In de afgelopen jaren is het ontwikkelen van games met dank aan engines als Unity, Unreal 4, Pokémon: Essentials en RPGmaker steeds makkelijker geworden. Het gevolg is een ware stortvloed aan kleine gratis games, die niet zelden gebruik maken van een bestaand IP. En dat veroorzaakt logischerwijs wat wrijving met bijvoorbeeld SEGA en Nintendo, die het zien als een schending van hun copyright. ZUN, de geestesvader van het Touhou Project, heeft de zogenaamde doujin-cultuur echter omarmt, waardoor fans van de serie niet enkel onbezorgd hun games kunnen maken, maar ze zelfs kunnen uitgeven via bijvoorbeeld NIS.
Alweer de vierde Touhou-game die onder de vlag van Nippon Ichi Software wordt uitgegeven is Touhou Kobuto V: Burst Battle, een driedimensionale brawler die nog het meeste doet denken aan games als Power Stone, ARMS en Last Fight. Daarmee distantieert het zichzelf mijlenver van de eerdere drie Touhou-games van NIS: mystery dungeon-RPG Touhou Genso: Wanderer, platformer Touhou: Double Focus en bullet hell fighter Touhou Genso Ronde: Bullet Ballet, en daarmee doel ik niet enkel op de gameplay.
Kort samengevat
Het probleem van een franchise waarin fans een integraal deel uitmaken van de ontwikkeling, is dat de grens tussen canon en non-canon binnen de kortste keren vervaagd. Touhou heeft dan ook tientallen, zo niet honderden verhaallijnen die elkaar niet zelden uitsluiten. In Burst Battle is er echter nauwelijks verhaal te ontdekken, daar alles draait om de gameplay.
Wanneer we voor het eerst in de story mode duiken, zien we hoe Hakurei Reimu, het belangrijkste karakter uit het Touhou-universum, een gerucht opvangt dat stelt dat ze samen zou werken met Remilia Scarlet, een terugkerende slechterik en vampier. Ontdaan door het gerucht – voornamelijk omdat haar tempel hierdoor minder donaties krijgt – besluit ze daarom verhaal te gaan halen. En daarmee weet je eigenlijk alles wat je moet weten van het plot.
Matten met meisjes
Wat hierop volgt is een aaneenrijging van gevechten tussen Reimu en verschillende karakters uit het Touhou-universum, die beslecht worden op een lelijk vormgegeven afgesloten vierkante arena die doet denken aan het PlayStation 2-tijdperk. Karakters veranderen tijdens gevechten in een soort chibi-vorm en kunnen vrij rondrennen op dit speelveld en gebruik maken van de actieknoppen om vijanden te bestoken met verschillende afstandsaanvallen. Komen de karakters echter te dicht bij elkaar, dan schakelt de game om en veranderen de afstandsaanvallen in schoppen en slagen waarmee je tegenstanders kunt overvallen.
Om het spammen van aanvallen te voorkomen heeft elke actie een cooldown, die wordt weergegeven middels balkjes rechts onderin je scherm. Hierdoor word je gedwongen om in beweging te blijven, je aanvallen af te wisselen en zo nu en dan afstand te nemen om bij te komen. Een prachtig concept, dat beperkt wordt door de uitvoering. Aanvallen voelen namelijk zweverig aan en missen impact. Bovendien zijn de superaanvallen die je kunt opsparen dermate overpowered dat ze de game volledig breken. Zo snelde ik dan ook in no-time door de gevechten heen, om al na twintig minuten het verhaal van Reimu tot een einde te zien komen.
Ook weer niet zó kort
Gelukkig is de game dan nog niet voorbij, maar schakelt het enkel over naar het verhaal vanuit het oogpunt van een ander karakter. En dit patroon blijft het verhalen tot het zijn negen verhalen verteld heeft en je pakweg tweeëneenhalf tot drie uur verder bent. Beter dan twintig minuten, maar nog steeds veel en veel te kort voor een game waar je niet enkel voor moet betalen, maar die fysiek in de winkel ligt voor maar liefst drie tientjes.
Zelfs al kun je je nog even vermaken in multiplayer, zelfs al kun je nog wat tijd spenderen in de arcade en zelfs al hou je in het achterhoofd dat Burst Battle oorspronkelijk een fangame was van zeven jaar geleden, dan nog doet niets af aan het feit dat het al matig zou zijn voor gratis game, laat staan voor een retailtitel.
Conclusie
Touhou Kobuto V: Burst Battle werkt, maar daar is ook wel alles mee gezegd. Het verhaal is verwaarloosbaar, de gameplay eentonig en oppervlakkig en de speelduur is om te huilen. Samen met een vriend of vriendin kan dit leuk zijn in multiplayer, maar hooguit voor een minuut of tien. En om daar nu de hoofdprijs voor te betalen…