Portal was een onverwachte gok van Valve Software. Iedereen keek reikhalzend uit naar Half-Life 2: Episode 2 en Team Fortress 2, maar uiteindelijk bleek Portal het meest intrigerende onderdeel van The Orange Box. Nog steeds hebben de woorden “The cake is a lie” een verstrekkende weerklank. En nu ligt Portal 2 in de rekken. De toekomst zal uitwijzen welke personages en dialogen ditmaal een internetfenomeen zullen worden, maar één ding is zeker: er is keuze genoeg.
In Portal 2 staan we opnieuw in de schokabsorberende schoenen van Chell. Haar ontsnapping uit de klauwen van de megalomane GLaDOS in Portal bleek vruchteloos, aangezien ze achteraf doodleuk opnieuw het laboratorium in werd gesleept. Sindsdien zijn er enkele (honderden?) jaren verstreken, en Chell wordt wakker in de ruïnes van Aperture Science. Daarbij wordt ze begeleid door Wheatley, een hilarische artificiële intelligentie met de stem van Stephen Merchant (de manager van Ricky Gervais in Extras). Wheatley brengt GLaDOS per ongeluk weer tot leven, en zo kunnen de testen weer beginnen.
Net zoals zijn voorganger draait het in Portal 2 allemaal om het oplossen van puzzels met behulp van de “portal gun”. Zoals het een goede sequel betaamt, worden ook hier allerlei nieuwe concepten geïntroduceerd. De soepele simpliciteit van de portal gun blijft gelukkig volledig onaangepast. De nieuwe toevoegingen (zoals spiegelkubussen die laserstralen kunnen bijsturen en lichtkokers die spelers mee kunnen voeren) bestaan in de spelwereld zelf en kunnen dankzij de portal gun op ludieke manieren aangewend worden. De moeilijkheidsgraad ligt daarom iets hoger, maar de voldoening is des te groter.
Sommige testkamers zijn zeer omvangrijk en kunnen wel eens intimiderend overkomen. Maar langzamerhand wordt duidelijk hoe alle elementen toegepast kunnen worden om telkens de uitgang te bereiken. De puzzels zitten erg goed in elkaar en de vindingrijkheid van de ontwikkelaars is meer dan duidelijk, maar soms is het zonneklaar dat er enkel één lineaire oplossing voorhanden is. Experimentatie was een leuk nevenproduct van Portal, maar hier is het vaker zoeken naar de éne oplossing die de ontwikkelaars voor ogen hadden. Dat neemt niet weg dat de plotse aha-erlebnis steevast een glimlach op je gezicht tovert.
En lachen zul je, want Portal 2 is een uitermate grappige game. De monologen van GLaDOS zijn zoals vanouds weer morbide oraties, maar Wheatley krijgt de meest hilarische teksten voor de kiezen. De grote baas van Aperture Science, Cave Johnson, figureert ook en is rijp voor het gekkenhuis. Het loont vaak de moeite om instructies niet meteen op te volgen zodat je álle verdere commentaren te horen krijgt. Ook de situaties waarin Chell verzeild geraakt zijn soms niet te overzien qua absurditeit. Portal 2 is drie keer zo lang als Portal, maar laat nooit af aan bekoring.
Alsof dat niet genoeg is heeft Valve Software ook nog een coöperatieve modus voorzien. Hierin spelen jij en een partner twee robotjes die moeten samenwerken om puzzels op te lossen. Het is zeker een kwestie van moeten, aangezien de testkamers specifiek ontworpen zijn om met behulp van vier portalen opgelost te worden. Verbale communicatie is hierbij welkom, maar er zijn zeer handige tools voorzien om elkaar inlichtingen en instructies te geven. Ook hier schemert de scherpzinnigheid van de ontwikkelaars sterk door. De verhaallijn van deze modus bestaat op zich, maar draagt niettemin bij tot de overkoepelende wereld van Aperture Science.
Dit alles draait natuurlijk op de gepatenteerde Source engine. De presentatie heeft zodus een zeer utilitaristische en bekende uitstraling, maar Portal 2 eigent zich niettemin een zeer opmerkelijke stijl toe. Dit is voornamelijk te danken aan de verbazingwekkende animaties. Daarbij gaat het niet enkel om de personages, maar meer om de omgeving. Muurpanelen herconfigureren zich terwijl je er langs loopt en hele testkamers kunnen plots voor je neus op hun plaats vallen (met de daarbijhorende vernieling). Qua geluidsweergave springt vooral de muziek in het oor. Die past zich dynamisch aan elke actie aan en onderstreept heel vlot je pad doorheen de testkamers.
Conclusie
Als Portal een experiment was, dan is Portal 2 een succesvolle toepassing daarvan. De grappige dialogen en unieke gameplay sleuren je vanaf de eerste minuut mee. De intimiteit en verbazing van Portal zijn verminderd, maar er is meer dan genoeg in de plaats gekomen. Een unieke game die perfect belichaamt waar het medium toe in staat is.