The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom

Tot voor kort had ik nog geen enkele Zelda game echt gespeeld, alleen ik kan natuurlijk niet deze game recenseren zonder eerst The Legend of Zelda: Breath of the Wild aan de tand gevoeld te hebben. Nadat ik dit had gedaan was ik direct enthousiast om met Tears of the Kingdom aan de slag te gaan en zo geschiedde het.

Dezelfde spelwereld

Toen bekend werd dat Tears of the Kingdom dezelfde spelwereld zou bevatten als Breath of the Wild ontstonden er bij veel mensen twijfels. Deze twijfels zijn te begrijpen, maar met wat we nu weten zeer zeker onterecht. De spelwerelden verschillen wel degelijk. Ja, steden als Gerudo Town en Kakariko Village keren terug, echter zien deze er wezenlijk anders uit dan in diens voorganger. De wereld is aan diggelen en delen van deze wereld bevinden zich zelfs in de lucht. Dat gebeurt in de vorm van zwevende eilanden. Dit geeft ons een interessante en boeiende wereld, waarmee Nintendo's Entertainment Planning & Development het de Switch soms aardig moeilijk maakt.

Het maximale wordt uit de console van Nintendo geperst. De hardware draait op de toppen van zijn kunnen en soms lijkt deze het zelfs te gaan begeven. Wat resulteert in wat framedrops, dit is echter nooit echt storend. Dit is wel bijzonder te noemen, want wanneer dit bij andere titels gebeurt op een andere console dan zouden we moord en brand schreeuwen. Maar, de minder krachtige Nintendo Switch kunnen we dit vergeven bij een dergelijke game.

Een vaardig mannetje

Nintendo heeft ervoor gekozen om niet de vaardigheden van Link te ‘copy-paste-en’, maar onze held beschikt over een aantal toffe nieuwe krachten. Deze nieuwe vaardigheden zorgen voor een andere aanpak en ervaring ten opzichte van diens voorganger.

Om te beginnen beschikt Link over de kracht Ascension. Met deze kracht kun je jezelf door objecten heen pushen en zo in een rap tempo ergens boven komen of doorheen beuken. Daarnaast krijg je als speler de beschikking over Recall. Deze vaardigheid laat de tijd terugspoelen. Dat gebeurt echter niet voor alles in de spelwereld, maar slechts voor één object. Hier kun je aardig coole dingen mee. Zo kun je bijvoorbeeld tegenstanders in hun eigen val laten lopen. Dat alles zorgt voor zeer vermakelijke confrontaties.

Knutselen en ‘cheaten’

Een andere vaardigheid van Link is die waarmee je objecten aan elkaar kunt knutselen. Zo kun je bijvoorbeeld een steen aan het eind van een lange stok maken en hiermee je opponent te lijf gaan. Datzelfde kun je met een zwaard, een speer en tal van andere items. Je kunt het zo gek niet verzinnen of je kunt het maken en als wapen inzetten. Dit zorgt niet alleen voor variatie, maar dit zorgt er ook voor dat je aardig creatief wordt.

En creativiteit staat hoog in het vaandel bij Tears of the Kingdom. Zo kunnen we tevens gebruikmaken van de vaardigheid Ultrahand. Met deze vaardigheid kun je allerlei items aan elkaar lijmen om je een weg door het landschap van de game te banen en diverse puzzels op te lossen. Bouw bijvoorbeeld een vlot van een paar boomstammen met daarop een mast met een vlag en steek het water over. Je zou er echter ook voor kunnen kiezen om met deze boomstammen een brug te bouwen. Op YouTube heb ik al de meest bizarre creaties gezien, denk hierbij aan vliegtuigen, raketten, auto’s, kranen en zelfs een Paard van Troje-achtige oplossing. Er is niet van te voren voor je bepaald over hoe jij bij je doel gaat komen of wat de oplossing is en dat is enorm gaaf.

De oplossingen die ik bedacht heb laten mij soms denken dat ik geniaal ben, om vervolgens mezelf te beseffen dat er waarschijnlijk een hele hoop gamers dezelfde oplossing hebben bedacht. Of, wellicht een oplossing die nog veel genialer is. Op sommige momenten voelen mijn oplossingen haast als cheaten, want ik omzeil voor mijn gevoel hele delen van de puzzel door een creatieve oplossing. Alleen weten ze bij Nintendo heus wel dat dit mogelijk is en dat maakt heel deze vaardigheid zo briljant.

Voor kinderen

In mijn inleiding haalde ik het al aan… ik ben of was eigenlijk van mening dat de Nintendo Switch vooral is bedoeld voor kinderen. The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom toont echter aan dat deze console en zeker deze game meer dan geschikt is voor volwassenen. Dat betekent overigens niet dat deze titel zich niet leent voor kinderen om hiermee aan de slag te gaan, want ook voor de jongere generatie gamers is deze titel werkelijk waar top. Dat wist ik al, echter toen ik mijn dochter bezig zag met deze titel werd dat gevoel alleen maar bevestigd.

Conclusie:

The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom is een fantastische game, die zich tevens leent om door kinderen gespeeld te worden. Ik denk dat ik wel durf te zeggen dat dit de beste game is die ik zelf heb gespeeld op de Nintendo Switch. De wereld is enorm mooi en interessant en verschilt wel degelijk van diens voorganger. Creativiteit staat zeer hoog in het vaandel bij deze game en met name de vaardigheid Ultrahand geeft je enorm veel vrijheid. Zoveel vrijheid dat er voor elk probleem tal van oplossingen zijn, welke soms voelen als cheaten, maar mij nog vaker briljant hebben laten voelen.