Het verhaal achter de game gaat helemaal nergens over. Je speelt als een hippe politieagent die misdadigers voor de mode aanpakt. Dat begint met mensen zonder kleur. Je hebt een verfpistool bij je en daarmee schiet een beetje kleur in deze grijze bende. Wanneer je dit hebt gedaan, wordt de vijand opeens een hippe man van de wereld en begint te dansen, omdat jij ze hebt gered van een modieuze ondergang.

Wat deze game zo geweldig maakt is de geweldloosheid van het geweld. Je schiet je tegenstander misschien neer, maar daarna is hij helemaal hip en gaat vrolijk verder met zijn ding als een mooi aangekleed persoon. Geen bloedbaden die je aanricht, geen weggeschoten lichaamsdelen of rare monsters die je moet afslachten, maar gewoon een zeer kleurrijke spelwereld die nog het meeste lijkt op een combinatie tussen Wolfenstein en Zoolander.
Ik heb inmiddels best wel wat van die ouderwetse shooters gespeeld, maar in veel aspecten is deze misschien wel het beste. De creatieve draai die aan shooters gegeven wordt is zo enorm goed gedaan. Iedere keer als ik de game start blijft mij dat verbazen.






Reacties (0)
Deel je mening over dit artikel met andere GameQuarter-lezers
Plaats een reactie