Iron Front: Liberation 1944

  Als aanhanger van tactische shooters ben ik met aandacht de ontwikkeling van Iron Front: Liberation 1944 blijven volgen vanaf de dag dat ik het bestaan ervan ontdekt heb. Het spel is gebouwd op de engine die achter ArmA II steekt, een militaire simulatie waarbij realisme een hoge rol speelt. Neem daarbij mijn voorliefde voor games die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog afspelen en je zal mijn enthousiasme meteen begrijpen.

Ik was aangenaam verrast dat je een singleplayer campagne kan opstarten waarin je de Duitse kant van de oorlog ziet. Het is een controversieel onderwerp en voor zover ik weet is dit één van de enige games waar je deze optie überhaupt krijgt. Ik krijg ook de optie om het spel volledig in het Duits te spelen, of in het Russisch natuurlijk. Met enig enthousiasme kies ik voor de Duitse campagne en krijg een serie opdrachten waarbij ik de mechanismen achter het schieten en het gebruik van je inventory onder knie dien te krijgen.

Mijn enthousiasme is echter van korte duur. Ondanks het gebruik van een high-end pc kon ik tijdens het spelen van de single player met moeite een speelbare FPS uit het spel persen. Het boeit ook absoluut niet om de campagne uit te spelen als je constant doorheen het spel stottert. De landschappen, voertuigen, wapens en opdrachten zelf zijn nochtans goed uitgewerkt, wat het extra jammer maakt dat dit spel gewoon niet vlot draait. Als je daarenboven om de haverklap naar het bureaublad verwezen wordt en je bij het spelen de éne bug na de andere te verteren krijgt, is de zin om de campagne af te werken heel ver te zoeken. 

Gelukkig bevat deze game ook een multiplayer mode, die ik met wat argwaan opstart na de ontgoocheling van de singleplayer. Je kan kiezen tussen Co-op en PvP speltypes, waarbij je de controle over dorpen dient te krijgen. Hier lijk ik geen FPS problemen te ondervinden, maar stuit ik op een nieuw obstakel; van de vele servers die beschikbaar zijn voor het spel zijn er slechts een vijftal bevolkt.

Er wordt besloten een Co-op server te joinen en ik ga aan de slag als soldaat aan de Duitse zijde, die op het aan het opnemen was tegen computergestuurde Russen. In de hoofdbasis vind ik een Kübelwagen met daarnaast een drietal vers aangekomen spelers. Iedereen stapt de wagen in en we vertrekken richting frontlinie. Een vrij saaie rit van zeven minuten later eindigen we in het volle geweld, waar Russische tanks de Duitse manschappen aan het verpulveren zijn. Het duurt dan ook geen twintig seconden vooraleer ik sterf en terug op de hoofdbasis spawn, want wat blijkt? In dit spel zijn geen forward spawnpoints te vinden. 

Als je het loodje legt, mag je opnieuw helemaal tot aan het front rijden, of erger nog, wandelen. Hoewel hier geargumenteerd kan worden dat dit realistisch is, neemt dit de dynamiek volledig uit het spel en zit je al gauw vaker in één of ander voertuig richting frontlinie te rijden dan dat je effectief aan het vechten bent. Je enige kans om langer te leven dan een halve minuut aan het front, is een tank te bemachtigen. 

Het spel laat spelers toe om als gunner, driver, commander en machinegunner in een tank te spelen, net zoals het ook bij de echte voertuigen het geval was. Er is ook de optie om als infanterie achterop de tank te zitten en een ritje naar het front te maken op de mastodont. Die dingen rijden wel uiterst traag, zoals hun tegenhangers uit de oorlog destijds. Is de huidige opdracht een tiental kilometer verder op de map te vinden, dan ben je al gauw een twintigtal minuten onderweg. De omgevingen zijn wel mooi en authentiek nagemaakt en je kan zowat alles naar de verdoemenis helpen. Samen met de voertuigen en wapens geeft het spel toch een goeie sfeer af. Grafisch gezien valt alles best wel mee. 

Conclusie

  Met zijn Duitse singleplayer campagne had het spel iets unieks in handen wat Tweede Wereldoorlog shooters betreft. Door de vele bugs en FPS problemen laat Iron Front: Liberation 1944 echter een grote kans liggen om iets te betekenen. De wapens, voertuigen en omgevingen zijn getrouw weergegeven en geeft de game een authentieke sfeer. Op vlak van multiplayer zorgen bepaalde tekortkomingen zoals het ontbreken van forward spawnpoints op de gigantische maps ervoor dat het spel weinig boeit. Het kost ook moeite om een gevulde server te vinden en zal vooral de hardcore realisme fanaten onder ons aanspreken.