Ook bij het derde deel in de Assassin’s Creed-serie hebben pc-gamers enkele maanden langer moeten wachten. Nogmaals kruipt Desmond Miles in de huid van Ezio Auditore om de elementen van Eden uit de handen van de Tempeliers te houden. Zelf wil Ezio zich ook wreken op de moordenaars van zijn familieleden. Slaagt Ezio er in om deze missies even succesvol te beëindigen op PC als op de consoleversies?
In het derde deel trekt Ezio naar het eeuwenoude Rome waar hij gaat afrekenen met de Borgia. Ook al is het spelgebied beperkt tot één stad, de ontwikkelaars weten genoeg variatie te bieden door wijdse weidsevelden, verlaten ruïnes en kleine dorpjes er in te verwerken. Voorheen vereiste dit enorm veel tijd om elk hoekje van de kaart te bereiken. Om dit te voorkomen is er een geheel tunnelsysteem ingebouwd. Wanneer je een ingang ontdekt, kan je deze restaureren en gebruiken om mits een laadscherm snel naar de bestemming te reizen. De restauratie van deze tunnels draagt bij tot de gehele renovatie van Rome. Dit systeem komt overgewaaid vanuit Assassin’s Creed II en biedt je telkens een gouden handdruk. Daardoor kan je niet alleen meer gebouwen renoveren, maar ook in de vrijgespeelde winkels nieuwe wapens en andere benodigdheden kopen. Elke soort handelaar heeft bovendien zijn eigen shop quests. Je zal zeldzame voorwerpen voor hem moeten verzamelen. Wanneer dit voltooid is, speel je telkens een uniek voorwerp vrij dat je dan voor een hoog bedrag kan kopen.
Echter is heel het gebied in en rond Rome opgedeeld in verschillende Borgia gebieden. Elk van deze vijandelijke grondgebieden is voorzien van een zogenaamde Borgia toren. Om controle over het gebied te krijgen, zal je de kapitein van dat gebied vermoorden en daarna die beruchte toren in brand steken. Telkens wanneer je iets beruchts hebt uitgestoken, zal er een beruchtheidsmetertje steigen. Daardoor zal je sneller opgemerkt worden en bijgevolg aangevallen worden. Vluchten helpt in dit geval niet. Je hebt de mogelijkheid om ‘wanted’-posters van de muren te scheuren, personen om te kopen of te vermoorden. De ene manier is al wat effectiever dan de andere. Eenmaal dat je een gebied hebt bevrijd, zal je de winkels kunnen renoveren en ook hier winsten uithalen.
Net als in de omkadering is er ook in het hoofdverhaal veel variatie geïnjecteerd. Het begint al bij de aanvang van het verhaal waar je Monteriggioni moet beschermen tegen de inval van de Borgia met kanonnen. Verder zal je Super Mario-gewijs Catharina Sforza , die door de Borgia’s is gekidnapt, moeten gaan bevrijden in de kerkers van het kasteel. Vermomd als een geallieerde soldaat zal je opgezette muiterij plegen en een herwerkte versie van het Trojaanse paard beleven. In elke missie zal je ook aan bepaalde vereisten moeten doen, zodat je een synchronisatie van 100% verkrijgt. Zo mag je bijvoorbeeld niet ontdekt worden, mag je niet in het water belanden, mag je niet minder dan aan aantal health squares hebben en dergelijke meer. Hierdoor krijg je automatisch een extra uitdaging, want het is niet altijd even makkelijk om dit voor elkaar te krijgen. Wanneer het mislukt, krijg je maar een synchronisatie van 50%.
Je zal steeds tactisch gebruik moeten maken van de omgeving om steeds ongezien te blijven. Vooral handig zijn wandelende burgers waarin je kan blenden en zo onopgemerkt op je bestemming geraken. Ook kan je courtisanes inhuren tegen een bepaalde prijs die je moeilijk zienbaar maken voor de Borgia’s. Wanneer gevechten te heftig worden, kan je met een simpele druk op de knop leden van de Brotherhood inroepen om hulp. Dit zijn burgers die je gered hebt van de Borgia’s in een gevecht en je hebt toegelaten tot de Brotherhood van assassins. Naarmate je speelt, zal je meer en meer mensen in dienst kunnen nemen. Gelukkig zijn deze huurlingen geen statische, superkrachtige moordenaars. Neen, hoe meer je ze gebruikt, hoe meer ervaring ze krijgen en dus hoe sterker ze worden. Je zuurverdiende geld kan je ook gebruiken om ze van betere uitrusting te voorzien of hen op een trainingskamp te sturen. Ook zijn er specifieke assassin-zijmissies, die je kan gebruiken als training en tevens wat geld opleveren. Wanneer je niet oppast, kunnen ze ook neergeslagen worden in de strijd. Wanneer dat gebeurt, kan je helemaal opnieuw beginnen met de training. Tactisch gebruik is dus wijs.
