Het zo realistisch mogelijk de besturing van auto's virtualiseren, is enorm complex en er zijn inmiddels nogal wat games die een dappere poging wagen. Allemaal zijn ze ambitieus. We leven in tijden dat er best wel wat race simulators uitkomen en de meeste daarvan raken, terecht of onterecht, in de vergetelheid. Stefan heeft bijvoorbeeld twee weken geleden een review gemaakt van RENNSPORT, die hetzelfde doel voor ogen heeft, maar niet voldoende content heeft en daardoor, samen met de vele bugs, erg tegenviel.
Nu is er ook Project Motor Racing, gemaakt door een team ontwikkelaars die eerder heeft gewerkt aan Project CARS.. Ze doen een dappere poging om de meest realistische race simulator te maken die er is. Dit is lastig, want ze moeten het opnemen tegen gevestigde namen als Assetto Corsa, Automobilista of iRacing. Zij hebben bewezen het genre meester te zijn op een manier dat het nog maar de vraag is of er ruimte is voor meer. De ontwikkelaars achter Project Motor Racing zullen heel hard hun best hebben gedaan om in dit lijstje te komen, maar het is ze niet echt gelukt.
Wanneer je de game opstart, krijg je te zien wat je kunt verwachten. Een menu die je verwijst naar de spelmodi die er zijn. Je hebt, zoals bijna altijd met sport games, multiplayer, singleplayer en challenges. Ik zal mij later meer wijden over de multiplayer, maar wil het nu meer hebben over de singleplayer, waar eigenlijk de challenges toebehoren.
Alleen tegen de rest
Het belangrijkste onderdeel van de singleplayer is de career mode. Je begint met het aangeven wat het niveau van de tegenstanders moet zijn. Kies je voor authentiek dan moet je wel masochistisch zijn om te kunnen genieten van de nederlaag die je gaat lijden, want dat betekent dat je alles op heel moeilijk zet. Races kun je dan bijvoorbeeld niet herstarten. Het beste is om te kiezen voor de andere optie, waardoor het niveau van de tegenstander omlaag kan worden bijgesteld. Dit is voor Max Verstappen misschien niet nodig, maar voor de wat mindere vlugge coureurs is het vrij noodzakelijk om het enigszins leuk te houden.

Daarna kun je kiezen wat voor soort financiering je wil hebben. Zo is er onder andere de keuze om alleen geld te krijgen als je een podiumplek krijgt of dat je gewoon maandelijks jouw deel ontvangt. Beide methodes hebben hun eigen voor- en nadelen en het is aan jou hoe je daarmee omgaat.
Daarna kies je het startbedrag dat je wil hebben. Je kunt direct het toetje eten en beginnen met 2 miljoen dollar. Dan koop je in één keer een heel coole sportbak en ga je er helemaal mee los. Dit is niet te adviseren, want die snelle wagens zijn bijna onbestuurbaar. Dus ik begon met $640.000,-. Dat is voldoende voor een fatsoenlijke GT3-sportwagen en dan kun je daar je eerste wedstrijden mee rijden.
De career-modus laat vooral zien hoe lastig het is om financieel te kunnen leven, wanneer je als coureur over je eigen financiën gaat. Het is namelijk een heel duur grapje en ik was constant aan het worstelen om verder te gaan. Op een gegeven moment was het geld op en moest ik opnieuw beginnen, maar op dat moment was ik al helemaal klaar met deze worsteling.
Onder de Challenges kun je twee soorten games rijden. De eerste is een serie Endurance games. Dit zijn hele lange potjes, waarbij je bijvoorbeeld 250 keer een circuit door moet rijden. Het hoort bij de sport, maar het lijkt mij enorm vermoeiend. De tweede optie wordt 'factory-testing' genoemd, maar eigenlijk zijn dit een soort time trials, maar dan met een vaste auto op een vast parcours. Je kan dus niet kiezen met welke auto je welk circuit probeert te bemannen.
