Total War: Rome 2 was een van de meest verwachte PC-games en strategy titels van dit jaar. Zoals zijn naam het al verklapt, neemt de jongste telg in de Total War-reeks ons mee naar de klassieke oudheid. Het is aan de speler om epische veldslagen tussen duizenden troepen uit te vechten in het real-time strategy-luik en een machtig rijk uit te bouwen en te beheren in het turn-based gedeelte. Laat Total War: Rome 2 je de glorie van het Romeinse Rijk beleven, of is Creative Assembly’s strategy game een verhaal van decadentie en verval?
Total War: Rome 2 is een strategy game die turn-based strategy met real-time strategy combineert. Het spel biedt naast heel wat onspeelbare ‘minor’ facties, 8 speelbare facties die je via militaire expansie naar de overwinning moet leiden. Je kunt onder andere kiezen uit Rome, Carthago, de Kelten, de Germanen, de Grieken en de Egyptenaren. Elk volk heeft zijn bonussen en zwaktes. Grote facties zoals Rome bieden meerdere unieke, rivaliserende families om uit te kiezen. Creative Assembly heeft best veel werk gestoken in de uitwerking van de verschillende volken. Zo kun je rekenen op unieke eenheden en een gepersonaliseerde tech tree voor elke factie.
De startsituatie verschilt per volk, maar het komt er telkens op neer dat je klein begint en groot moet eindigen. In het TBS-gedeelte beheer je je steden en hun inwoners, train en verplaats je je legers, voer je onderzoek en bedrijf je diplomatie. Daarnaast zijn er drie types ‘agents’ van de partij die je via bedrog, machtsvertoon of overredingskracht een gunstigere positie kunnen geven. Naast de agents heb je ook generaals en admiralen om aan te sturen in het TBS-luik. In Total War: Rome 2 wordt elk leger rechtstreeks gerekruteerd bij een generaal, wat deze figuren van groot belang maakt. Deze generaal beïnvloedt ook via zijn persoonskenmerken en vaardigheden sterk de capaciteiten van zijn troepen.
Een leger is in de nieuwste Total War-telg ook een levende en zelfs onsterfelijke entiteit. Een leger kun je een naam geven en zal naargelang zijn overwinningen punten verdienen om speciale bonussen mee te ontgrendelen. Zo kan je een leger onder andere specialiseren in mêlee, belegering of er te duchten verdedigers van maken. Die bonussen, de zogenaamde ‘tradities’ van dat leger, beïnvloeden alle troepen erin en worden nooit vergeten, zelfs niet als alle troepen erin tot de laatste man sneuvelen in een veldslag.
Nieuw in de Total War-reeks is dat elke stad een beperkt aantal bouw slots heeft die toenemen in aantal naarmate je bevolking groeit. Daarvoor moet je rekening houden met de economie en de leefsituatie van die stad. Ook nieuw is dat meerdere steden samen een provincie vormen. Als je alle streken van een provincie bezit, kun je speciale bonussen activeren voor die provincie als een geheel. Dat stimuleert om bepaalde tactische veroveringstochten tegen je buren toch serieus te overwegen.
Dit provinciesysteem heeft zijn effect op de gevechten in het RTS-luik. Siege battles vinden namelijk enkel plaats in de provinciehoofdstad. De andere steden in die provincie kennen wel stadsgevechten, maar hebben geen omwalling. Zoals het de Total War-reeks betaamt, zien de real-time strategy gevechten er fantastisch uit. Je kunt je troepen aansturen vanuit vogelperspectief of inzoomen zodat je er bijna tussen staat. Een cinematische optie plaatst je overigens echt tussen je manschappen. Traditiegetrouw vecht je in Total War: Rome 2 de RTS-gevechten uit met de manschappen die je in het TBS-luik hebt gerekruteerd en gemobiliseerd. In de real-time strategy kun je geen manschappen bijtrainen. Het is dan ook tactiek en strategie die je de overwinning moeten opleveren.
De landgevechten duren opvallend kort in Total War: Rome 2. Creative Assembly heeft een nieuw moraal- en hitpointssysteem toegevoegd dat daarvoor zorgt. Bovendien lopen je eenheden ontzettend snel over het slagveld. Wie graag orders uitdeelt en vervolgens van het grafische prachtige strijdgewoel geniet, is eraan voor de moeite. Je zult voortdurend orders zitten geven en troepen zitten te manoeuvreren. Dat wordt verder gestimuleerd door de toevoeging van wat arcade-achtige elementen, die al in de voorganger Shogun 2: Total War hun intrede maakten.
