Hill. Hij is angstaanjagend en hét hoogtepunt van de game. Helaas komt hij al vroeg en ben je al snel over het hoogtepunt heen.  

Hoewel het verhaal begint binnen de muren van de SCP, gaat Annie op een gegeven moment ook ergens anders heen. Het is dan ook veel meer een verhaal over Annie dan over de SCP en zijn rariteitenkabinet. Dit vind ik persoonlijk ook de beste benadering van zoiets, omdat het dan meer om het leven van het personeel binnen de organisatie gaat, dan om de monsters die deze organisatie veilig probeert te houden. Dit klinkt raar, maar de meeste games die proberen iets met SCP te doen, falen enorm.

De game is grafisch best mooi en de voice acting liet op geen enkel moment steken vallen. Je krijgt, behalve de camera, niet echt iets wat je vast kunt houden om jezelf te verdedigen en dat is ook helemaal niet nodig. De game heeft mij niet het gevoel gegeven dat het een eng is of probeert te zijn. Het heeft meer weg van een walking simulator dan echt een horror game waarbij je steeds bang moet zijn dat er iets is dat jou ziet als zijn volgende avondmaal.

Go Home Annie begint heel sterk, maar wanneer je op de helft van de game komt, kakt hij behoorlijk in. Opeens moeten er lange stukken worden gelopen zonder doel en moet je vervelende puzzels oplossen, die slecht worden uitgelegd, waardoorj je uit het ritme van de game wordt gehaald en er momenten zijn dat je even niet kan volgen wat er gebeurd.Ondanks dat heb je best een redelijke game. Het is zeker geen topkwaliteit, maar het is ook niet heel slecht.

In de intro van deze tekst geef ik aan dat deze game, als hij juist wordt behandeld, best weleens tot mijn favorieten kan behoren. Het is verreweg de beste game in het SCP-universum die ik heb gespeeld, maar games als Martha is Dead en Amnesia: The Bunker wisten mij veel meer te pakken en dan hoort Go Home Annie bij die enorme berg games die tot de middenmoot behoren. Helaas is het geen favoriet van me, maar dat betekent niet dat hij niet de moeite waard is.

Conclusie:

Go Home Annie is de eerste game die ik heb gespeeld, die iets goeds weet te doen met de SCP Foundation. Liefhebbers hiervan kunnen dan ook hun hart ophalen. Hij duurt misschien erg kort, maar het verhaal is prima te pruimen. Voor iets minder dan twintig euro krijg je een lineaire game die leuk is om te volgen. Het is echter niets nieuws en wist me niet helemaal uit de tent te blazen.