Wat ik hier heel erg mis, is een gewone time trial of simpelweg practice. Dit is vooral nodig om de details van een circuit te leren kennen en te testen of je iets moet veranderen aan de configuratie van een auto. Dit is als je het mij vraagt een vereiste voor iedere race simulator en ik heb ook nooit gezien dat deze ontbreekt. Ik zal niet snel een race simulator kopen als ik niet de mogelijkheid heb om fatsoenlijk auto's te testen en bij te stellen waar nodig.
Onbestuurbaar
Als je eenmaal hebt gekozen wat je wil doen, kun je eindelijk beginnen met de race zelf. De eerste keer dat ik in een lekkere snelle bak zat, zette ik hem in de eerste versnelling en drukte rustig het gaspedaal in. In plaats van dat de auto op gang kwam, hielden mijn banden het niet en ik vloog alle kanten op.
Dit is niet zo vreemd. Sommige auto's trekken te snel op en als je dan in één keer vol op het gaspedaal drukt, verliezen de banden direct de grip met het asfalt en verandert je auto in een zeer dure en onbestuurbare zeepkist. Het probleem in dit geval is dat ik dit weet, want dit is niet mijn eerste race simulator. Ik drukte al heel subtiel het gaspedaal in.
Na veel pijn en moeite leek het alsof ik de auto onder controle had en dat ik kon rijden, maar dat bleek al snel schone schijn. Bij de eerste beste bocht vloog de auto zonder enige waarschuwing en tegen alle verwachtingen in van de baan. Ik kwam erachter dat je in Project Motor Racing de auto met zijden handschoentjes moet behandelen.

Dit is echter niet de volledige waarheid. Er zijn momenten dat ik het gevoel heb dat de situatie onder controle is. Dan rijd ik redelijk gecontroleerd met een zeer laag tempo, want je kunt niet lekker snel optrekken als je dan direct alle kanten behalve de goede opvliegt. Ik hield de auto op de baan. De scherpe bochten gingen goed, maar dan is er een flauwe bocht en daar ging hij weer de grindbak in.
Wat ik nog het meest frustrerend vind, is dat ik tijdens een race tegen de computer de enige ben die daar last van heeft. De AI's gaan allemaal prima. Die drukken vol op het gaspedaal en er is geen moment dat, met rokende banden, de auto alle kanten op vliegt. Ook remmen ze veel harder dan ik überhaupt kan doen.
Er zijn meer problemen rond de AI-tegenstanders in deze game. Wanneer je kiest voor een singleplayer-potje, krijg je te maken met zeer lompe bestuurders. Ze volgen de ideale lijn en wijken er echt alleen maar vanaf als het uiterst noodzakelijk is. Ik ben regelmatig tegen een auto aangereden, waarbij het wel leek alsof ik tegen een tank aanreed. Ik vloog alle kanten op en die auto ging gewoon door met waar hij mee bezig was, terwijl hij de situatie volledig leek te negeren.
De meeste auto's in Project Motor Racing besturen zeer slecht. Het lijkt wel alsof je in een koets zit met een hele snelle dure motor: je vliegt alle kanten op. Het heeft mij uren gekost om alleen maar te wennen aan de situatie en alles een klein beetje onder controle te houden.
Ik heb heel lang gedacht dat dit aan mij moet liggen. Het is alweer enige jaren geleden dat ik het laatst een echte race simulator heb gespeeld en ik was in de veronderstelling dat het wel aan mij moest liggen. Ik heb dit getest, maar met Automobilista 2 en Assetto Corsa Competizione heb ik totaal geen moeite om de auto in ieder geval in bedwang te houden. Ik kan dan ook met zekerheid zeggen dat dit niet aan mij ligt, maar aan Project Motor Racing.
Dan is er nog één ander onderdeel: zoals eerder vermeld is Stefan bij ons in de redactie ook gek op racegames. Hij heeft echter een PlayStation 5 en speelt met een controller. Hoewel ik mijn bedenkingen heb bij het spelen van een race simulator met een controller, wordt dit wel ondersteund door de ontwikkelaars en heb ik geprobeerd dit te spelen. Het is diep en diep triest hoe het dan gaat. Met een stuur kost het veel tijd en dan krijg je misschien het gevoel dat je enige controle hebt over je voertuig, maar met een controller is het simpelweg niet te doen.
