Het aanbod van Real Time Strategy-games is de laatste maanden enorm gegroeid. De ene keer situeert de speler zich ten tijde van wereldoorlogen met Company of Heroes: Tales Of Valor en Codename Panzers: Cold War, terwijl we de andere keer ons in Rome bevinden met Empire: Total War en Grand Ages: Rome. Dan hebben we nog RTS-games die het moeten doen met een kleurrijke filter, zoals Red Alert 3 en Dawn of War II. Al met al hebben we dit jaar al genoeg achter onze kiezen gehad wat betreft strategiespellen.
Om er dus voor te zorgen dat jouw RTS boven deze bovengemiddelde games uitsteekt, zul je iets extra’s teweeg moeten brengen. Blijkbaar heeft spelletjesfabrikant Electronic Arts daar kaas van gegeten, aangezien ze met BattleForge op de proppen zijn gekomen. BattleForge is een kaarten-MMORTS die zich weet te onderscheiden van de meeste RTS-spellen. De keerzijde van de medaille is dat vernieuwing niet per se goed hoeft te zijn. EA’s BattleForge is daar een perfect voorbeeld van.
Zoals gezegd is de game een online RTS waar het gebruik van kaarten centraal staan. Dit houdt in dat je je manschappen middels deze kaarten op het slagveld kunt roepen, evenals ondersteunende gebouwen, mits er vriendelijke eenheden in de buurt staan. De kaarten zijn verbonden aan vier elementen, te weten vuur, ijs, natuur en schaduw. Elke kaartsoort heeft zijn specifieke voor- en nadelen. Zo bevat het vuurelement veel aanvallende troepen, maar zijn ze kwetsbaar in de verdediging. Natuur daarentegen is meer van de controlerende en helende manschappen. Om kaarten te kunnen oproepen zul je twee dingen moeten verzamelen: de bekende energiepunten en zogenaamde ‘Orbs’. Uiteraard hebben gruwelijke draken, steenachtige monsters en forse natuurkrachten verschillende Orbs nodig voordat ze op te roepen zijn. Alle kaarten – en dus de monsters, spreuken etc – zijn allen zeer divers en het is een genot om te zien hoe groteske monsters van verschillende elementen de strijd met elkaar aangaan. Grafisch verdienen ze namelijk alle lof en ook de animaties zijn van een hoog niveau.
Het probleem aan BattleForge is het gebrek aan tactische diepgang, ondanks het gigantische aanbod aan kaarten. Het maakt namelijk niet uit waarvoor je kiest, als je uiteindelijk maar de sterkste en vooral meeste eenheden weet op te roepen. Vrijwel elk leger met meer dan x aantal leden kan een missie uit de singleplayer, die bestaat uit 19 missies en een doodsaai verhaal, met gemak voltooien.
BattleForge speelt zich grotendeels online af, afhankelijk van de missie. De missies zijn namelijk zo opgezet dat je opdrachten met variërend één, twee, vier of twaalf spelers moet volbrengen. Er ontstaat echter vaak de situatie waarbij het niveau tussen de spelers zo verschilt dat de missie ongetwijfeld faalt. Sterker nog, soms zijn er zelfs helemaal geen mensen te vinden, waardoor je automatisch niet deel kan nemen aan de missie. Bovendien bevatten de meeste online potjes een dosis aan lag. Dit is vervelend, omdat een coöperatieve missie met een AI-gestuurde speler starten niet tot de mogelijkheden behoort. Dat de missies in de game veel varatie bieden en behoorlijk divers zijn, maakt dus in feite niet veel meer uit. Had dan beter het hele online-gedeelte weggelaten Electronic Arts, want potentie bevatte BattleForge dus zeker.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de onoverzichtelijke presentatie van het spel. Even de introductie in een notendop: wanneer je BattleForge opstart, kom je in de zogenaamde ‘Forge’ terecht. Hier kun je bijvoorbeeld zien welke spelers er bij jou in de server zitten en kun je eenheden oproepen om ze vervolgens uit te testen op een paar vijanden. Daarnaast is er de campagnekaart voor de singleplayer aanwezig met daarop alle beschikbare missies. Ook is er een Auction House, waar je allerlei soorten kaarten kunt kopen of ruilen met andere BattleForge-spelers. Dit alles is gegoten in ontelbare menu’s waar je verplicht wordt deze te doorlopen. Er zijn weliswaar kleine vensters die uitleggen waar alles staat en dergelijke, maar ook hier vergeet de ontwikkelaar een belangrijke regel: ‘less is more’.
Conclusie
Concluderend kan ik zeggen dat Electronic Arts met BattleForge té veel heeft willen doen. Zo zijn er te veel kaarten, te veel menu’s, te veel genres. Kortom: dankzij de overenthousiaste plannen is BattleForge een onoverzichtelijk zooitje geworden en dat is jammer. De game bevatte immers dankzij het innovatieve kaartensysteem en de leuke grafische stijl bijzonder veel potentie, waardoor het zich makkelijk kon voegen bij de grote hedendaagse RTS’. Echter kampt het spel nogmaals met te veel mankementen en is BattleForge niets meer dan een dertien in een dozijn RTS.