Race weg voor je angsten
Het verhaal van de game bestaat uit vier hoofdstukken, waarin je moet vluchten voor je angsten. Dit doe je door van de oostkust van de VS naar de westkust van de VS te racen. Om zo min mogelijk te verklappen, zal ik alleen maar zeggen dat je in een timeloop zit en je moet zien uit te vogelen hoe je die time loop kan verbreken. Klinkt als een vrij simpel verhaal en dat is het ook, maar het hoofdverhaal is dan ook niet het sterkste punt van deze game.
Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis zelf
Nee, waar de kracht onder andere in zit, is de reis naar je bestemming waarin je je eigen verhaal maakt door verschillende keuzes te maken. Door keuzes te maken, kun je je reputatie en beroemdheid opbouwen, maar ook net zo makkelijk weer afbreken. Uiteraard kan een verkeerde keuze voor een game over zorgen, als je er voor kiest om bijvoorbeeld dat ene pakketje te bezorgen is de kans groot dat je angst je inhaalt. En als je angst je eenmaal te pakken heeft, is het voorbij en mag je weer vanaf het begin van het hoofdstuk beginnen. Sommige keuzes zijn bovendien moreel belastend en ik heb er letterlijk een paar keer mee in mijn maag gezeten of het nu wel de juiste keuze was. Overigens hebben de keuzes niet echt invloed op de game zelf, maar vooral meer op jouzelf als persoon.
Oostkust en westkust
Heading Out is opgesplitst in twee type gameplay. Het overgrote gedeelte van de game kijk je naar een map van de VS waar je auto van rechts naar links (en naar boven of onder) rijdt en ga je van stad naar stad tot je je bestemming bereikt. Op deze wereldkaart rijd je auto vanzelf, maar je kunt er wel voor kiezen om extra gas te geven. Pas wel op want dat kost brandstof en de politie vindt het ook niet leuk als je te hard rijdt. Maar ga je te langzaam dan komt je angst telkens dichterbij. Over die angst gesproken, je kunt het soms voor een paar uur vertragen door bijvoorbeeld medicatie te kopen. Maar die medicatie kost natuurlijk wel geld en datzelfde geld heb je ook nodig om te tanken en je auto te repareren. Dat geld is te verdienen door races te winnen en pakketjes te bezorgen. Beide opties hebben consequenties. Tijdens de race kun je je auto beschadigen en zoals ik eerder al zei kunnen pakketjes bezorgen ervoor zorgen dat je angst je in haalt.
Heerlijk racen door een prachtig en sfeervol landschap
Zodra je ervoor kiest om een race te accepteren, verandert de game tijdelijk in een racegame waarin je een aantal tegenstanders moet verslaan door op de eerste plek te rijden voor het liedje afgelopen is (daarover straks meer). Overigens is dit type race niet het enige wat je kan doen er zijn nog drie andere type "races": de cop chase (waarbij je moet vluchten voor de politie, ook dit win je door de politie achter je laten voor het liedje is afgelopen), de obstacle race (waarbij je andere voertuigen en obstakels moet ontwijken tot het nummer afgelopen is) en de chill race waar je lekker chill kan rijden (dit kun je doen met muziek, of de radio of totale stilte). Het racen is overigens redelijk smooth en niet al te moeilijk.
Een prachtige Americana soundtrack
Waar de game echt in uitblinkt, is de muziek. Want die is echt werkelijk prachtig, met de kanttekening dat je van rockmuziek moet houden. Ook de vier radiostations, die zodra je een race gewonnen hebt over je praten, zijn erg sfeervol en de dialogen zijn goed geschreven en worden ook erg goed geleverd door de stemacteurs. Twee van die stemacteurs zijn zelfs zo goed, dat je ze begint te haten door hoe ze over je praten. Oh ja en ik heb de beste tip ooit meegekregen van wat je niet moet doen als je de politie je staande houd en de tip luidt als volgt: "never take out your willy when a cop aks if you have a weapon".
Een mentaal zware game
Dit is misschien een beetje persoonlijk en ik heb de game misschien op het juiste (of onjuiste, het is maar hoe je er in staat) moment gespeeld. Over drie dagen is het precies drie jaar geleden dat mijn vader is overleden en zoals je wel begrijpt zit mijn vader zeker in deze dagen in mijn hoofd en vooral bij de chill race waarbij alleen naar de muziek luistert, terwijl je door een prachtig rustgevend landschap racet, werd ik een paar keer overvallen door het verlies van mijn vader (en nog een aantal andere persoonlijke gebeurtenissen in mijn leven) waardoor ik een paar keer brak en de game even op pauze moest zetten om mij zelf weer te vermannen. Dit kun je uiteraard als een minpunt zien, maar ik vond het juist een heerlijke en bijzondere ervaring die ik niet vaak heb meegemaakt tijdens het spelen van games.
Geen perfecte game
Heading Out heeft jammer genoeg ook wat mindere zaken. Zo had ik een paar keer last van pop-in (vooral in gebieden met veel bomen). Ook gaan de radio stations uiteindelijk hun gesprekken herhalen (tot en met het derde hoofdstuk had ik er nog geen last van, maar in het vierde hoofdstuk heb ik te vaak dezelfde dialogen gehoord). Gelukkig kun je de gesprekken skippen, waardoor je niet gek wordt van de herhaling. Maar het meest jammere is toch wel dat de races erg simpel zijn, onder andere omdat je als speler op sommige momenten een stuk kan afsnijden door een omleiding te nemen. Iets wat je tegenstanders en de politie nooit doen, waardoor je eigenlijk uiteindelijk altijd een redelijke grote voorsprong hebt en je kunt eigenlijk alleen maar verliezen als je te vaak crasht.
Conclusie:
Heading Out is een unieke game met een heerlijke soundtrack en het heeft de potentie om je op een emotioneel vlak hard te raken. Maar jammer genoeg is de game niet feilloos en heeft het een aantal imperfecties die de ervaring net iets omlaag halen.
