Outriders verscheen inmiddels alweer iets meer dan een jaar geleden, namelijk op 1 april 2021. Destijds de eerste game die ik voor GameQuarter mocht reviewen en wat heb ik genoten van het spel van People Can Fly, daarom kreeg het ook een welverdiende 75/100. In retrospective had dit wellicht zelfs iets hoger mogen zijn en was ik wellicht iets te voorzichtig met deze score. Met name samen met twee vrienden vond ik Outriders erg vermakelijk. Ik was dan ook dolgelukkig dat mij werd gevraagd om tevens de nieuwe DLC, met de naam Worldslayer, voor deze game te recenseren.
Al enige tijd was een van mijn vrienden, waarmee ik Outriders heb gespeeld toen deze titel net verscheen, erg enthousiast over de aanstaande DLC. Meermaals werd besproken dat we deze uitbreiding samen moesten gaan doorlopen. En zo geschiedde het! Met in het achterhoofd alle ellende van de release van het origineel begonnen we aan het avontuur. In de eerste weken na deze release was het niet altijd mogelijk om in te loggen en werd je soms zelfs uit het spel geknikkert. Dat zal deze keer toch niet weer zijn, he? Ik start de game op, probeer in te loggen.. en jawel, ik kom er niet in. Mijn eerste gedachte: daar gaan we weer! Gelukkig bleek dit van korte duur en waren na een uurtje de problemen verholpen en heb ik deze ook niet meer voorbij zien komen. Fijn!
The story continues
Worldslayer begint door een nieuw stuk toe te voegen aan de story. Deze verhaallijn moet je verplicht doorlopen om bij de endgame te komen, net zoals het geval was in het origineel. Dat kost je echter niet te veel tijd, want je doorkruist dit in een kleine vijf uurtjes. Niet echt een enorme zit, maar het kan er net mee door. Wat een beetje jammer is aan deze verhaallijn en de bijbehorende conversaties, is dat deze enorm oppervlakkig zijn. Veel gamers (in een co-op sessie) willen deze cinematics dan ook skippen. Meermaals zat mijn party op mij te wachten, omdat ik deze wel graag bekeek. Alhoewel graag… ook ik vond ze oppervlakkig en met vlagen is ook de beeldkwaliteit van de cinematics beneden niveau.
De wereld waarin je jezelf begeeft is echter enorm mooi vormgegeven. Je trekt door een scala aan verschillende gebieden, welke variëren van een ijslandschap naar de woestijn tot aan steden. Het ziet er werkelijk prachtig uit en is een genot om jezelf doorheen te vechten.
Fight!
De gameplay bestaat vooral uit diverse gevechten, wederom net als in het origineel. Deze gevechten kunnen erg variëren met een flink aantal boss fights. Sommige zijn heel simpel, terwijl andere heel uitdagend kunnen zijn. Er zitten behoorlijke difficulty spikes in. Datzelfde kan gezegd worden over het solo spelen ten opzichte van het spelen met twee of drie spelers. Het ene gevecht overrompel je de vijanden met gemak in je eentje, maar is met een team toch echt aanzienlijk lastiger. Het andere gevecht is precies het omgekeerde het geval. Iets dat ik toch wel bijzonder vind, maar het zeker niet minder vermakelijk maakt.
Zodra je de Trials of Tarya Gratar bereikt, de laatste missie die feitelijk een onderdeel is van de endgame, krijg je enkel nog te maken met boss fights. Deze zijn een stuk uitdagender en interessanter dan die in de rest van de storyline. De storyline op dit punt is echter beneden alle peil, want je krijgt enkel nog te maken met verhalen uit het verleden. Hierbij heeft het personage dat jij bestuurt feitelijk geen betekenis.
New new new!
Er zijn naast het verhaal en de Trials of Tarya Gratar nog meer nieuwe toevoegingen. Zo hebben we nu de beschikking over Ascension Points. Middels het gebruik van deze punten kun je de build van jouw character nog verder personaliseren. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen voor meer health of health regeneration of de optie om vol in te zetten op het aanbrengen van damage. Tevens is pax geïntroduceerd. Dit kun je een beetje vergelijken met de skilltree, want ook hiermee kun je jouw build personaliseren.
Naast alle genoemde toevoegingen zijn er ook meer wapens en armor pieces toegevoegd. Tevens is er een derde slot op verschillende items geïntroduceerd. In dit slot zit een extra mod, welke je wederom naar eigen smaak kan aanpassen. Uiteraard is het scala aan mods eveneens uitgebreid.
Er lijkt best een boel te zijn toegevoegd aan het spel, maar eenmaal de endgame bereikt krijg je slechts weinig nieuwe content voorgeschoteld. Het maximale uit je character en je build halen is een ander verhaal, want de grind om dat te bereiken is maximaal. Het is dan ook niet voor niets een looter shooter.
Kostenplaatje
Ik bespreek het kostenplaatje van een game niet heel vaak in mijn recensies, echter vond ik het deze keer wel noodzakelijk. Voor niets gaat de zon op, maar deze uitbreiding kost je maar liefst €39,99. Toch een flink bedrag voor een DLC! Als je het mij vraag een te flink bedrag, want ja het is vermakelijk.. maar nee, er zit niet voldoende content in om deze prijs te rechtvaardigen. Een volledige game voor dit bedrag is prima, maar we hebben het hier nog steeds over een uitbreiding op een game.
Conclusie
Outriders: Worldslayer brengt een vermakelijke nieuwe verhaallijn, welke je in een uurtje of vijf kunt doorlopen. Dit is wellicht wat kort en is niet het enige dat eraan schort, want ook de cinematics en het verhaal weten geen hoge ogen te gooien. De spelwereld daarentegen is wederom erg divers en mooi in elkaar gestoken. Wanneer je bij de endgame aankomt, heb je deze eigenlijk vrij snel volledig gezien en kan de grind beginnen. Zo zijn er Ascension Points en Pax Points toegevoegd, waardoor je de build van jouw Outrider nog verder kan personaliseren. Tevens zijn er een heel scala aan nieuwe wapens en armor beschikbaar. Vond je het origineel al vermakelijk en hou je van een videogame, waarbij je flink mag grinden? Dan is deze uitbreiding iets voor jou! Houd hierbij wel rekening met de aanzienlijke prijs van deze DLC, want deze is haast niet te rechtvaardigen.