The Invincible

De demo begint ergens later in de game, in tegenstelling tot onze preview eerder dit jaar. Je krijgt eerst een introductie, waarin kort uit wordt gelegd waar de hoofdpersoon door is gegaan. Yasna is een vrouw die op een andere planeet op zoek is naar leden van de Alliance. Dit is vijandige factie, maar in haar geval moet je soms bondgenoten zoeken bij jouw vijanden. Er zijn weinig mensen op de planeet waar zij zoekt en dan worden vijanden vanzelf tijdelijke bondgenoten.

Ondanks dat de game zich afspeelt op een andere planeet in de toekomst, voelt hij meteen erg aan als FireWatch. Je praat steeds met iemand door een microfoon en je gaat een lineair pad af. Tijdens de tocht wordt er een verhaal ontrafeld waar ik eigenlijk niet al teveel over wil vertellen. Het gaat over de reis van deze geallieerden en wat er met ze is gebeurd. Dat het fout is gegaan, hoeft geen verrassing te zijn, maar hoe het fout is gegaan kun je gedeeltelijk ontdekken door de demo te spelen.

Door de game heen kom je allemaal objecten tegen die de moeite waard zijn te noteren. Lichamen van overledenen die de planeet niet hebben overleefd, voertuigen die ze hebben gebruikt, en robots waar meestal niet veel leven meer in zit. Yasna is een wetenschapper en deze hoeders van de geleerdheid noteren alles. Dit geeft een leuk overzicht wat je allemaal hebt gedaan tijdens het spelen van de game en waar je bent geweest.

Het gaat hier overduidelijk om een walking simulator en als de rest van de game dezelfde kwaliteit weet te halen als de demo, dan wordt het een goede. De sfeer is indrukwekkend te noemen. Er is geen moment dat verveelt, doordat je nagenoeg constant communiceert met iemand, waardoor je tijdens het lopen ook luistert naar gesprekken die persoonlijk zijn, maar ook gaan over het onderzoek dat je doet.

Grafisch is de game prachtig gemaakt. De kwaliteit van de rotsen voelt bijna fotorealistisch en dat eist ook wel iets van de performance. Ik heb er uiteindelijk heel weinig last gehad van de standaard problemen als framedrops gehad en het is zeker een aanrader om te proberen.

Verwachting:

De demo duurde net een uur en het was mij een uurtje wel. Een walking simulator is als een soort film. Je gaat een heel lineair verhaal af wat je vaak best wel een mooie ervaring geeft, maar de tweede keer dat je het speelt, is er geen verrassing meer en is het al stukken minder leuk. De game bevat niet echt puzzels en het gaat dan ook alleen maar om het verhaal. In dit geval denk ik dat het wel goed zit. Het verhaal in de demo wist me direct vast te pakken en liet mij niet meer los. Starward Industries verwacht dat de game dit jaar nog uit zal komen. Ik kijk er in ieder geval al naar uit.