Wuchang: Fallen Feathers

Het soulslike-genre is inmiddels niet meer weg te denken uit de gamewereld. Een van de grote pioniers in het soulslike-genre is natuurlijk FromSoftware met games zoals Bloodborne en Elden Ring. En nu is het soulslike-genre nog een game rijker: Wuchang: Fallen Feather heeft zijn intrede gedaan. Deze game mixt fantasy met echt bestaande locaties, in een verhaal dat draait om een mysterieuze aandoening die mensen verandert in monsters. Ook jouw karakter, Wuchang, heeft deze aandoening opgelopen. Hierdoor is zij haar geheugen kwijtgeraakt en dat wil zij natuurlijk terugvinden voordat zij zelf ook in een monster verandert om zo die transtormatie een halt toe te roepen. De rest van het verhaal laat ik aan jullie over om zelf te ontdekken. Geloof me: je zult heel wat mini-bazen, tussenbazen en eindbazen op je weg tegenkomen. Oh, en je gaat heel, heel vaak dood.

Light as a feather

Zoals je in de subtitel al kunt zien, ben ik niet een doorgewinterde soulslike-speler. Sterker nog: dit is de eerste soulslike game waarin ik überhaupt speeltijd heb gestoken. Ik heb dan ook geen vergelijkingsmateriaal met andere soulslike games zoals Bloodborne, Lies of P of Elden Ring. Ik denk ook niet dat dit nodig is, want dan kan ik Wuchang: Fallen Feathers zien als een unieke game met zijn eigen identiteit. En wat mij betreft staat die identiteit als een huis. De game speelt namelijk heerlijk weg als het gaat om de combat. Voor je het weet, rijg je de ene na de andere tegenstander aan je zwaard, bijl of welk ander wapen je ook maar wilt hanteren. Wapens zijn er te over, evenals spells en consumables. Je speelt de combat op basis van heavy attack, light attack, discipline, weapon skills en charged heavy attack. Discipline kan bijvoorbeeld een block of een parry zijn, maar ook een kick. Hoe dit werkt, ligt dus aan het wapen dat je op dat moment hanteert. Je maakt combo's met je weapon skills en je heavy- en light attack. Hoe deze combo's te doen zijn, kun je lezen en zien in de tutorials. In deze tutorials, die je altijd kunt raadplegen, kun je overigens veel meer informatie dan alleen combo's en combat info vinden. Ook de vele soorten statuseffecten en het gebruik van verschillende technieken kun je hier vinden. Er wordt namelijk nogal wat met termen gegooid, dus het is handig die tutorials veel te raadplegen. Doe dit echter wel op een rustige plek, want de game kent geen pauzemodus, ondanks dat de game volledig singleplayer is. Dit is wat mij betreft een vrij vreemde keuze, omdat je toch soms in een gevecht even wilt pauzeren. Dit is inherent aan het genre, maar ik blijf het een vreemde keuze vinden.

Ook heb je de beschikking over spells (magie) en veel soorten consumables waarvan je er, net als met spells, vier in een shortcut in je hud kunt zetten. Deze consumables variëren van health potions (mana vase) tot een veer van een vogel die een random stat een tijdelijk boost geeft.

Iets wat ik nog wel even wil vermelden, is dat je vaak zult doodgaan; heel erg vaak. En dat komt vaak het tempo niet ten goede. Je zult dan alles weer opnieuw moeten doen vanaf de shrine waar je het laatst bent geweest. Dit kan frustrerend zijn omdat de shrines niet in hele grote getallen aanwezig zijn. Soms moet je een flink stuk wandelen naar waar je bent gebleven en dan kan het voorkomen dat je gaat rushen, en dan ga je ongetwijfeld weer dood. Zeker met de, in mijn ogen, onnodig lange laadtijden, haalt dit gewoon echt het tempo uit een verder heerlijk, soepel spelende game.

