Het trophy hunten heeft wel wat moois. Het is een extra uitdaging waarmee je met je zuurverdiende centen het maximale uit je game haalt. Het ‘virus’ kreeg ik weer te pakken na het spelen van Spider-Man 2. Ik was wat later dan de meeste en kocht het spel pas eind vorig jaar. Het is een leuk, actievol en compact spel dat zich perfect leent om, na het uitspelen van de verhaallijn, nog even door de stad te slingeren en alles te voltooien. Heerlijk, zo’n platinum trophy. In zo’n twintig uur had ik de game volledig op 100% staan. Maar zodra ik dat glimmende embleempje had binnengehaald, was ik hooked. Nu wil ik hetzelfde doen voor de rest van mijn collectie.
En het begint me in de weg te zitten. Zo heb ik direct na de release (uiteraard) Black Myth: Wukong gekocht. Het is niet de makkelijkste game (maar voor een soulslike ook zeker niet de moeilijkste). Het kost je alsnog flink wat uurtjes om alleen al de main story uit te spelen. En dan moet je ook nog alle geheime bazen weten te vinden én te verslaan, en die zijn een stuk lastiger dan de hoofdverhaallijn. Daarnaast zijn er tal van trophies die je permanent kunt missen als je niet oplet. Uiteindelijk heb ik het spel maar liefst drie keer moeten uitspelen om echt alles te behalen.
Maar nu stuit ik me toch op een uitdaging, eentje die ik mezelf opleg overigens. Het 100% uitspelen van Kingdom Come: Deliverance II. De campagne uitspelen duurt al lang, maar platinum halen? Dat is vrijwel onmogelijk. Ik moet nu het spel doorspelen en alle quests voltooien, maar je moet oppassen: als je een quest niet snel oppakt, verdwijnt hij gewoon als je te ver bent in het verhaal. Weg kans op je platinum en dan kun je helemaal opnieuw beginnen.
Alsof dat nog niet genoeg is, mag ik geen enkel dier doden of vlees eten om de ‘Lent’-trophy te krijgen. Het ergste is dat het maar een bronze trophy is, en je moet er belachelijk veel moeite voor doen om hem binnen te slepen! Je wordt namelijk regelmatig aangevallen door wolven in de natuur, maar nu moet je niet alleen levend zien te ontsnappen, je moet er ook nog eens voor zorgen dat je ze niet te veel pijn doet.
Daar begint nu het probleem. Het is enorm bevredigend om naar die platinum te streven, maar eigenlijk ook niet altijd even leuk. En is dat niet precies de definitie van verslaving? Het niet kunnen stoppen met een gewoonte, ondanks dat je je bewust bent van de negatieve impact ervan? Ga ik nu echt 150 uur in Kingdom Come: Deliverance II stoppen voor die trophy? Blijkbaar wel, want ik ben nu toch al een heel eind.
Harry Potter Hogwarts Legacy staat overigens nog in mijn game library, klaar om uitgespeeld te worden. Dat wordt er ook zo eentje waar ik mijn tanden op stuk ga bijten. Wat doe ik mezelf aan…