Sega en 2K hebben een stille overeenkomst afgesloten, wat betreft tennisgames. De uitgevers van Top Spin en Virtua Tennis verdelen de taken om het jaar. Vorig jaar zagen we Top Spin 3 voorbij komen en dit jaar is het dus weer de beurt aan de andere franchise. Deze review gaat over de Wii-versie van Virtua Tennis 2009, aangezien de Wii met haar besturing toch een andere game-ervaring kan bieden dan de andere consoles. Maar is dit eigenlijk wel het geval?
Virtua Tennis 2009 is net als haar voorganger een échte arcade-game. Realistische gameplay zul je dus niet in het spel aantreffen. De snelle gameplay maakt de game ook juist zo leuk om te spelen. Er zijn vier verschillende slagen die je kunt uitvoeren. De forehand, de backhand, de dropshot en de lobshot. Op het moment dat je tegenstander een bal in jouw richting mept, verschijnt er een balkje in beeld waarover een lijnt begint te bewegen. Afhankelijk van de slagsoort die je maakt, moet je op het juiste moment met de Wii Remote gaan zwaaien. Wil je de bal naar rechts hebben, dan sla je bijvoorbeeld later dan wanneer je de bal op links wilt plaatsen. Dit biedt veel afwisseling wat ervoor zorgt dat potjes tennis wel op elkaar gaan lijken, maar eigenlijk nooit hetzelfde zijn. Gebundeld met de snelle gameplay heb je hiermee uren speelplezier.
In Virtua Tennis 3 was de carrière modus voor veel mensen het belangrijkst en het leukst om te spelen. In de Wii-versie van Virtua Tennis 2009 ben ik echter minder te spreken over de zogeheten World Tour. Dit komt door het stijgen in rang. Je begint namelijk op plaats 100 in een klassement en moet uiteindelijk op plaats 1 terecht komen. Je stijgt in rang door het winnen van toernooien. Het is echter jammer dat dit heel langzaam gaat en hier in het begin zeer weinig uitdaging in zit. Je speelt namelijk tegen amateurs uit de tenniswereld die geen bal terug slaan. Aangezien een toernooi al snel vier potjes lang duurt, gaat dit op den duur vervelen. Dit is al helemaal het geval, als je bedenkt dat je per toernooi meestal maar één plaatsje in rang stijgt. Hiermee zijn onuitdagende en saaie potjes tennis een feit, wat voor een Word Tour-modus erg jammer is.
Een korte modus die wel leuk is, is de arcade-modus. Hierin neem je op het tegen vijf toptennissers in de wereldsteden van het tennis. Deze modus is in tegenstelling tot de World Tour wel zeer uitdagend en het heeft me dan ook vele verliespartijen gekost om hem uiteindelijk te voltooien. Aan het eind krijg je de eer het op te nemen tegen Boris Becker op een prachtig centre-court.
Iets wat me in Virtua Tennis 2009 ook in positieve zin is opgevallen, is de muziek. Tijdens de wedstrijden hoor je namelijk telkens een vlot deuntje klinken. Dit wordt door sommigen als irritant en spelbedervend ervaren omdat het niet realistisch zou zijn, maar Virtua Tennis is toch ook niet voor niets een rasechte arcade-game? De muziek tijdens het tennissen zorgt ervoor dat je actief voor je TV gaat staan. Bij het beslissende punt stopt de muziek echter, waardoor dit punt net weer even wat spannender wordt.
Helaas moet ik deze review toch weer in een negatieve tendens afsluiten. Virtua Tennis 2009 op de Wii bevat namelijk net als de andere versies en zijn voorganger op de andere consoles minigames. Deze minigames kun je vrij spelen om een zo hoog mogelijke score neer te zetten, maar ook in de World Tour moet je ze spelen om vaardigheden te verbeteren. Het is echter raar dat veel van deze minigames weinig tot niets met tennis te maken hebben en zo onmogelijk je vaardigheden zouden kunnen verbeteren. Met de minigames waarbij je blokken om moet slaan en waarbij je de bal in een bepaald punt op de baan moet slaan, kan ik mij nog wel vermaken. Minigames waarbij je echter kledingstukken van de baan moet pakken door erover heen te lopen en waarbij je stukken fruit naar dieren toe moet slaan, zijn naar mijn mening nutteloos en ondoordacht. Ik vind het jammer dat de ontwikkelaar niets heeft bedacht om dit professioneler over te laten komen, omdat het concept op zich origineel is.
Conclusie
Virtua Tennis 2009 is geen topgame geworden voor de Wii. Dit komt logischerwijs door de World Tour die slecht is uitgewerkt en waardoor de speelduur van de game drastisch omlaag gaat. Ook is het jammer dat veel van de minigames niet goed zijn uitgewerkt en dat ze niets met tennis te maken hebben. Toch kun je de eerste Virtua Tennis-game voor de Wii met een gerust hart in huis halen, omdat de gameplay erg goed is. Verder zul je uitdaging vinden in de arcade-modus en voegt de muziek een stuk sfeer aan de game toe.