In de game speel je met twee broers met een tragisch verhaal. Ze hebben nogal wat pech. Hun moeder viel uit een boot tijdens een storm en de arme jongens hebben haar zien verdrinken, zonder dat ze ook maar iets konden doen. Alsof dit niet genoeg is, is hun vader ook nog eens ernstig ziek. Ze willen geen wees worden en daarom besluiten ze om hulp te zoeken. Ze krijgen een map van hun vader naar iemand die een medicijn heeft. Daar begint hun reis.
Een joystick per personage
Het verhaal is een typisch geval dat het niet gaat om de bestemming, maar om de reis ernaartoe. Deze game staat echter niet bekend om zijn verhaal, maar vooral op de aparte manier hoe de twee broers bestuurd worden. Het kleinste broertje wordt bestuurd met de rechter joystick en de grote broer met de linker. Verder kunnen beide dingen vastpakken met de linker- en rechtershoulderknoppen en dat is het. Dat is alle besturing die je nodig hebt.
Het is verre van eenvoudig om beide personages tegelijkertijd te bewegen en vereist behoorlijk wat van de coördinatie van de speler. Ik heb regelmatig het gevoel gehad dat ik met mijn joystick het verkeerde personage bestuurde, wat mij constant weer verwarde.
Om verder in de game te komen zul je af en toe wat creatief moeten denken. Hier en daar kan de grote broer wel bij een ladder en moet het broertje op een andere manier over de muur heen. Naarmate de game vordert, worden deze puzzels steeds ingewikkelder. Ze worden echter nooit zo moeilijk dat mensen af zullen moeten haken. Ik ben niet de beste puzzelaar die er is, maar heb geen moment vastgezeten.
Het is en blijft een remake
De spelwereld van Brothers: A Tale of Two Sons Remake is grafisch behoorlijk veranderd. Waar vroeger de Unreal Engine 3 werd gebruikt, wordt nu Unreal Engine 5 gebruikt met de meest huidige technieken. Het is de ontwikkelaars verbazingwekkend goed gelukt om de game helemaal aan te passen naar de standaarden van nu, zonder de magie van het origineel uit het oog te verliezen.
Nu ik de volledige game heb gespeeld, kan ik rustig zeggen dat de volledige game zeer goed is nagemaakt. Het is een een-op-een kopie van het origineel, hoewel er co-op is toegevoegd. Deze game is denk ik ook best wel leuk om in co-op te spelen, hoewel het de hele magie waar deze game ooit voor is gemaakt volledig weghaalt. Het is echter wel een leuk kort verhaal waar bijvoorbeeld de partner die niet veel met games heeft, ook best wel van kan genieten. De hele game is nooit echt moeilijk, maar de spelwereld is zeker magisch en het verhaal is leuk gebracht.
Wat mij wel een beetje tegenviel is de lengte van de game. Toen ik de preview maakte en maar een deel van de game kon spelen, bleek ik al flink op weg te zijn naar het einde. Het waren nog een paar flinke stukken, maar het einde kwam toch echt iets vlugger dan ik had verwacht. Ik vond het echter niet erg. Deze game is een prachtig lineair verhalend sprookje met goede puzzels en dat zal zeker niet te lang duren.
Conclusie:
Voor liefhebbers van de in 2013 verschenen game, is Brothers: A Tale of Two Sons Remake zeker geen slechte optie om te proberen. Je zult terugkeren naar een spelwereld die stukken mooier is, maar die toch de magie van het origineel vast weet te houden. Ook mensen die de game voor het eerst te zien krijgen, zullen de game zeker vermakelijk vinden. Vanwege de originele gameplay blijft hij uniek in zijn soort. Mensen die van co-op houden, krijgen best wel een lekker tussendoortje aangeboden. De lengte van de game is echter wel een klein beetje een tegenvaller.
