Eerlijk is eerlijk: de Nintendo Switch is niet mijn grootste vriend gebleken. Ik kocht het apparaat enkele jaren geleden om mijn liefde voor Nintendo weer terug te vinden. Sinds de Super Nintendo en GameBoy Color heb ik het bedrijf namelijk volledig links laten liggen. Met Splatoon 2, Mario Kart 8 Deluxe en Mario + Rabbids: Kingdom Battle heb ik mij kostelijk vermaakt, gevolgd door enkele kleinere titels. Vervolgens hapte de hybride console voornamelijk stof, totdat Mario Strikers Battle League in de mailbox zat. Is dit mijn nieuwe verslaving?
De voorganger van deze titel, genaamd Mario Strikers Charged Football, heb ik nooit in het bezit gehad. Wel gespeeld bij vrienden. Ik ging dus met een frisse blik dit avontuur beleven. Na een positieve ervaring met Mario Tennis Aces en minder positieve ervaring met Mario Golf was ik benieuwd wat er nu was gebrouwen door Nintendo. Aan goodwill zal het in ieder geval niet gelegen hebben, want ik was klaar om deze titel te omarmen.
Is echt voetballen niet makkelijker?
Het spel begint met een tutorial die opmerkelijk lang is voor een sportsgame. Het spel legt je uit hoe je moet passen, schieten, sliden en ontwijken in de vijf vs vijf voetbal-game. Elk van de facetten kent weer een diepere laag. Zo kun je over de grond en door de lucht passen, schieten in hoeken of met kracht, sliden in je eentje of met een teamgenoot en perfect ontwijken om jezelf van een boost te voorzien. Al deze vaardigheden worden getest in korte oefenpotjes. Tijdens deze oefenpotjes moet je proberen alle geleerde vaardigheden in praktijk te brengen. Het is moeilijker om al deze vaardigheden in een trainingspotje toe te passen dan online een tegenstander te verslaan. Niet bepaald fijn voor het zelfvertrouwen, wel?
Naast de vaardigheden zijn er meer dingen die een wedstrijd kunnen beïnvloeden. Een gekleurde orb is belangrijk, want door deze te bemachtigen krijg je enkele seconden de kans om een hypershot uit te voeren. Dit is een quick-time event dat je de kans op maar liefst twee doelpunten in één schot kan opleveren. Daarnaast verschijnen er met enige regelmaat wapens op het veld om de tegenstander mee te bestoken. Denk hierbij aan de welbekende bananenschillen, schilden en paddenstoelen. Ook dit wordt allemaal in de tutorial uitgelegd.
Wanneer je de tutorial hebt volbracht, zijn er eigenlijk twee opties: je speelt online potjes of je speelt offline potjes. Offline heb je de keuze uit losse duels en enkele cups. Niks geen verhaal of campagne. Het is een fout die Nintendo werd verweten bij Mario Golf en die opnieuw wordt gemaakt bij Mario Strikers Battle League. Het gevolg is dat er een erg karige singleplayer is die de speler bijzonder kort zal kunnen vermaken. Enkel de mogelijkheid om met acht(!) spelers lokaal te spelen, maakt het één en ander goed. Een fantastische partygame, dat moet worden gezegd.
Door wedstrijden te spelen, verdien je munten. Deze munten kun je gebruiken om uitrusting te kopen. Deze uitrusting tweakt de vaardigheden van de tien personages waar je over kunt beschikken. Denk hierbij aan onder andere Mario, Luigi, Bowser en Donkey Kong. Laatstgenoemde is een krachtpatser die je kunt inzetten als robuuste balafpakker. Met de juiste uitrusting kun je hem echter ook wat meer snelheid geven. Verwacht geen gigantische verschillen, maar de grote tactici van deze wereld zullen er wellicht van smullen.
Dan maar snel online
Gezien het feit dat er offline bar weinig te beleven valt, zocht ik mijn heil maar snel online. Je kunt losse potjes spelen (alleen, samen online of samen met een wildvreemde) of een club aanmaken in ‘Club Mode’. Hier kunnen twintig teams zich aan elkaar verbinden om de leaderboards te trotseren. Het vinden van potjes gaat snel en soepel. Daarnaast zijn de online games stabiel en vier minuten lang.
Alles speel je onder het genot van een stabiele framerate en resolutie, waarbij er in docked modus sprake is van 1080p en 60FPS. Dit raad ik ook ten alle tijden aan, want Mario Strikers Battle League spelen in handheld modus vraagt om een burn-out. Er gebeurt zo belachelijk veel op het kleine schermpje in je handen, dat het overzicht houden wel bijzonder lastig wordt. Het kan liggen aan mijn afkeer voor handheld devices, maar ik heb toch sterk het idee dat het spel veel beter uit de verf komt op een televisiescherm.
Conclusie
Dus wat is de conclusie? Mario Strikers Battle League is in de kern een vermakelijk spel. Het is chaotisch door de personages, het ontbreken van regels en de toevoegingen van de welbekende wapens, maar dat is ergens de charme. Het zorgt tegelijkertijd wel voor het feit dat je niet altijd de controle kunt houden over een wedstrijden. Geluk speelt zeker een factor. Daarnaast doet het gebrek aan content dit spel wel bijna de das om. De singleplayer is extreem karig en met alleen online kan de game zich niet genoeg verkopen. Dat Nintendo voor de huidige content € 59,99 durft te vragen, is toch wel lichtelijk schandalig. Laten we hopen dat het in de nabije toekomst de rug weet te rechten en nog wat content updates gaat aanbieden.