De groten der aarde in dit genre zijn de bekende titels als Vampire Survivors en Brotato. Deze zijn erg populair gebleken, ook op de PC en Steam Deck, vanwege hun easy to learn, hard to master-principe. Ze bevatten vaak ook geen echt verhaal, maar meestal wel een thema waaromheen de game zich afspeelt. Zo ook met Jotunnslayer. Deze game speelt zich af op de werelden uit de Noorse mythologie. We hebben het dan over Niflheim, Muspelheim, Jotunheim, Svartalfheim en Helheim. Je kent ze vast nog wel van God of War (Ragnarök). De kenner weet dat er negen werelden zijn, dus je zult er wellicht nog een paar als DLC kunnen verwachten in de toekomst. Ook de welbekende goden zijn aanwezig: Thor, Loki, Freya, Odin en Brokk & Sindri. Ook zijn er de minder bekende goden aanwezig: Skadi, Njord en Nidhogg.
Jijzelf neemt de rol aan van een verdoemde, om daarme de Noorse onderwereld te trotseren en uiteindelijk de ultieme kampioen te worden. Je doet dit met behulp van de eerdergenoemde goden. Deze vechten niet letterlijk aan je zijde, maar geven je hun krachten om zo sterker te worden en de hordes vijanden te kunnen verslaan.
Gameplay
Heb je vaker bullet hell survivorlikes gespeeld, dan zal de gameplay geen verrassingen voor je hebben, deze is immers altijd hetzelfde met hier een daar een twist. De twist in Jotunnslayer is dat je kan instellen dat je manueel aanvalt met je basisaanval of dat je dit automatisch laat doen. Of zelfs op een slimme manier: je verdoemde valt alleen aan als er vijanden in range zijn. Dit geldt alleen voor je basisaanval. Daarnaast heb je in tegenstelling tot vele andere bullet hell survivorlikes ook de beschikking over een speciale aanval via L1/LB en een dash (R1 / RB), waarmee je snel een korte afstand overbrugt of snel uit een gevaarlijke situatie kunt ontsnappen. Deze dash (en uiteraard je speciale aanval) kun je, naar gelang je langer overleeft, aanpassen zodat deze bijvoorbeeld ook (meer) schade doet bij gebruik.
Zoals gezegd, het concept is bekend: je start in een map, je hebt een tijdslimiet en je vecht je door hordes vijanden. Deze vijanden droppen blauwe kristallen, dit zijn je experience-punten en die dien je op te pakken. Af en toe dropt er ook een lekkere kip of gouden munten. Tijdens het spelen krijg je ook een aantal missies die je dient te voltooien om het eindritueel van je run af te ronden: het oproepen van de eindbaas. Helaas zijn een aantal van die missies niet direct duidelijk, maar aangezien elke wereld zijn eigen missies heeft, wordt het dit vanzelf.
In de tussentijd dood je zoveel mogelijk vijanden die, naarmate de tijd vorderen, steeds sterker worden en in steeds grotere getale op je afkomen. Met de XP die je verdient, level je je verdoemde op en bij elke level up kies je een random skill. Dit kan een god skill of een class skill zijn, zowel actief als passief. De meeste skills kun je ook nog upgraden, maar je kunt nooit meer dan één skill tegelijk kiezen of upgraden. Zo wordt je dus steeds sterker en sterker, en uiteindelijk wordt je simpelweg één groot wapen om daarmee de eindbaas te lijf te gaan. Heb je de eindbaas verslagen, dan is je run voorbij en zijn je krachten weer weg. Het enige wat je overhoudt aan je run zijn soulstones en golden coins, waarmee je respectievelijk andere wapens, en dus wapen skills, kan kopen voor je verdoemde en waarmee je je class skills en god skills kan upgraden.
Dat upgraden is vrij rechttoe rechtaan: je gaat naar de skill shop en je golden coins worden omgezet in skill points. Deze kun je naar eigen inzicht aan elke ontgrendelde klasse of god toewijzen en ook weer naar wens resetten, zonder enige kosten. Je kan dus eigenlijk je run elke keer customizen. Ook bevat de game bepaalde challenges die je kunt voltooien om extra soulstones of skill points te krijgen.
Er zijn een flink aantal modifiers beschikbaar voordat je je run start. Deze kun je naar wens inzetten. Sommige hebben voordelen om je run wat makkelijker te maken, maar sommige maken je run juist moeilijker, maar daar is de reward dan ook naar: high risk, high reward. Ook zul je moeilijkheidsgraden in moeten stellen om nieuwe werelden te ontgrendelen. Dit is namelijk niet mogelijk op easy mode.
Grafisch en geluid
Grafische pracht is bij dit soort games niet van het niveau Cyberpunk 2077 op een RTX4090. Bij dit soort games draait het vooral om de gameplay. Dat haalt niet weg dat de game grafisch gewoon mooi kan zijn. De game laat je de wereld van bovenaf bekijken en deze is, hoewel statisch, eigenlijk gewoon prima in orde. Je herkent de werelden en de details zijn voldoende aanwezig. Het speelt ook zeer soepel; ik ben op mijn PS5 Pro geen framedrops tegengekomen. Natuurlijk wordt de game na verloop wat chaotisch met alle aanvallen die zich manifesteren, maar ook dan blijft de framerate stabiel. Je kan echter wel soms het overzicht even kwijtraken als er heel veel op je scherm gebeurt, maar dat is eigenlijk ook inherent aan het genre.
Qua audio ben ik wat minder erover te spreken. De muziek is aanwezig, maar heel veel variatie zul je er niet in vinden. De geluidseffecten zijn tevens wat minder geslaagd. Deze klinken wat leeg. Je zou verwachten dat bepaalde krachten toch een bepaalde impact met zich mee brengen, maar dat is helaas niet het geval. Het geluid van je weapon skill bijvoorbeeld, is heel saai. Zelfs als je kometen gebruikt, komen die niet echt binnen. Dat had wel wat beter gemogen.
Conclusie:
Jotunnslayer toont veel gelijkenissen met Brotato en Vampire Survivors, maar heeft wel degelijk zijn eigen identiteit en die identiteit staat als een huis. Met de mogelijkheid om handmatig te schieten of te slaan, en te richten, voegt de game een nieuwe dimensie toe. Om de Noorse mythologie nu eens van deze kant te bekijken, is ook verfrissend. De game speelt lekker soepel en geeft je voldoende speelmogelijkheden. Dat er maar vijf werelden beschikbaar en zijn en de geluidseffecten niet om over naar huis te schrijven zijn, doen niet veel af aan de algehele presentatie die gewoon goed is. Wat mij betreft kan Jotunnslayer: Hordes of Hel zich goed meten met de groten der aarde in dit genre.
