Kinkoi: Golden Time

Wie langer dan vandaag gamet, zal ongetwijfeld bekend zijn met het concept DLC. Downloadable content komt in allerlei vormen, maar is altijd een uitbreiding op een bestaand spel. Het bespreken ervan vereist dan ook niet enkel dat de reviewer bekend is met die game, maar rekent er ook op dat de lezer die kent.

Bij visual novels worden uitbreidingspakketten doorgaans fandiscs genoemd. Deze bouwen voort op de oorspronkelijke titel binnen het bestaande product, daar de verhalen zich in veel gevallen niet lenen voor een traditionele uitbreiding of opvolger. Golden Time, de fandisc van eroge Kinkoi: Golden Loveriche, voegt bijvoorbeeld vier extra routes en zeven kleine uitbreidingen toe. En zoals je kunt verwachten, kunnen we die niet bespreken zonder het verhaal van Loveriche te spoilen. Je bent gewaarschuwd.

Een ander pad

Ongeacht wat je naar Golden Time getrokken heeft, is de plek waar je zal starten de gloednieuwe proloog. Deze gaat uit van het scenario dat je met geen een van de vijf heldinnen van Loveriche bent samengekomen en in plaats daarvan gewoon vrienden met ze bent gebleven, terwijl je jouw dagen slijt in de hallen van Noble Academy. Relaties zijn uiterst dynamisch en met deze verandering krijgen andere banden de kans om te groeien. Een opvallend grote rol is hierin weggelegd voor één van de dames met een nieuwe character route: Jogisaka Ayaka.

Ayaka is het karakter dat de rol van schurk het dichtste benaderd in de oorspronkelijke game. Ze is kil tegen de hoofdpersoon en verafschuwt hem in de meeste routes, niet wetende dat hij de jeugdliefde is waar ze elke man tegen spiegelt. Mijn verwachting was dan ook dat deze onthulling het pad naar haar hart zou ontgrendelen of in ieder geval een sleutelmoment zou zijn in hun groei naar elkaar toe. Dat viel vies tegen. Haar verhaal gaat een hele andere kant op en hoewel dat verrassend is, liet het mij nadien onbevredigd achter. Vooral omdat dit scenario wel is uitgewerkt in de Appends, waarover later meer.

De andere twee

De andere character routes waar je naar uit kunt kijken, zijn die van prinses Caminel en Maria Bishop. Als die tweede je doet fronzen, staat het plot van het origineel je duidelijk nog helder op het netvlies. Maar laten we eerst naar hare majesteit kijken.

Het verhaal van Sylvie’s kleine zusje, die oorspronkelijk vooral met je betrokken raakt zodat je hun familie niet ten schande maakt, is voor mij persoonlijk het hoogtepunt van deze bundel. Het loli archetype is er een waar ik doorgaans niet voor warmloop, maar het karakter is uitstekend uitgewerkt en de manier waarop ze langzaam voor je opwarmt en worstelt met gevoelens die ze zelf niet snapt, zorgen voor een aangenaam stukje leesvoer. Richting het einde zwakt het een beetje af; gelukkig het begin is meer dan sterk genoeg om dat te compenseren

Hetzelfde kan ik niet zeggen van de True Ending route. Net als in Loveriche is die gereserveerd voor Soma Ria en kan deze enkel worden gespeeld na het voltooien van de andere routes. Deze keer is de route echter vernoemd naar haar alter ego, welke ze het gros van de route uitbeeldt.

Begrijpelijk, maar spijtig

Het einde van Kinkoi: Golden Loveriche was bitterzoet. Soma Ria’s leven is er een die getekend wordt door tegenslagen en zelfs als ze aan het einde geluk vindt, is er voor haar geen happily ever after. Dat fans van de game en/of het karakter dat een bittere pil vonden om te slikken, kan ik me helemaal voorstellen. Dat gevoel had ik ook. Maar dat was wel deels wat haar verhaal zo sterk en memorabel maakte.

Daarom kijk ik met heel gemengde gevoelens naar deze route, die het scenario omgooit om ook haar een Golden Time-einde te geven. Enerzijds is het hartverwarmend om te zien dat het verhaal van Ouro en Ria kan eindigen zonder tranen, maar de Deus Ex Machina die hiervoor uit een hol is getrokken waar de zon niet schijnt, doet enorm af aan het originele verhaal. En iets zegt me dat ze dit bij Saga Planets ook wisten, daar deze route substantieel korter is dan de anderen en daar niet al te veel aandacht aan besteedt. Een happy end is altijd de wenselijke oplossing, echter deze middels een retcon toevoegen voelt als bedorven mosterd na de maaltijd.

Appends

Eerder haalde ik al Appends aan. Dit zijn korte verhaaltjes die dienen als een soort vervolg op de vijf routes van het origineel én de Caminel-route van deze titel, gebundeld met een What If-scenario voor Ayaka. Ze zijn zo gemiddeld genomen een half uur per stuk en hebben daarmee niet al te veel diepgang, dus als je enkel meer wil zien van Sylvie, Ayane, Reina, Elle of Ria is dit waarschijnlijk de investering niet waard.

Patchen maar

Daar dit een soort uitbreiding is van Loveriche, ben ik niet al te veel ingegaan op zaken als visuals en voice acting. Zoals gezegd mag ervan worden uitgegaan dat jij als lezer van deze review bekend bent met het origineel en Golden Time verandert op dit vlak weinig. De visuals zijn even aantrekkelijk als voorheen, al hadden die iets meer pit mogen hebben in de erotische scènes, terwijl het stemmenwerk niets te wensen overlaat. Om daar optimaal van te genieten is echter wel wat extra werk nodig.

Zoals wel meer uitgevers, kiest NekoNyan ervoor de Steam-versie van deze game te censureren om eventuele beleidsveranderingen voor te zijn. Om de seksscènes te zien moet je daarom een patch downloaden van hun website. Dit is gelukkig simpel zat en de moeite waard, daar deze scènes me nog meer lieten zweten bij de helse temperaturen van de afgelopen weken. Daarbij zijn ze ook nog opvallend gevarieerd in opzet, waardoor ik me niet kan voorstellen dat iemand teleurgesteld zal zijn met wat je krijgt in ruil voor jouw moeite.
 

Conclusie

Vier routes en zeven extra’s zijn in principe meer dan voldoende voor een uitbreiding van € 24,99, zelfs als je een beetje extra werk moet doen om alles te kunnen zien. Maar daar slechts één van deze routes echt als een waardevolle toevoeging voelt, kan ik Golden Time niet zonder kanttekeningen aanbevelen. Gelukkig zijn de proloog, Ayaka route en Appends in ieder geval onderhoudend genoeg om een onvoldoende af te wenden, al wast het de vieze nasmaak van Maria’s route zeker niet weg.