Grand Theft Auto: Chinatown Wars

 Nintendo’s persconferentie tijdens de E3 van 2008 was alles behalve hoogstaand. Er werden nauwelijks games aangekondigd en er werd veel over de successen van de Nintendo Wii en de Nintendo DS gepraat. Enkel de aankondiging van Grand Theft Auto: Chinatown Wars deed bij vele DS-bezitters het hart sneller kloppen. Natuurlijk waren er sceptici die het niet zagen zitten, zo’n grof en gewelddadig spel voor de Nintendo DS. Daarnaast waren er ook velen die geen geloof hadden in een goed eindresultaat. Nu, een behoorlijk aantal maanden later is het spel eindelijk uit en kunnen we de tong uitsteken naar deze sceptici, want Rockstar heeft een juweeltje van een game afgeleverd.

Net als Grand Theft Auto IV mogen we Chinatown Wars ook een volwaardige GTA-game noemen en dat begint al met het verhaal. Huang Lee komt na de dood van zijn vader, een Triad-baas, naar Liberty City om een erfstuk naar zijn oom te brengen. Dit zwaard ‘Yu Jian’ is een zeer waardevol voorwerp in de familie, maar ook voor anderen. Bij aankomst in de stad wordt Huang al snel overvallen en raakt hij het zwaard kwijt. Vanaf dit moment zal hij wraak willen nemen en werkt hij zich gaandeweg het spel op als crimineel in verschillende missies.

De missies in het spel zijn ontzettend variërend. Natuurlijk komt het vaak neer op het neerknallen van een aantal bendeleden of achtervolgen en stelen van auto’s. Maar Chinatown Wars biedt veel meer en dat komt mede door de leuke mogelijkheden van het touchscreen, dat je gebruikt voor vele minigames en als PDA. Het rijden, lopen en schieten gebeurt allemaal gewoon met de knoppen. Wapens als granaten en molotov cocktails gooi je wel met het touchscreen. Dit alles werkt naar behoren en de minigames zijn vaak erg leuk om te doen.

Zo zul je bijvoorbeeld auto’s moeten stelen door eerst een klepje los te schroeven en een tweetal draden met elkaar te verbinden. In andere gevallen moet je een alarm uitschakelen door op het juiste moment de code in te tikken. Daarnaast is er ook een missie waarbij je bommen moet ontmantelen. Hierbij moet je eerst kijken op welk draadje er de meeste spanning staat en vervolgens kun je die doorsnijden met een stanleymes. In een andere minigame moet je molotov cocktails maken door flessen te vullen met benzine en er vervolgens een doek in te stoppen.

Deze minigames zijn in de meeste gevallen erg leuk om te doen en sommige daarvan komen voor tijdens de missies. Ik kan me nog herinneren dat ik ergens in het begin een ambulance moest kapen, om vervolgens degene die er in lag af te leveren bij mijn opdrachtgever. Gevolgd door vele politieauto’s moest ik de halve stad door rijden, maar degene op het ziekenbed moest telkens gereanimeerd worden. Dus tijdens het rijden moest er telkens weer een aantal keren op het hart getikt worden. Eenmaal aangekomen met veel kunst en vliegwerk en een levend persoon, rukt je opdrachtgever het hart van de patiënt eruit. Ja, we hebben hier te maken met een ontzettend grof spelletje.

Met het uitvoeren van de missies verdien je geld. In het begin zullen de bedragen nog niet om over naar huis te schrijven zijn, maar verderop in de game zal het alsmaar beter worden. Daarnaast is er de mogelijkheid om drugs te dealen. Dealers zullen je namelijk e-mails sturen wanneer ze iets binnen hebben, of wanneer ze iets nodig hebben. Als je de juiste dealer vindt, kun je hier bergen met geld aan verdienen. Als je een goede partij coke weet te verkopen, maak je in één klap ontzettend veel winst. Dit dealen is een waardevolle toevoeging aan het spel.

Natuurlijk zal de politie altijd en overal een oogje in het zeil houden. Wanneer je een fout begaat, zal de politie je achtervolgen. Ditmaal schud je ze op een andere manier af dan voorheen. Je moet de wagens namelijk zien uit te schakelen. Wanneer je goed op een politiewagen botst, zal deze uitgeschakeld worden, daarnaast kun je ze ook afsnijden, zodat ze ergens anders tegen aan knallen. Dit zorgt ervoor dat de achtervolgingen in het spel leuker dan ooit zijn.

Grafisch gezien kan Chinatown Wars zich uiteraard niet meten met Grand Theft Auto IV. Toch weet het spel ongeveer het maximale uit de Nintendo DS te toveren. Er staat namelijk een behoorlijk grote, levendige stad op je te wachten. In de stad rijden allerlei voertuigen rond, vliegen er helikopters, zijn er winkels en hotdogkraampjes, varen er boten en lopen er ontzettend veel mensen. Dat deze mensen in verhouding wat groter zijn en niet echt gedetailleerd, is misschien wel jammer, maar toch heeft Rockstar wel wat moois neergezet. Alles is geheel cell-shaded, waardoor vrijwel alles vloeiend in elkaar overloopt. De verschillende weersomstandigheden maken het compleet. Bij een regenbui zie je plots parapluutjes openklappen. Erg knap gedaan, voor DS-begrippen. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het geluid. De muziek is, ondanks dat deze alleen uit een beat bestaat, erg pakkend en de geluidseffecten zijn ook gewoon oké. In de tussenscènes is helaas geen voice-acting, maar je kunt niet alles verwachten van dit minder krachtige systeem. De personen op straat kennen wel enkele uitspraken.

Conclusie

Over Chinatown Wars kun je wel tien pagina’s vullen, maar wat voor DS-bezitters duidelijk moet zijn, is dat de game absoluut een aanschaf waard is. Sterker nog, ik durf te beweren dat dit één van de beste games voor de handheld is. Bijna alles klopt aan de game en er is ontzettend veel te doen. De missies zijn variërend genoeg en het gebruik van het touchscreen werkt naar behoren. Grafisch en geluidstechnisch steekt alles ook prima in elkaar. Grand Theft Auto: Chinatown Wars is een pareltje, dat je eigenlijk niet mag missen in je collectie. Daar gooien de kleine minpuntjes geen roet bij in het eten. Ren dus snel naar de winkel en koop Chinatown Wars!