Zelf beschik je over heel wat nieuwe moves en wapens. Zo zal je van een bovenliggend platform je doelwit kunnen uitschakelen door erop te springen. Hangend aan een platform en je tegenstander naar beneden gooien, is ook een mogelijkheid. Minder tactisch, maar wel doeltreffend zijn de nieuwe finishing moves. Waar het vroeger een kwestie was van steeds dezelfde knop op het juiste tijdstip in te drukken, heb je nu zelf meer controle over wat Ezio doet. Om wat meer tijd te creëren om je moves uit te halen, is het nu mogelijk om je belagers achteruit te stampen. Je kan ook kiezen voor de silent killer-mentaliteit. Met een kruisboog kan je onopgemerkt van de hoogste toren aan het moorden slaan. Het is maar wat je verkiest. Om je avontuur ook wat te vergemakkelijken biedt Leonardo Da Vinci heel wat hulpmiddeltjes. Zo kan je bijvoorbeeld een handschoen kopen, waardoor het mogelijk wordt om tijdens het klimmen hoger naar boven te kunnen springen. Dit alles is goed te besturen met een toetsenbord-en-muis combinatie. Toch verkoos ik om de game met een Xbox 360-controller voor PC te spelen. Het is van nature een console-game en dat merk je ook aan de besturing. Het speelt allemaal net ietsje stroever.
Wie voor de PC-versie gaat, is natuurlijk ook benieuwd naar de grafische kant van de game. Naast de hogere resolutie, kan je ook genieten van meer visuals en een groter bereik van het uitzicht. De game ondersteunt DirectX 11, waardoor je de occlusion-modus kan aanzetten. Hierdoor kan je genieten van een hoogwaardig lichteffectensysteem. Ook is er ondersteuning voor meerdere monitoren met AMD’s Eyefinity, waardoor de resolutie kan oplopen tot 5760 op 1080 pixels. Ook is de game volledig speelbaar in 3D met de 3D Vision technologie van Nvidia. Je kan er dus vanuit gaan dat de game er zeer gelikt uitziet. Het Colosseum, de Spaanse Trappen, de Trevi-fontein en vele andere archeologische pareltjes zien er bij een maximum aan detail nog fascinerender uit dan ooit tevoren. Ook het water heeft een grafische upgrade gekregen door er een soort van glans van het zonlicht over te leggen, waardoor je frisse duiken ook weer wat realistischer gaan lijken. Echter was het natte pak iets minder impressionant. Ook was er af en toe een grafisch foutje te vinden waardoor je plots half in de muur stond. Gelukkig nooit zonder het gevolg dat je vast zat. Ook verdienen de audio-engineers een pluim. De soundtrack is werkelijk fantastisch. Verder was de voice-acting voice acting mooi synchroon en goed geacteerd.
Voor het eerst in de serie is er werk gemaakt van een multiplayerluik. Het zal je geen dagen bezig houden zoals bij een shootergame, toch is het een leuke toevoeging. De opdracht bestaat eruit om een toegewezen assassin om te leggen. Jammer genoeg word je ook zelf op de heupen gezeten door een assassin. Hierdoor ontstaat een tactisch spelletje. Hoe mooier je de vijand kan doen stilzwijgen, hoe meer punten je hiervoor krijgt. Toch is het niet helemaal goed uitgewerkt. Wanneer je in de buurt komt van je doelwit, komt er een knop op het scherm tevoorschijn die hem automatisch omlegt. Dit kan voor enige frustratie zorgen als jij het slachtoffer bent. Dit spelletje kan ook in teamverband gespeeld worden.
Conclusie
Assassin’s Creed: Brotherhood is een dijk van een game. Ook op PC weet de game een geweldige ervaring neer te zetten. Assassin’s Creed II zette een goede stap in de juiste richting in verband met variatie. Brotherhood zet de gegeven voorzet om in een fantastische goal. Een boeiend verhaal dat zich afspeelt in een gevarieerde setting en overgoten is in een glanzend lekker grafisch sausje. De multiplayer is een leuke toevoeging, maar ook niet meer dan dat.