Iets meer dan vier maanden geleden verscheen Indiana Jones and the Great Circle op de Xbox Series en PC. Helaas heeft ondergetekende geen van beide en moest ik deze titel dan ook aan mijn neus voorbij laten gaan. Gelukkig besloten Microsoft en Bethesda dat het spel, zij het een poosje later, ook zijn weg zou gaan bewandelen naar de PlayStation. Dat klonk mij natuurlijk als muziek in de oren en dat is de reden dat je nu hier bent beland, want ik heb het spel eens flink onder handen genomen.
Indiana Jones and the Great Circle is niet de eerste game die zich afspeelt in de wereld van Indiana Jones. Er zijn spellen in alle soorten voorbij gekomen. Zo verscheen in al 1992 Indiana Jones and the Fate of Atlantis en als we wat verder vooruit gaan in de tijd verscheen Indiana Jones and His Desktop Adventures. Ook op de Xbox verscheen er al eerder een game binnen de franchise, dat gebeurde bijvoorbeeld met Indiana Jones and the Emperor's Tomb in 2003 en ook een Facebook game kon niet uitblijven.

Zelden wisten ze echter echt te imponeren, maar veel van de recensies voor the Great Circle, die een maand of vier geleden verschenen, waren lovend over deze titel. En om met de deur in huis te vallen… dat snap ik wel!
Anders dan anders
Ik ga deze recensie net iets aanpakken dan anders, want voor velen die dit lezen zal het vooral gaan om de verschillen tussen de versies. Daarna zal ik, wat beknopter dan normaal, ingaan op mijn mening. De reden daarachter is dat een uitgebreide recensie hierover al is geschreven door mijn collega Peter en in zijn bevindingen kan ik mij wel vinden.

Wat is er anders
Zoals gezegd ga ik het eerst even hebben over wat er anders is, want hoewel het spel pas vier maanden geleden is uitgebracht op de Xbox en PC, zijn er een aantal verschillen. Uiteraard is het in grote lijnen hetzelfde aan de release uit december, want het verhaal is natuurlijk ongewijzigd. Ook wat betreft gameplay is er niet al te veel nieuws aan de horizon.
Een verschilletje dat er wel is, zijn de adaptive triggers en de haptische feedback, want deze zijn niet beschikbaar op de eerder genoemde console. En alhoewel dat geen wereldschokkende features zijn, zijn ze daarom niet minder leuk. Zo voel je middels de haptische feedback de klappen van je zweep net wat meer. Ook het nemen van een foto geeft je het gevoel dat je echt een ouderwetse camera in je handen hebt, waarbij je net wat verder af moet drukken om de foto te nemen. Zo zijn er tal van voorbeelden waarbij je de haptische feedback en adaptive triggers in werking voelt treden en dat is toch wel erg aangenaam.

Dat brengt ons bij het volgende onderdeel, want ook grafisch is de game net wat stabieler. Nu hoor ik je denken, maar je hebt toch geen Xbox ter vergelijking? Jawel, want hoewel ik zelf geen Xbox in mijn bezit heb, heb ik middels video’s en een speelsessie op een Xbox van een vriend van mij een aardig vergelijk kunnen maken. Zeker wanneer je in het bezit bent van een PlayStation 5 Pro moet dit merkbaar zijn ten opzichte van de Xbox, want dan draait het geheel met stabielere framerates en geavanceerde ray tracing op een resolutie van 4K.
Part II
Dat brengt ons bij het tweede deel van mijn review van Indiana Jones and the Great Circle, namelijk wat ik ervan vind. Laten we beginnen met het feit dat de spelwereld werkelijk adembenemend mooi is. De gehele game voelt heel filmisch aan, de kleuren, de natuur en de gebouwen, het ziet er allemaal gelikt uit en springt van mijn 65 inch LG OLED af! Wauw!

De enige puntjes van kritiek die ik kan hebben op de graphics, zitten in de cinematics. En ja, puntjes, want het zijn er twee. De eerste is dat de cinematics niet altijd helemaal vloeiend zijn, want hoewel het met een stabiele framerate zou moeten draaien, heb ik dat gevoel tijdens de cinematics om een of andere reden niet altijd. Het tweede punt is met betrekking tot de monden van de personages, want deze lijken soms wat vreemd te bewegen, maar eerlijk gezegd zijn het geen dingen waar ik niet doorheen kan kijken. Het niet benoemen zou echter eveneens niet goed voelen.
Een andere game
Iets waar ik tevens niet onderuit kan om te benoemen ,is dat Indiana Jones and the Great Circle mij al vrij snel deed denken aan een andere game. De titel waar ik aan moest denken is wellicht vrij voorspelbaar, maar dat is Uncharted. Net als in de game van Naughty Dog ben je in deze Indiana Jones flink aan het klimmen en klauteren, daarnaast is de persoon in kwestie, net als Nathan Drake, er niet vies van om zo nu en dan een robbertje te vechten. En in beide games laat het gevechtsmechanisme her en der een steek vallen. Zo voelt het in beide games een beetje klungelig aan, met name wanneer je geen geweer gebruikt. Daar hield de vergelijking voor mij echter niet op, want in beide games mag je aardig wat puzzelen.

Is deze vergelijking slecht? Nee, helemaal niet zelfs. De Uncharted-titels wisten mij meer dan voldoende te entertainen en dat is iets dat voor de game van Bethesda niet anders is!
In de spelwereld van Indiana Jones is in elke kamer, achter elke rots of in elke hoek iets te ontdekken. Kort gezegd: het puzzelen, het vechten en het verhaal zijn allemaal erg boeiend en ontzettend leuk!
Conclusie
Indiana Jones and the Great Circle is in één woord fantastisch. Het ziet eruit alsof je naar een film kijkt. De spelwereld is adembenemend mooi en de puzzels zijn uitdagend. Het vechten is eveneens vermakelijk, hoewel dat hetgeen is waar het soms een steekje laat vallen en iets wat klungelig aanvoelt. Mocht je Indiana Jones and the Great Circle echter nog niet hebben gespeeld op de Xbox, dan is dit je moment om het op te pakken!
0 reacties op "Indiana Jones and the Great Circle"
Gelieve eerst in te loggen of te registreren om een reactie te plaatsen a.u.b.
Log in of registreer hier