Varney Lake

Het is de zomer van 1954. Varney Lake is zo'n typische plaats waar een kind van moet dromen om een zomervakantie door te mogen brengen. Het is er altijd warm en er is veel te doen in een prachtige omgeving. Jimmy, Doug en Christine komen hier al vier jaar iedere zomer bij elkaar en brengen dan de warmste maanden van het jaar samen door. In de loop van de tijd hebben ze een hechte band opgebouwd. Christine en Doug zijn familie van elkaar en Jimmy is goed bevriend met Doug en heeft het nogal te pakken op Christine. Hoewel hij het nooit durft te zeggen, heeft Christine dit echt wel in de gaten, maar zij heeft thuis een relatie met iemand anders en wil dat niet verpesten. Hoewel het een leuke zomer zal worden, zit er wel een zwart randje aan: het is de laatste keer dat ze samen zijn in de zomer en ze weten dit ook.

Een vriendschap met een vampier kan handig zijn

Op een gegeven moment besluiten ze om naar een oude en verlaten windmolen te gaan, die ze nog niet eerder van binnen hebben gezien. In de molen is een man die overduidelijk nogal last heeft van de zon. Doug is allergisch is voor zonlicht en herkent de symptomen meteen. Samen dekken ze de ramen af. De man is kapot en trekt met een onzichtbaar touw een hert naar zich toe dat buiten stond te grazen. Tegen iedereens verwachtingen in zet hij zijn tanden in het arme dier en begint gezellig het bloed uit de aderen te slobberen. Zo ontmoeten de geschokte kinderen Liszt, een vampier die aardiger is dan je zou verwachten. Ze raken bevriend met elkaar tot het noodlot toeslaat.

De game wordt in twee delen verteld. Het is eigenlijk een soort flashback als de hoofdpersonen hun verhaal vertellen aan Lou, een schrijver die ze in 1981 interviewt om aan een verhaal te komen. Deze man is de persoon die in de Pixel Pulp-serie wordt gevolgd; in Mothman 1966 had hij ook een prominente rol. Tijdens het gesprek wordt meer duidelijk over wat er precies tijdens die noodlottige zomer plaatsvond.

Kort maar krachtig

De gameplay is vrij typisch voor een visual novel. Grafisch lijkt deze Pixel Pulp erg op games die in de jaren 80 werden gemaakt: het zijn een soort bewegende tekeningen met heel dikke pixels. Dat klinkt niet erg aantrekkelijk, maar het past bijzonder goed bij het vreemde verhaal dat wordt verteld. Het verhaal zelf is erg goed geschreven en liet mij ook erg inleven in de personages, zonder dat deze teveel werden uitgediept. Dit laatste is iets waar visual novels nog weleens een handje van hebben. Vaak wilt de schrijver dan per sé alles over een personage vertellen, waardoor je vooral veel informatie over dit personage over je heen gesproeid krijgt, wat totaal niet relevant is.

Het verhaal is erg kort, maar vrij krachtig. Persoonlijk vond ik het erg kort en had het gevoel dat het best wel wat uitgebreider had gemogen. Vooral het einde was wat abrupt en voelde geforceerd, alsof het af moest om de release te halen. Aan de andere kant is dit iets wat je wel vaker terugziet in horrorverhalen en ik kon er ook wel van genieten.

Op enkele momenten in de game word je geconfronteerd met het spelen van een korte puzzel. Gelukkig kun je die overslaan, maar het loont om ze te doen. Ik ben geen geboren puzzelaar en vond ook de manier hoe de puzzels gespeeld moesten worden buitengewoon houterig. Zo heb je er eentje met een spel kaarten. Je moet de kaarten verplaatsen naar een andere plek en dit doe je op de typische manier, zoals je dit wel vaker ziet in visual novels. Je selecteert een kaart, maar in plaats van dat je hem dan kan verplaatsen, moet je aangeven onderaan het scherm welke kant de kaart op moet. Dit is langdradig en daarmee op den duur frustrerend. Gelukkig zijn er niet al te veel puzzels en kun je snel weer verder met waar deze game goed in is.

Hoewel in de samenvatting op Steam staat dat Varney Lake een 'choose your own adventure' style heeft, is dit niet helemaal waar. De laatste scene kan verschillen, afhankelijk van keuzes die je maakt in de game, maar voor de rest volg je een lineair verhaal. Daar is niets mis mee. Je kunt beter een goed lineair verhaal hebben, dan dat je allemaal dynamische brokken tekst in je gezicht gegooid krijgt.

Conclusie:

Varney Lake is het tweede deel in de Pixel Pulp-serie. De graphics lijken erg op illustraties die computers maakten en het verhaal dat wordt verteld speelt zich af vlak na de tweede helft van de vorige eeuw. Het is een interessant verhaal met een paar leuke plotwendingen. Het is goed geschreven en heeft mij voor een paar uur vermaakt. Tijdens de game wordt verwacht dat je diverse puzzels op moet lossen die voor mijn gevoel het verhaal behoorlijk in de weg stonden. Hoewel het verhaal me vast wist te houden was het erg kort en had ik het gevoel dat het tot een geforceerd einde kwam. Gezien de niet al te hoge prijs zal de liefhebber van visual novels deze game prima als tussendoortje tot zich nemen.