Iedere eenheid beschikt namelijk over een of meerdere speciale vaardigheden die, als ze op het juiste moment worden ingezet, het verschil kunnen maken. Zo is een ‘testudo’ best handig om dichter bij de vijandige linies te komen zonder je troepen aan pijlen, stenen en speren te verliezen. Je generaal is de meester in deze vaardigheden. Hij kan namelijk zijn troepen motiveren, vijanden schrik aanjagen of speciale vaardigheden van de tegenstand blokkeren. De opzet van deze bonusvaardigheden in Total War: Rome 2 is goed, maar de balans is wat aan de verkeerde kant overgeslagen. Sommige vaardigheden als vlammende pijlen voor bereden boogschutters en een testudoformatie voor elk type troepen zijn er gewoon over.
De zeegevechten in Total War: Rome 2 hebben een leuke opzet, maar ook hier moeten wat zaken opnieuw gebalanceerd worden. Naast een toegewijde vloot van bijvoorbeeld triremen of gevechtsloepen kan je ook ieder landleger de zee opsturen. Deze wordt dan automatisch ingeladen in transportschepen. Het probleem is dat die transportschepen zo sterk zijn dat het bijna onlogisch wordt om te investeren in een vloot met een admiraal. De enteracties en versplinterende rampartijen tussen boten zijn wel hoogst bevredigend.
Zowel in het TBS- als in het RTS-luik getuigt de AI niet echt van een hoge intelligentie. Hoewel je tijdens RTS-gevechten best nog waar voor je geld kunt krijgen als strateeg, gaat de AI als diplomaat en gouverneur de mist in. Je zult bitter weinig goede deals van de computer zien passeren of de indruk krijgen dat je met een slimme entiteit aan het onderhandelen bent. Daarnaast lijkt je virtuele tegenstander niet in staat om zijn economie op poten te zetten en het verderf in zijn steden in te dijken. Tel daar nog eens het feit bovenop dat de laadtijden tussen twee spelbeurten best lang duren en je komt tot het besluit dat de AI in Total War: Rome 2 serieus wat getweak kan gebruiken.
Grafisch is Total War: Rome 2 een pareltje, als je een computer hebt die krachtig genoeg is om alles te draaien. Helaas zal dat voor het merendeel van de machines eerder niet dan wel het geval zijn. PC-gamers die niet in een grot hebben geleefd deze laatste weken, weten dat er lanceringsproblemen waren, zowel technische als gameplay-gerelateerde. Dat valt zeker niet goed te praten, maar de ontwikkelaar heeft zijn fouten altijd al rechtgezet. Bij Total War: Rome 2 gebruikt Creative Assembly dan ook de spelersdata die via Steam worden ingewonnen en de vele feedback op hun officiële forum om het spel aan te passen. Wie moord en brand schreeuwde over de lanceringsversie en die zelfs vergeleek met een Beta- in plaats van een Gold-versie, ging wat kort door de bocht. De vele critici hadden echter wel een punt. Creative Assembly neemt deze kritiek ter harte en werkt er duidelijk aan Total War: Rome 2 te verbeteren. Dat is misschien een schrale troost, maar het is toch een troost, én het vermelden waard.
Conclusie
Total War: Rome 2 neemt je terug naar de periode van het Romeinse Rijk en combineert daarbij net zoals de andere games uit de Total War-reeks naadloos turn-based en real-time strategy elementen. In het TBS-luik wordt een beroep gedaan op je vaardigheden als strateeg, diplomaat en gouverneur. De RTS-gevechten waarin honderden tot duizenden manschappen het uitvechten zijn tactische en visuele pareltjes. Rome 2 vraagt wel het uiterste van je PC en ontwikkelaar Creative Assembly heeft soms de verkeerde kant van de Rubicon gekozen op het vlak van een aantal gameplay-elementen. Hoewel patches en nieuwe content in de maak zijn, is de teerling voor deze PC-game al geworpen: Total War: Rome 2 is een arend van een strategy game, maar moet nog wat kuikendons kwijt voor het echt ‘majestueus’ kan worden genoemd.