Als een kind zo blij, dat was ik op het moment dat we arriveerden op het terrein van de Messehalle in Keulen. In mijn vier jaar als redacteur heb ik het privilege gehad verschillende persevenementen te mogen bezoeken, maar nog geen zo groot als de Gamescom. Niets had me echter kunnen voorbereiden op wat ik daar tegenkwam.
Natuurlijk wist ik dat het beursterrein enorm was en natuurlijk kende ik de verhalen over de imposante stands, maar mijn kaak schuifelde bijna tussen mijn voeten door toen we de eerste hal van de beursvloer betraden op 5 augustus, de speciale dag voor de pers. Niet eerder zag ik een plek waar kleine ontwikkelaars en indies zoveel ruimte kregen als in deze hal, en dat was nog maar het topje van de ijsberg.
Wanneer ik mij samen met onze eigen Sander van Genderen en David Dejaeghere naar een van de grotere hallen verplaats worden we begroet door een torenhoge muur van Square Enix, die onder andere met Just Cause 3, Final Fantasy XV en Life Is Strange op de beursvloer staat. Deze hal delen ze onder andere met Nintendo, Koei Tecmo en Bethesda die ieder minstens net zo imposante stands hebben. We willen echter niet te lang blijven hangen omdat we eerst duidelijk willen hebben wat we waar kunnen vinden.
Zo passeren we nog enkele zalen die tot de nok toe gevuld zijn met games en belanden we bij een eettentje met echte Deutsche bratwürst (RICHTIG LEKKER). Met een beeld van wat onze opties zijn besluit ik mijn eigen weg te gaan. Immers wil ik maar een ding op Gamescom: zoveel mogelijk games spelen.
De eerste halte is de stand van Bandai Namco, die zich recht achter eerder genoemde eetkraam bevindt. De uitgever, die bekend staat om zijn vele games die gebruik maken van anime-licenties, is dit jaar vrij bescheiden te werk gegaan en heeft slechts twee van diens titels mee naar Keulen genomen. Een van die twee titels is Dark Souls III, ongetwijfeld een van de grootste klappers van de beurs en een van de games waar zelfs op persdag nog een fikse rij voor staat. Bewapend met games op verschillende draagbare devices sluit ik achter aan in de rij en binnen afzienbare tijd mag ik zelf met de demo aan de slag.
Zoals iedereen die eerder Dark Souls heeft gespeeld kan beamen, is het een game die je volledige aandacht vereist als je echt iets wilt bereiken. Maar met de drukte op de beursvloer is enige concentratie helaas ver te vinden, waardoor ik van de kaart geveegd wordt. Ondanks enkele verwoede pogingen slaag ik er daardoor niet in om de demo uit te spelen, waarna ik ervoor kies om de rij niet langer op te houden.
De tweede game van Bandai Namco geniet duidelijk minder populariteit. Naruto Shippūden: Ultimate Ninja Storm 4 heeft meerdere units vrij staan op het moment dat ik Dark Souls III de rug toe keer en dus kan ik ongestoord aan de slag met het nieuwe deel in deze fighting franchise. Met negen sessies, waarvan zeven overwinningen, onder de gordel duik ik nog even door wat menuutjes heen om aantekeningen te maken en vervolg ik mijn pad. Zoveel te zien, maar zo weinig tijd.
Een van de games die hoog op mijn to-play-list stond was Cuphead, een indie-game die onverwacht veel aandacht kreeg na diens onthulling op de E3-presentatie van Microsoft. En dankzij onze wandeltocht na aankomst weet ik precies waar ik deze game kan vinden. Ik blijk echter niet de enige met dat idee en dus sluit ik wederom in een rij aan.
Cuphead moet diens stand delen met de zombie DLC van Goat Simulator, Pinball FX 2: Family Guy, Plants VS Zombies: Garden Warfare 2, Worms WMD en een game waarvan ik de naam niet kan zien doordat het bordje door een camera geblokkeerd wordt. Ik probeer even Garden Warfare 2 te spelen, maar ik word vriendelijk verzocht deze units niet te gebruiken. Uhm ok? Dan schuiven we door en stuiten we op Worms WMD.
