Dorfromantik kun je zien als een variant op het populaire bordspel Carcassonne. De zeshoekige tegels en diezelfde tegels op de juiste plek plaatsen, zijn de meest voorname overeenkomsten. Dorfromantik heeft echter ook een compleet eigen identiteit en kan het beste omschreven worden als een cozy puzzle citybuilder. Echter komt er geen seconde aan micromanagement bij kijken en hoef je ook niemand tevreden te houden.
Gameplay
Je merkt dat ik direct naar gameplay spring, want een verhaal is niet te ontdekken in Dorfromantik en dat is ook helemaal goed. Soms wil je gewoon een game waarbij je lekker op de bank hangt, zonder dat je je bezig hoeft te houden met een protagonist anders dan jijzelf, die de wereld bouwt door het plaatsen van zeshoekige tegels. Dat is eigenlijk ook direct het enige gameplay-element dat van belang is. Natuurlijk kun je de tegels draaien en je laatst geplaatste tegel ongedaan maken. Ook kun je de kaart draaien en in- en uitzoomen. Daar houdt het echt wel mee op.
Verschillende modes en het doel
Er zijn direct vanaf de start zeven modes beschikbaar. Deze variëren van de tutorial tot een custom mode waarin je zelf de regels maakt. Ook is er een Creative Mode beschikbaar waar je, zoals je waarschijnlijk wel had verwacht, je creativiteit in kwijt kunt. In deze modus ben je dus helemaal niet gebonden aan regels die in bijvoorbeeld de Classic Mode wel gelden. Zo kun je in de Creative mode constant dezelfde tegel plaatsen of tegels overslaan. Alles met als doel een zo mooi mogelijk landschap te bouwen.
In de Classic Mode daarentegen, krijg je 40 tegels en dien je quests te voltooien, zoals het behalen van 50 aaneengesloten bomen. Met het voltooien van quests krijg je nieuwe tegels om te plaatsen. Je speelt in de Classic Mode (en andere modes) ook voor punten. Des te meer zijdes van de zeshoek aansluiten op andere zeshoeken, des te meer punten je krijgt. Voor een perfecte aansluiting van zes zijdes krijg je ook nog eens een aantal bonuspunten. Bij een bepaald aantal punten ontgrendel je ook nog eens nieuwe, wat meer dynamische tegels, zoals een bootje of een andere biome, die je landschap grafisch volledig kan veranderen.
Dan hoor je mij praten over punten en cozy in één artikel en nu denk je vast: "een cozy game gaat toch niet om winnen?" En dat klopt ook, ware het niet dat Dorfromantik online een scorebord bijhoudt. Je kan dus rustig in je eigen tempo spelen en rustig je score uitbouwen en dan zie je wel waar je uitkomt met jouw score. Hier zit verder geen enkele druk achter en je kan het, als je wilt, gewoon negeren.
Grafisch stijl en geluid
De grafische stijl van de game is apart te noemen, maar past gewoonweg perfect. Ik review wel vaker games waarbij zowel de graphics als het geluid van ondergeschikt belang zijn en ook dat is hier weer het geval. Als je naar de game kijkt, krijg je direct het gevoel dat je een bordspel speelt. Meer heb je ook niet nodig.
De muziek is te verwaarlozen. Ik heb de hele game onder het genot van mijn eigen Spotify-playlist gespeeld en ik raad je echt aan dat ook te doen. De game past eigenlijk onder elke muziek die je zelf afspeelt.
Conclusie
Dorfromantik is een game die je kan oppakken en na drie minuten ook weer weg kan leggen voor een snelle, korte sessie als je wat tijd over hebt. Maar het is ook een game die je op kan pakken en na vier uur nog steeds niet weg kunt leggen. Met zeven verschillende modes is er voor iedereen altijd wat te doen en de online ranglijst voegt een stukje competitie toe, Zoals wel vaker bij games die ik review, raad ik je hier ook aan lekker je eigen Spotify-playslist op te zetten of de GameQuarter-podcast. Hoe dan ook is deze game genieten voor iedereen die lekker wil wegdromen, puzzelen of wil bijkomen van een intens potje Battlefield 6.