Ik start mijn PlayStation 5. Ik open het menu en ga verder met een game waar ik te onhandig voor ben, namelijk Returnal. Ik draai met mijn joystick. Langzaam draait het personage naar rechts. Er komt iets aan van links en ik draai met mijn joystick snel die richting op. Langzaam draait de hoofdpersonage naar links en komt mijn vijand in beeld. Onhandig probeer ik mijn cursor op het beest leggen dat druk bezig is met het magazijn op mij te legen om het neer te knallen, maar mijn cursor gaat over dit stuk ongedierte heen en ik moet met mijn joystick nu naar rechts, om mijn cursor toch op de vijand te krijgen. Wat een enorm gehannes. Mijn tegenstander gaat schieten. Ik ontwijk, maar hierdoor moet ik mijn vizier weer draaien naar de vijand, wat het nodige gerotzooi oplevert met mijn joystick. Had ik maar een muis en toetsenbord aan kunnen sluiten, dan was hij niet eens aan schieten toegekomen.
Hierboven omschrijf ik mijn grootste probleem met consoles. Hoewel ze steeds meer op een PC gaan lijken qua ondersteuning, zijn er nog best wel wat onderdelen waar ik merk dat niet alles ondersteund wordt. Mijn oordoppen worden bijvoorbeeld wel herkend, maar niet ondersteund door de PlayStation 5, terwijl het gewoon normale oordoppen zijn waar niks bijzonders mee is. De PC kan hier ook nog weleens minder optimaal zijn, maar dan is het voor een ontwikkelaar het net even wat toegankelijker om er iets aan te doen. Bij de PlayStation moet je een gelicenseerde ontwikkelaar zijn die bekend is bij Sony. Dat is comp. Verder zijn de huidige generatie consoles zo enorm goed, dat je voor het kopen van een PC die ongeveer hetzelfde kan, je bijna drie keer meer moet betalen. Dan heb je wel wat, je kunt het tenminste gebruiken zoals jij dat wilt.
PC ging er met de paplepel in
Toen ik kind was, waren er in mijn buurt twee consoles die absoluut de grootste waren. In mindere mate de NES. Bij vriendjes heb ik heel veel op de NES gespeeld. Mario en een heleboel andere spellen, waarvan ik mij de titel niet meer kan herinneren, waren aan de orde van de dag. De tweede was de GameBoy, een groot grijs vierkant ding met een groen scherm, welke ik nooit heb gehad. Heel veel kinderen om mij heen hadden er wel eentje en op school profiteerde ik daar enorm van. Ik kreeg van mijn ouders een SuperVision. Een tweederangs GameBoy die in al zijn facetten stukken goedkoper was. Dit is geen kritiek op mijn ouders dat zij nooit dergelijk speelgoed voor mij hebben gekocht. Zij zijn van mening dat kinderen buiten moeten spelen en ik heb daardoor een zeer gelukkige jeugd gehad. Ik was heel veel buiten en als ik binnen was, had ik iets anders. Iets waarvan ik nu vind dat het mooier was dan zo'n primitief ding als een NES of GameBoy. Ik had een i386: een PC.
Waar Mario Bros de lakens uitdeelde bij Nintendo, was Commander Keen de grote mastodont op de PC. Mario Kart zal fantastisch geweest zijn, maar Wacky Wheels deed een goede poging om dit te evenaren. Wat de NES kan, kan ook op de PC moest het adagium geweest zijn bij veel ontwikkelaars. De PC ging echter een andere kant op die, gezien de omstandigheden, logisch was. De NES sluit je aan op de televisie, zodat je lekker een game kan spelen op de bank. De PC heeft andere doeleinden en staat op een bureau. Zo waren de muis en het toetsenbord de belangrijkste componenten die op de PC werden gebruikt. Games die voor de PC werden gemaakt, waren vaak dan ook anders dan de games op de consoles. Omdat ik geen console had en wel een PC, had ik meer met adventure games als Monkey Island of RTS’s als Warcraft 1 en 2, Starcraft of Command & Conquer. Op de PC kwam ook de first person shooter. Hoewel Wolfenstein 3D officieel niet de eerste FPS is geweest, kan niet worden gezegd dat dit de grondlegger is voor wat later zou komen.
