Phantom Blade Zero

Want hoewel de game op veel fronten voelt als een soulslike, is het dat niet. Combat voelt zo wel, al doet het dan vooral denken aan de wat rappere Sekiro, en bazen kunnen echt genadeloos hard raken, maar op andere fronten is het duidelijk anders, zoals ik al kon ervaren tijdens mijn demosessie.

Drie keer scheepsrecht

Die demosessie bestond uit drie korte segmenten uit het spel. Ik begon op een bergpad, bewapend met een zwaard, twee dolken en een pijl en boog. Op mijn pad kampeerden bandieten, die mij aanvielen zodra ze me zagen. Op afstand schoot ik daar al wat pijlen op af om zo zelf het initiatief te nemen.

De dolken genoten hierna mijn voorkeur. Hoewel ik in soulslikes meestal de loggere maar sterkere wapens neem, is Phantom Blade Zero nogal combo heavy en dan is snelheid geen overbodige luxe. Ik maaide dan ook al snel bandiet na bandiet neer, maar waar ik niet op had gerekend, waren vijandelijke boogschutters die me vanuit hoger gelegen gebieden onder vuur namen. Zo liet ik uiteindelijk het loodje.

Les geleerd! Nu sloop ik op de eerste boogschutter af en trakteerde hem op koud staal tussen de ribben. Vervolgens pakte ik snel mijn eigen boog om degene op de andere klif op iets scherps tussen de ogen te trakteren. Met die lastposten uit de weg bereidde ik mij voor op meer bandieten, maar toen ik weer arriveerde waar ik eerder het leven liet, was enkel de bandiet waar ik nog mee aan het vechten was over. Verward keek ik naar de dev naast me, die uitlegt dat ze hier niet respawnen. Dood is dood, zo kun je lekker doorspelen. Nice!

Twee voor de prijs van één

De boss fight die hierop volgde, was tegen de leider van de bandieten en gooi ik op één hoop met het tweede segment: een duel met een samoerai. Beide waren immers gewoon normale mannen met een zwaard, zelfs als hun vechtstijl anders was. Hierdoor was mijn aanpak ook hetzelfde: let op de signalen, die heel duidelijk worden getelegrafeerd, en blokkeer of ontwijk aan de hand hiervan. Hiermee creëer je openingen, welke je kunt uitbuiten voor een paar rake klappen.

Doe dit consequent en een tweede balk onder de HP loopt leeg. Eens volledig zwart gemaakt, valt de vijand is een soort beduusde staat, welke kan worden uitgebuit voor vernietigende schade. En dat leren was cruciaal voor mijn derde segment.

Nog één poging

Het derde gevecht was waar ik echt kon zien waar de souls-beschuldigingen vandaan komen. Hoewel wederom met een dude, is deze een flink stuk groter dan normaal en bewapend met een gigantische bal met spijkers aan een ketting. Hiermee is hij zowel van dichtbij als op afstand gevaarlijk, waardoor ik meer dan ooit moet zorgen dat ik op het juiste moment schakelde tussen offensief en defensief. En dit moest ook nog snel, want eerder genoemde balk herstelde zich als je te lang tussen je aanvallen liet zitten.

Het heeft me een aantal pogingen gekost, maar eens ik het ritme van deze vijand had gevonden, werd het gevecht een waar schouwspel. Zowel mijn collega als de developer keken mee en reageerden wanneer ik op de laatste seconde uit de weg sprong om vervolgens mijn zwaard te laten spreken en over te gaan in een perfecte getimede blok van de volgende aanval. Het oogt ontzettend cool, het voelt lekker om te spelen en het geeft een genoegdoening die ik zelf persoonlijk maar zelden uit de meeste games als deze haal. Helaas eindigde de demo daar.

Nul zin om te wachten

Om dit alles te doen, had ik achttien minuten nodig. Dit klinkt lang, maar blijkbaar was dit ontzettend kort in vergelijking met de meeste bezoekers, die aan het eind van het geplande half uur niet zelden het eind niet hadden bereikt. Hierdoor had ik nog wat tijd over om te kletsen met de ontwikkelaar, welke mij een aantal dingen vertelde, zoals dat een Xbox-versie ook gaat komen, enkel op een later tijdstip. Verder kijken ze nog naar verschillende moeilijkheidsgraden voor zij die puur voor het verhaal komen of juist een soulslike willen met dit soort flitsende combat. Maar daar de ontwikkeling nog volop gaande is, kunnen ze daar nog niets over toezeggen. Prima, maar ze moeten wel opschieten, want ik wil eigenlijk het liefst vandaag nog verder!

Verwachting:

Vloeiende actie, indrukwekkende visuals en een zeldzaam gevoel van genoegdoening maken van Phantom Blade Zero een game die hoog op mijn to watch list komt te staan, samen met die andere Samurai game van gamescom 2024…