FIFA 23 kan gezien worden als het eerste, echte current-gen titel. FIFA 22 had nog te maken met de overgangsperiode tussen twee generaties en was daarom in de ontwikkeling niet volledig gefocust op apparaten als de Xbox Series X en PlayStation 5. Nu FIFA 23 dit wel heeft, kunnen we kijken of de serie een grote stap voorwaarts heeft kunnen zetten. Bij het opstarten van het spel valt al snel op dat we te maken hebben met een nieuwe stijl. Niet zozeer in menu’s, maar wel in herhalingen en op het veld. FIFA 23 oogt namelijk scherper, met aanzienlijk meer schaduweffecten en bewegingen. Dit alles heeft voornamelijk te maken met het gloednieuwe HyperMotion2. Om dit in het spel te krijgen, heeft EA naar eigen zeggen weer hemel en aarde bewogen om zoveel mogelijk vast te leggen via motion capturing. Ook de dames zijn dit keer door de camera’s en bijbehorende software vastgelegd. Het resulteert in een oogstrelend spelletje dat zeker een stap voorwaarts heeft gezet ten opzichte van het laatste deel. Over het continu aanstippen van HyperMotion2 bij de herhalingen ben ik minder te spreken. Voetbal wordt verheven tot een wetenschappelijke wedloop en dat haalt wat mij betreft wel wat charme weg. Wie de menu’s ziet, merkt dat er niet al te veel is veranderd.
Speelt het een beetje lekker?
De hamvraag is natuurlijk: hoe speelt FIFA 23? Ondanks het feit dat veel gamers het spel zonder erover na te denken uit de schappen trekken, is dit wel een belangrijk punt. In de tijd van Pro Evolution Soccer (rest in peace) was gameplay niet het pluspunt van FIFA, maar zonder enige vorm van concurrentie wordt daar niet meer over gerept. Laat ik maar met de deur in huis vallen: de gameplay van FIFA 23 bevalt mij totaal niet. De spelers voelen, zeker in vergelijking met FIFA 22, aan alsof ze allemaal al een zwaar toernooi in Qatar erop hebben zitten. De spelsnelheid is enorm omlaag gehaald. Hiermee is wellicht getracht om meer realisme te creëren, maar het zorgt vooral voor veel frustratie. Een flink harde pass geven voelt nog steeds heel traag aan en de kracht achter een schot voelt soms te verwaarlozen. Het lijkt er soms simpelweg op dat de spelers op 60% van hun kunnen spelen en geen zin hebben om tot het gaatje te gaan.
De nieuwe animaties doen daar soms een schep bovenop. Keepers halen nog zeer vreemde fratsen uit en ballen gaan dwars door voeten en benen. Zo is de verpakking van FIFA 23 er eentje om in te lijsten, maar wie dichter naar de inhoud kijkt ziet dat het niet allemaal pracht en praal is.
Genoeg te kiezen
Waar FIFA sinds jaar en dag wel in uitblinkt, is het aanbod aan content. Er zijn belachelijk veel competities beschikbaar, zeker nu de concurrent er nagenoeg mee gestopt is. Gamers kunnen hun hart ophalen met alle Europese bekertoernooien (Champions League, Europa League en Conference League) en hebben daarnaast een groot aantal aan damesteams waar mee kan worden gespeeld. Vrouwen fluiten topwedstrijden en Juventus heeft eindelijk weer zijn naam terug.
Dit licentiegeweld wordt aangevuld door de bekende modi als Ultimate Team en Carrièremodus. Verwacht hierin geen schokkende vernieuwingen, maar een degelijk aanbod van dat wat je grotendeels al gewend bent. Genoot je dus al eerder van deze modi, dan is er geen enkele reden om nu te denken dat het minder is. Degelijk, dat is het juiste woord.
Tijd voor EA Sports FC?
De vraag is echter of het niet gewoon echt tijd is voor EA Sports FC. Tijdens mijn speelsessies viel namelijk ook op hoe giftig de community van het grootste voetbalspel allertijden eigenlijk wel niet is. In meer dan 75% van de wedstrijden die ik online speelde, werd er wel iets onsportiefs gedaan. Keepers dribbelden het middenveld in, wedstrijden werden vervroegd afgesloten, haatberichtjes werden verstuurd en meermaals werd de pauzeknop ingedrukt in de hoop dat ik maar zou vertrekken. Het is niet zozeer een probleem van FIFA 23, maar wel iets wat in de loop der jaren is toegenomen. Het is hoogstwaarschijnlijk ijdele hoop, maar wat zou het fijn zijn als EA Sports FC een schone lei is waarin spelers weer iets meer respect voor elkaar krijgen. Het is echter waarschijnlijk wat ik al zeg: ijdele hoop.
Conclusie
FIFA 23 is niet wat ik ervan had gehoopt. De aanpassingen in gameplay zijn in mijn ogen een misser geweest en ook de wetenschappelijk twist die met Hypermotion2 is ingezet heeft niet mijn voorkeur. De modi die het spel rijk is zijn wederom meer dan degelijk om je weer een jaar zoet te houden en op audiovisueel vlak heeft het spel weer stappen gezet, maar EA Sports FC is wel de uitgelezen kans om het eens over een andere boeg te gooien. FIFA kennen we inmiddels wel.