Waarom zou dit eigenlijk boeiend om te lezen zijn? Je kent de game van binnen en uiten, of je kent de game niet. Welnu, misschien dat je na het lezen van deze Retro-Review weer eens zin heb om Hyrule in te duiken of dat je denkt, hé ik ga eens langs bij de plaatselijke Retro-Game Store of Tweedehandswinkel.
Ik was, nah, jong. Jonger dan nu, en dat zegt wat. Toen ik voor het eerst een Nintendo 64 controller onder m'n neus gestoken kreeg en samen met die rode loodgieter door een drie-demensionale wereld huppelde. Na een tijdje had ik er wel genoeg van en pakte, toen m'n neefje even de kamer verliet, gewoon een andere game uit de bak. En wat voor een game! Een rustig muziekje starte op en ik zag een stoere held op zijn paard over een groot gebied rijden. In één woord: wow!
Toen mijn neefje de kamer weer binnen kwam ging hij naast me zitten. Gewoon, rustig, en heel stil ( en ik zeg je, dat is niets voor hem ). Uren zaten we daar, netjes en geduldig om de beurt. En toen, toen we eenmaal de Dekutree uitwaren en ons op Hyrule Field begaven voelden we een trilling over ons heen gaan. Vrijheid, veel vrijheid. Een enorme grootse vlakte met gebieden die nog te ontdekken waren. TLoZ: OoT werd de komende maanden een vast fenomeen in onze hoofden en een versteding van iedere vrijetijd die we hadden. Want ja, voor de kiddo's die we toen waren was de game uiterst pittig!
De GamePlay. Je zal de meeste tijd doorbrengen met een schild en zwaard in je hand. Maar er is meer. Eén van de belangrijkste objecten in de game is de ''Ocarina of Time''. Een instrument met magische krachten. Door het spel heen leer je verschillende melodien met ieder zijn eigen eigenschappen. Door verschillende ondernemeningen te nemen zul je steeds verder in het spel komen en ook vaak tegen een tempel aanbotsen. Deze tempels hebben allen hun eigen element en manier om door te komen. Aan het eind zal een boss op je wachten, maar ook tussendoor zullen de puzzels zo af en toe flink pittig zijn.
TLoZ: OoT is de eerste The Legend of Zelda in een 3D volle wereld. De gameplay staat dus ook gedeeltelijk gelijk aan zijn voorgangers, het verschil is enkel dat deze zich in een ruimere wereld voortzet. Ook zal Link over verschillende pakken bezitten, hitte bestendig, water bestendig, dus je begrijpt wel waarvoor en in welke lokaties deze pakken nodig zijn.
Deze game heeft echt alles uit de N64 gehaald wat mogelijk was. Ook alles aan deze game was, en is nog steeds, verbluffend goed. Kijk maar eens naar de graphics van deze game. Er zijn weinig graphics van dit soort kwaliteit op het N64 systeem verschenen. De omgevingen zouden echt kunnen bestaan en de karakters lijken net echt ( ja hé, 3D verscheen voor het eerst op onze mooie Aarde ). En dan heb ik het nog niet eens over de details. Want wie vergeet nou niet, wanneer je met Link een kist opent, het gevoel van ''Wat zit d'r in? Wat zit d'r in?'' En dan heb ik het nog niet eens over het geluid.
Naast mij ligt The Ocarina of Time Soundtrack. En game-muziek waarvan niet één, maar liefst twee ( ja ook Ocarina of Time-Rearranged kwam uit ) CD's van verschijnen moet wel van uiterst hoge klasse zijn. Dat moet ook wel omdat je in het verhaal het geluid erg hard nodig hebt. Je moet namelijk liedjes leren op je Ocarina om verder te kunnen komen in het spel. Wat ook gaaf is, is dat je als het weer omslaat ook ander geluid krijgt. Je kunt zo bijvoorbeeld alle druppels regen horen (en zien) vallen. Fantastisch. Of word ik nou iets te sentimenteel?
Wat wel een beetje lastig is aan deze game is de speelbaarheid. Bij het begin is het namelijk ontzettend wennen om in een 3D achtergrond rond te rennen. Je zult dan ook vaak merken dat je een slecht camerastandpunt te zien krijgt. Geen nood. Druk op Z om de camera weer achter je te krijgen. Als je de besturing eenmaal onder de knie hebt, zul je hem ook niet snel meer verleren.
Conclusie
Over de houdbaarheid van deze game valt ook niet te twisten. Voordat je de game uitgespeeld hebt, ben je al weer een aantal weken of maanden verder. En als je de game dan eindelijk hebt uitgespeeld, kun je altijd nog terug gaan om een aantal Skulltulas te gaan zoeken. TLoZ: OoT is in ieder geval een game om U tegen te zeggen. Een game die je jaren later nog moeiteloos oppakt. Een game van top kwaliteit. Volgens sommige zelfs de beste game ooit gemaakt. Zover zou ik niet willen. Maar hij komt heel erg dicht in de buurt! Het verhaal is betoverend, mystiek, groots en waterdicht. Je zult gebieden ontdekken die uniek zijn, en één van de grootste avonturen ooit op je beeldscherm meemaken. Need I say more?