In eerste instantie zit ik een beetje aan te kloten met de game. Er is geen optie om tegen de computer te spelen en er staat niemand anders bij de console. Een jongeman vraagt dan of hij mee mag spelen, wat door mij zeer op prijs gesteld wordt. Ik heb behalve op enkele potjes als kind en een korte tijd met een recensie-exemplaar van Worms: Revolution na maar weinig ervaring met de franchise en stuntel dus een beetje met de controls.
Na wat uitleg van mijn medespeler, die mij ondertussen alle hoeken van het veld laat zien weet ik zowaar terug te krabbelen, waarbij ik opmerk dat hij erg goed in de game is. Wat blijkt? Ik zit te spelen met iemand van Team17, de ontwikkelaars van de game. De match loopt echter niet zo af als je zou verwachten. Maar wat er gebeurde houden jullie tegoed voor de preview.
Na het spelen van Worms mag ik eindelijk aanschuiven bij Cuphead. De rijen zijn lang en dus moeten we verplicht met zijn tweeën spelen. De gamer waar ik ditmaal een team mee vorm is een reguliere bezoeker die ogenschijnlijk al even aan het scherm gekluisterd zit. Desondanks bakken we er samen niet bijzonder veel van, waardoor ik na tien gevechten weer mijn rugzak pak om verder te gaan.
Nog altijd kan ik de immense grootte van deze beurs maar moeilijk bevatten. De zalen met games heb ik ondertussen wel zo ongeveer gevonden, maar ik slaag er in eerste instantie maar niet de shops te vinden om souvenirs voor het thuisfront te verzamelen. Zo eindig ik onbedoeld in de ‘’friends and family’’ zone, waar ik tegen de verwachting in een game tegenkom die ik graag nog even wilde proberen: LEGO: Dimensions. En ik mag dan niet alleen met de games aan de slag, maar ook met de playsets van Dr. Who en Back To The Future. Leuke bonus, al is de lol er wel vanaf wanneer er gasten komen die foto’s willen maken en daarbij duidelijk zijn dat ik in de weg sta.
Ondertussen was ik de shops alweer vergeten en wilde ik de indie-games op gaan zoeken. Drie keer raden waar ik uitkom? Precies! Met een sleutelhanger van Persona, wat kortingscodes van verschillende webshops én een special edition Skylander die ik nog niet in mijn collectie had in de rugzak gaan we weer zoeken naar de indie-games, die een hal verderop blijken te zijn.
Ik speel hier een kleine tien games, maar de meeste demo’s blijken niet uitgebreid genoeg om een artikel te kunnen rechtvaardigen. Drie games springen er echter tussenuit: Senran Kagura: Estival Versus, Corpse Princess en Last Fight. Helaas blijkt de tweede niet echt geschikt voor een beurs, aangezien deze vrijwel volledig om het verhaal draait zoals het een visual novel betaamt.
De dag begint al richting een einde te komen dus haast ik me nog snel naar een aantal stands. Helaas blijkt de rij voor Xenoblade X twee uur lang te zijn, is Skylanders: Superchargers druk bezet en is er geen doorkomen aan bij Final Fantasy XV. Ook bij Uncharted 4 vang ik bot. Maar gelukkig valt het daardoor wel op dat er nog andere units bij Sony vrij zijn. Op de stand speel ik zo Tearaway: Unfolded, Drawn To Death, Soma, Shadow Of The Beast en The Tomorrow Children. Ik ben nog volop bezig met die laatste wanneer ik opgeschrikt wordt door mijn telefoon. Dave herinnert me er weer aan dat de dag echt bijna voorbij is, dus maken we nog een razendsnelle ronde om te kijken wat we nog mee kunnen pikken.
Zo spelen Dave en ik een aantal rondjes Street Fighter V en duiken we met zijn drieën nog even backstage bij Guitar Hero: Live waar we een aantal nummers konden spelen. En dan is het terug in de auto naar huis. Gamescom! We zien je volgend jaar weer en dan kom ik nóg beter voorbereid.
Previews van: Drawn To Death, Last Fight, Lego: Dimensions, Senran Kagura: Estival Versus, Street Fighter V, Guitar Hero: Live, Shadow Of The Beast, Naruto Shippūden: Ultimate Ninja Storm 4, Cuphead en Worms WMD zullen spoedig op dit artikel volgen.