Veel content, maar ouderwetse graphics
Grafisch is de game ook een klein beetje teleurstellend. Ik snap dat het appels met peren vergelijken is, maar ga je deze game op grafisch vlak vergelijken met een game als Gran Turismo 7, F1 2025 of Forza Motorsport, dan blijft er niet zoveel van over. Ik moet er wel bij zeggen dat ik het geen misdaad vind als een dergelijke game het grafisch niet haalt met de mooiste games die er momenteel zijn. Wat ik niet kan waarderen, is dat er een flink verschil is te zien in de beelden die je ziet in de trailer en als je werkelijk speelt. Belichting en schaduwen lijken soms de auto niet te raken en de details die je in de trailer ziet, zien er stukken minder mooi uit in de game zelf.

Wat nog het meeste teleurstellend is op grafisch vlak, is slecht weer. De regen die op de ruiten klettert ziet eruit alsof het live op de ruit getekend wordt. Ik heb het nooit eerder gezien op deze manier en hoewel het een zekere artistieke schoonheid heeft, is het wel op de verkeerde manier voor een game als deze. Ook de weerspiegeling van water op het asfalt, wat bijna niet te zien is, en het opspattende water van de auto's die over het natte asfalt rijden, is van een teleurstellend lage kwaliteit.
Qua inhoud kan Project Motor Racing zich op een positieve en negatieve manier prima voegen bij games als Assetto Corsa en Automobilista 2. Het assortiment aan wagens en circuits is vrij uitgebreid. Van klassiekers tot de nieuwste serie: de genres worden allemaal in meer of mindere mate vertegenwoordigd.
De circuits zijn allemaal bestaande tracks, hoewel hier en daar wat namen zijn aangepast. Zo wordt zo ongeveer de meest klassieke racebaan ter wereld, Silverstone, in deze game Northampton genoemd. Dit heeft te maken met licenties. Ik ben toch blij dat ze in ieder geval dit circuit hebben toegevoegd, want hij hoort wel echt in het repertoire van de race simulator. Ook is het leuk dat de Nürburgring Nordschleife in het assortiment zit, zonder dat je daar extra voor moet betalen, wat bij de meeste andere games wel het geval is
Het grote nadeel is dat, net als bij de andere race sims, er nu al diverse betaalde DLC's beschikbaar zijn gesteld met nog meer auto's. Ook zullen binnenkort allerlei extra circuits tegen betaling beschikbaar komen. De bedragen die voor deze DLC's worden gevraagd zijn exorbitant hoog. Voor de Year 1 Season Pass betaal je tien euro onder het volledige bedrag van de game zelf. En wat krijg je daarvoor? Nog meer onbestuurbare auto's.
Een race simulator waarbij het lijkt alsof de besturing nog niet in orde is, is helaas voor mij als reviewer een showstopper. Op het moment dat het aanvoelt alsof je ieder moment zomaar de controle over het voertuig kunt verliezen, is de game simpelweg niet af. Ik denk dan ook dat ze beter hadden kunnen doen wat diverse andere ontwikkelaars wel hebben gedaan en dat is de game in Early Access uitbrengen. Dan had iedereen begrepen dat er nog wat werk aan de winkel is. Nu is er simpelweg een nieuwe race simulator die helaas niet goed genoeg is.
Conclusie:
Op papier heeft Project Motor Racing het helemaal voor elkaar. Veel auto's en mooie circuits en een race simulator die realistisch aanvoelt. Helaas blijkt in de praktijk hier niet veel van over te blijven. De AI is onrealistisch sterk, de besturing is zeer instabiel en met een controller zelfs nagenoeg onspeelbaar. Grafisch slaat deze game ook geen deuk in een pakje boter. Mensen die deze race simulator willen spelen adviseer ik alsnog om toch te kijken naar iets anders.






Reacties (0)
Deel je mening over dit artikel met andere GameQuarter-lezers
Plaats een reactie