Mercury Rising

Over stats gesproken: deze zijn met allerlei soorten gear, wapens en andere boosts flink te upgraden. Bepaalde soorten armor geven bepaalde resistances en mitigations (schadevermindering). Sommige armor lijkt echter niet echt op armor. Soms krijg je een klein beetje Stellar Blade-vibes, wat in mijn optiek in deze game niet echt gepast is, daar het zich een flink aantal jaar in het "fictieve" verleden afspeelt. Maar goed, het oog wil ook wat. Natuurlijk heb je ook een soort van skilltree. Ik zeg bewust "soort van", aangezien het geen skilltree is zoals ik die traditioneel ken. Normaal gesproken ontvang je XP voor acties die je uitvoert en quests die je voltooit. Nou is er in Wuchang: Fallen Feathers niet echt een quest te volgen, anders dan wat je tegenkomt in de semi-open wereld. Je verdwaalt echter nooit en komt altijd waar je moet zijn en vindt uiteindelijk altijd je weg om anderen te helpen. Wat dat betreft is dat wel mooi opgezet door Leenzee Games. Maar goed, ik dwaal af, we hadden het over skills. Als je een monster, mens of eindbaas of wat dan ook doodt, dan verdien je Red Mercury. Deze kun je overigens vaak ook oppakken als Red Mercury sprouts, wat doet vermoeden dat het een soort van planten zijn. Deze Red Mercury kun je gebruiken om bijvoorbeeld items te kopen van handelaren, maar je kan er bij shrines, die verspreid over de wereld te vinden zijn, jezelf er ook mee levelen door het te refinen naar Red Mercury Essensce. Deze essence kun je vervolgen uitgeven als skillpoint om nieuwe combo's mee te unlocken of je stats te verhogen. Gelukkig zijn deze skills altijd gratis te respeccen, waardoor je theoretisch bij elke shrine je speelstijl kunt aanpassen. Je kunt bij een shrine nog veel meer doen, zoals aanpassingen aan je wapens, je warehouse beheren en nog een aantal zaken.

Beautiful China

Nu we het belangrijkste deel van de gameplay hebben gehad, is het tijd om eens te kijken naar de grafische pracht van deze game. Want pracht, dat is exact wat je krijgt. De game ziet er wonderschoon uit. Van kabbelende beekjes tot woudreuzen; je ziet dat er heel veel liefde in de omgeving is gestoken. Je doet zelfs af en toe een locatie aan die ook daadwerkelijk in China te vinden is. Alles is superscherp en ik heb geen drops in framerates gezien op de PlayStation 5 Pro. De game is dan ook Pro Enhanced, wat zich dus resulteert in 60FPS op Quality Mode en 80FPS op Performance Mode. Overigens heb ik weinig verschil tussen de plaatjes kunnen vinden op de verschillende modes. Af en toe is de game op een binnenlocatie wat aan de donkere kant, maar dat valt te verwachten aangezien elektriciteit nog niet bestond in het oude China.

Ook de geluidseffecten zijn gewoon van goede kwaliteit. De spells en melee attacks komen echt goed binnen en de muziek kan soms lekker goed doorklinken. Reken niet op vette rocksongs of moderne muziek, maar Chinese deuntjes en gelijksoortige muziek voert de boventoon. Het is niet heel erg aanwezig, maar genoeg om te kunnen opmerken.

Conclusie:

Om een lang verhaal nog even wat langer te maken: er zijn heel veel zaken die ik nog niet in deze review heb besproken. Dit zijn echter allemaal dingen die leuk zijn om zelf te ontdekken. Ik noem nog wel even wat termen: Skyborn Might, Madness, Temper en zo kan ik nog wel even doorgaan. De game zit zo boordevol mechanics dat het soms wat overweldigend kan zijn en je de tutorials moet raadplegen. Doorgewinterde soulslike-spelers zullen hier waarschijnlijk een stuk minder gebruik van maken. De combat vloeit lekker vlot dankzij de stabiele framerates en het feit dat de game Pro Enhanced is, mag ook flink geprezen worden. Grafisch is de game wat mij betreft van de bovenste plank. Af en toe kan de gameplay wat frustreren en kan de game wat oneerlijk aanvoelen, maar dat nodigt in mijn geval uit tot blijven proberen. Git Gud heet dat volgens mij in de soulslike-wereld. De wat lange laadtijden zijn echter niet meer van deze tijd, maar dit zou wellicht met een patch verholpen kunnen worden. Al met al is deze game een goede instap in het soulslike-genre, maar bevat ook vast en zeker genoeg uitdaging voor de doorgewinterde soulslike-speler. Wat ook wel eens waard is te vermelden is dat ik in mijn playthrough geen enkele bug ben tegengekomen.