The Invincible

Deze game van Starward Industries is geen VR-titel, zelfs als Steam VR daar anders over dacht, maar is net als de meeste van die games wel volledig in de eerste persoon. Als wetenschapper Yasna ben je op planeet Regis III voor onderzoek, maar ben je verzeild geraakt in een benarde situatie. Al weet je niet precies wat wanneer de game begint.

Fast forward

De demo die ik van The Invincible heb mogen spelen, speelt zich even na deze ontwaking af. Yasna heeft haar weg teruggevonden naar het kamp waar ze verbleef en hoopt daar haar collega’s te vinden. De tenten waarin jullie verbleven, zijn zichtbaar in de verte en terwijl je hier naartoe loopt, vallen twee dingen op. Het eerste is hoe mooi de game is. Het zijn grotendeels rotsen die je zicht vullen, maar The Invincible oogt beter als menig titel in het AAA-segment, wat uitnodigt om deze met geheimen gevulde wereld te verkennen.

Het tweede ontmoedigt het juist, want Yasna heeft de conditie van een gepensioneerde kantoorpik die al veertig jaar zware shag rookt. Ze slentert vooruit in een tempo dat oma’s met een rollator passeren en is na tien seconden rennen al buiten adem. Jammer in de gemiddelde game, maar slaapverwekkend in een game waar grote stukken leegte (vooralsnog) de norm zijn.

Damn

Eens aangekropen bij het kamp, ga je op verkenning uit. Ik vond al snel een kapotte robot, een collega die duidelijk niet meer bij zinnen was en wat werktuigen en informatie om me verder op weg te helpen. Tevens slaagde ik er in om weer contact te maken met het thuisfront, welke mij hielpen om de robot weer op gang te krijgen en me een broodnodige gesprekpartner gaf. Bewapend met back-up en een kaart trok in daarom de wildernis in, vastberaden om meer leden van het team te vinden. Met behulp van een tracker slaagde ik er al binnen tien minuten in, om vervolgens te mogen ontdekken dat dit is waar mijn voorproefje afkapt.

Met slechts dit kleine beetje informatie, durf ik nog geen uitspraken te doen over of de game wel of niet de moeite waard is. Het centrale plot is duidelijk nog maar amper begonnen. Wat ik echter wel al durf te zeggen, is dat ik het niet ga spelen. Niet omdat ik niet geboeid ben, maar omdat ik na 28 minuten gespeeld te hebben enorme last had van motion sickness. Ik ben hier behoorlijk gevoelig voor, dus dat viel te verwachten van een game in de eerste persoon, maar ik had het wel veel sneller dan gebruikelijk. Dus mocht jij hier ook vaker last van hebben, dan is het geen gek idee om dit in het achterhoofd te houden.

Verwachting:

Ondanks een boeiende wereld en potentieel interessant verhaal, zal The Invicible hoogstwaarschijnlijk niet verder worden verkend. Enerzijds vanwege de enorme trage gameplay, maar vooral vanwege de enorme motion sickness triggers.