Daar zat ik dan. Als kind met een PC. Op school kende niemand Wolfenstein, behalve een vriendje van mij. Samen speelde we de game blauw. Terwijl de rest van de klas tegen elkaar aan het racen was in Mario Kart, leerden wij hoe je in Windows 3.11 zelf dingen kon veranderen in de game, zodat wij een animatie konden maken waarbij een nazi, als je hem neerschoot, een oog verloor. Dat kostte een paar uur, maar we hebben wel lol gehad. Ook daar is iets met de PC. De vrijheid dat je dingen aan een game kan veranderen. Mods zijn vandaag de dag een goede manier om een game speelbaar te houden. Zonder mods is bijvoorbeeld Skyrim voor mijn gevoel niet om overheen te braken. Tweehonderd mods erover en het is misschien wel de beste game ooit gemaakt.
Gadgets
Toen was voor veel kinderen het heel gemakkelijk; er was geen andere keuze. Niet iedere ouder zag het nut van een NES of Sega Mega Drive, maar doordat de PC ook voor administratieve doelen ingezet kan worden, waren veel ouders wel bereid om over te gaan op de aanschaf van een PC met het gevolg dat er veel spellen hierop werden gespeeld. Je kreeg er altijd een toetsenbord en muis bij en een beeldscherm. Ze werden door de jaren heen steeds beter: de i386 werd de i486 en van daaruit ging het steeds verder. De Intel Pentium processoren kwamen en computers kregen een CD rom-speler en DOS veranderde naar Windows. Mijn broer kocht een Pentium 233hz en kon kiezen uit diverse grafische kaarten. Hij koos de Voodoo 2. Quake kon ik toen spelen in 3DFX graphics, wat voor die tijd ongekend mooi was.
Eigenlijk is vanaf dat moment heel weinig aan de PC veranderd, waar er enorme uitschieters zijn geweest bij de diverse consoles die uitgekomen zijn. Nintendo probeert iedere keer weer iets te doen waardoor ze uniek zijn. De Nintendo Wii vind ik persoonlijk het leukste voorbeeld, maar ook de Nintendo Switch heeft een leuke creatieve inslag. De PlayStation en Xbox concurreren al jaren met
Ik heb het al eerder genoemd, maar de PC is duur. Koop je tegenwoordig een gewone laptop, kan dit voor een relatief goed bedrag. Echt goed gamen kan echter op dergelijke computers wel, maar niet de nieuwste games. Dan zul je wat betere hardware moeten hebben en daar heeft de industrie iets op gevonden. Het woord gaming. Zet voor een stuk hardware dit magische woord, maak het wat sneller dan nodig met wat gekleurde LED-jes erbij en je kunt er veel meer geld voor vragen. De hardware om mee te kunnen gaan met de consoles is tegenwoordig exorbitant duur.
Geen advies
De PC scoort denk ik het hoogst als je naar het totale plaatje kijkt. Met een PC ben je het meeste vrij. Games zijn veel vaker in de aanbieding en die zijn best wel wat hoger. De Game Pass is ook beschikbaar voor de PC en daarmee is een brug gelegd naar de Xbox, waardoor verschillen tussen de Xbox en de PC nog kleiner zijn dan ze al waren. Maar de apparatuur is ontzettend duur en je zult altijd een paar vreemde eigenschappen houden die je alleen maar op de PC ziet. Een Windows PC is tenslotte een hulpmiddel waar je op kan gamen, waar de consoles volledig gericht zijn op het gamen zelf. Verder is een game PC niet goedkoop en dat maakt het onaantrekkelijk.
Uiteindelijk is het verschil minimaal en is het voor iedereen wat ze zelf willen.