One Piece: Odyssey

Ondanks dat series als Demon Slayer en Spy X Family op momenten de eerste plek hebben ingepikt, is One Piece over de afgelopen decennia gemiddeld genomen de populairste anime gebleken die er is. Met games als World Seeker, de Pirate Warriors-games, Burning Blood, de Cruise-titels én draagbare en mobiele spellen, hebben gamende fans van de franchise weinig te klagen. Dat betekent echter niet dat we niet meer willen.

Want na onder andere beat ‘em ups, musou fighters en action-adventures brengt BANDAI NAMCO volgend jaar een JRPG van de Straw Hats Pirates naar het Westen. Een JRPG welke wij alvast mochten komen proberen bij de uitgever.

Feest van herkenning

Deze speelsessie begint ergens dieper in het verhaal. De Mugiwara’s zijn gestrand op een eiland en opgesplitst, maar wanneer wij ze weer ontmoeten hebben Luffy, Chopper, Sanji, Robin, Franky en Usopp elkaar reeds gevonden. De volgende die ze spotten is Nami, welke is ontvoerd door een gigantische aap die in de leer lijkt te zijn geweest met King Kong. Wat hierbij opvalt, is dat de game One Piece ademt uit elke porie. Dit zagen we eerder ook bij titels als World Seeker, echter blijft het indrukwekkend om een game te zien die niet enkel precies oogt als een 3D-versie van de anime, maar ook wordt ingesproken door dezelfde stemacteurs, met een verhaal en sfeer die daar zo in had kunnen zitten. Anderzijds zou je niet anders mogen verwachten, daar Eiichiro Oda zich wederom heeft geleend voor het project.

Na deze cutscene schakelt de game over en mag je zelf als Luffy over het pad rennen dat leidt naar de roodharige stoot. Odyssey is omschreven als een open-wereld avontuur, al viel daar niets van te merken in ons voorproefje, waar slechts één pad vooruit was. Dit pad bracht ons naar obstakels, welke overwonnen moesten worden door het gebruik van Luffy’s Gomu-Gomu-krachten. Specifiek kon hij zijn rubberen lijf gebruiken om ravijnen te trotseren, al lijkt het aannemelijk dat andere skills en karakters in de uiteindelijke game ook mogen schitteren.

Kicking ass

Zoals het One Piece betaamt, duurt het niet lang alvorens ons groepje oog in oog komt met vijanden. Geen piraten of marines, maar kleinere aapjes blokkeren het pad van onze helden, echter heeft men op de Grand Line nog nooit van PETA gehoord. De volgende scène is daarom een gevecht tussen de crew en de primaten.

Zoals je van een JRPG kon verwachten, vindt deze confrontatie in beurten plaatsen. De combat mechanics die hiermee samenhangen zijn vrij standaard, al hebben ze een kleine toevoeging gekregen in de vorm van groepen. Kort gezegd splitsen vijanden en het team zich in grotere confrontaties op in kleine groepen om te vechten, vergelijkbaar met hoe arcs als Alabasta, Enies Lobby en Dressrosa zich afspeelden. Speciale aanvallen – degene die ze roepen in de anime – raken vervolgens één vijand, de groep waar je in zit óf juist de andere groep. Ook hier is alles volledig terug te leiden naar het bronmateriaal, met zelfs enkele verwijzingen naar de canon. Want zelfs al hoort dit avontuur daar niet in thuis, dan nog is men voorzichtig daar geen afstand van te nemen. Een paar gevechten later eindigt de demo, maar niet voor een paar cutscenes wederom bewijzen dat Odyssey op en top One Piece is. Ik kan niet wachten.

Conclusie

Als groot fan van de anime kon er geen twijfel over bestaan dat Odyssey in huis zou komen. Maar zoals eerdere titels al bewezen, staat de naam van de anime niet garant voor kwaliteit. In het geval van deze titel, heb ik er persoonlijk echter alle vertrouwen in dat fans niets te klagen zullen hebben.