Column: De tijd van PC-gamen is toch echt al lang voorbij

Eerst een uitstapje nog verder terug in de tijd. Toen ik echt nog een heel klein jongetje was, kocht mijn vader een tweede Amiga. Op dit apparaat was ik druk in de weer met het digitaal tekenen en het spelen van een Formule 1-spelletje, waarvan ik de naam niet eens meer weet. Dat zijn echter wel de eerste herinneringen die ik heb aan computeren en aan gamen. Hierna ben ik de chronologische volgorde van gebeurtenissen een klein stukje kwijtgeraakt.

Zo durf ik niet meer met honderd procent zekerheid te zeggen of de vervolgstap mijn Super Nintendo was, waarop ik voornamelijk Goof Troop en Lamborghini American Challenge heb gespeeld of toch een computer met daarop Windows 3.11 en een game van The Lion King. De stap na deze twee was echter een PlayStation (One). Op deze console van Sony heb ik een heel scala aan games gespeeld, maar vooral Gran Turismo en Driver is hierbij blijven hangen.

De PC in de woonkamer

Mijn vader was altijd in de weer met computers, van het bouwen ervan tot het monteren van films. Deze interesse heeft mij ook weten te bereiken, althans het eerste, want het videobewerken heb ik wel een keer geprobeerd… echter wist mij dat dan weer niet te grijpen. Het resultaat? Al als een klein mannetje stond ik met een schroevendraaier en diverse computer onderdelen in mijn hand. Had mijn vader nieuwe hardware, dan ging zijn “oude” hardware in mijn computer. De PC in de woonkamer!

Op deze computer was ik voornamelijk aan het gamen en uiteraard werd er ook regelmatig een uitstapje gemaakt naar MSN. De game die direct bij mij opkomt is Medal of Honor: Allied Assault. Tevens ontstond hier de interesse in (web)development. Eerst nog met, vergeef me, Microsoft Frontpage en later ook daadwerkelijk programmeren, wat nu nog altijd mijn baan is. Ik praat nu over eind jaren ‘90 begin jaren ‘00. Voor die tijd heel wat dat je als klein mannetje in het bezit was van een “eigen” computer, welke ook regelmatig werd over verhuisd voor een LAN-party. Enige tijd later - vergeef me ik weet niet meer exact wanneer - verhuisde de computer naar mijn slaapkamer.

De PC in mijn slaapkamer

Eenmaal de computer verplaatst was naar mijn eigen slaapkamer wakkerde de liefde voor PC’s en gamen alleen maar meer aan. Inmiddels was mijn PC voorzien van een mooie behuizing met een plexiglazen ruitje en de nodige verlichting om de hardware tentoon te spreiden. Dit was de tijd dat ik me niet voor kon stellen een ander apparaat als main gaming machine te hebben dan mijn computer.

Dat resulteerde er zelfs in dat ik stage ben gaan lopen bij een hardware-gigant, met een naam die nu nog steeds bij veel mensen een belletje doet rinkelen. Regelmatig werd ook mijn eigen computer opengeschroefd en werd deze voorzien van de nodige hardware upgrades. Elke euro verdiend met mijn stage en met mijn uren naast mijn stage bij hetzelfde bedrijf werden regelrecht geïnvesteerd in deze machine. Ik speelde diverse spellen, welke gingen van Call of Duty en andere shooters tot aan racegames en alles wat op dat moment populair was.

Dit heeft ongeveer tot en met mijn achttiende aangehouden, daarna verloor ik de interesse in gamen en het bouwen en onderhouden van mijn computer grotendeels. Deze PC, voorzien van een Intel Q6600 en een Nvidia 8800 GTX staat overigens nog steeds op mijn zolder weg te stoffen.

Wel heb ik nog een tijdje World of Warcraft gespeeld, maar dat deed ik vooral op mijn laptop en daarbij gaf ik aanzienlijk minder om de performance. Enige tijd later ben ik mijn interesse in gamen zo goed als compleet verloren en speelde ik alleen zo nu en dan nog eens met wat vrienden op mijn PlayStation 3.

Bye Bye PC

Na mijn avonturen in WoW heb ik eigenlijk de PC en het gamen op een PC of laptop volledig links laten liggen. De opvolger van de PS3 was uiteraard de vier en vervolgens de PlayStation 5. Het was daarbij de PlayStation 4 die mijn interesse in gamen weer deed aanwakkeren, echter sinds ik dit apparaat in mijn bezit kreeg, heb ik nooit meer de behoefte gehad om op een computer te gamen.

Deze behoefte is enerzijds weggenomen doordat ik tegenwoordig een MacBook heb om op te werken, een fantastisch apparaat waar ik enorm blij mee ben. Maar laten we eerlijk zijn, een MacBook is niet gemaakt om spelletjes op te spelen en veel uitgevers en ontwikkelaars brengen hun games niet eens uit voor OS X.

Een ander punt is dat je tegenwoordig geen PC meer nodig hebt om fatsoenlijk een game te kunnen spelen. Het scala aan consoles en de daarbij beschikbare games is ruim genoeg en de meeste grote titels die verschijnen op de PC verschijnen eveneens op de consoles van Sony en Microsoft. Tel daarbij op dat je voor de prijs van een console tegenwoordig niet eens een fatsoenlijke videokaart kan bemachtigen en mijn keuze is snel gemaakt.

Een ander voordeel dat ik ervaar bij het gamen op een console is dat je voor een “minimale” investering toch zeker een jaartje of zes à zeven gebakken zit. Dat terwijl je in diezelfde jaren met een game PC toch wel de nodige investeringen hebt moeten doen om een beetje up-to-date te blijven,

De tijd van PC-gamen is voor mij toch echt al lang voorbij, geef mij maar een console.