Trine 4: The Nightmare Prince

Zoals lezers die hier vaker komen allicht al hadden opgemaakt aan de hand de games die ik review, ben ik niet het type dat graag samen met anderen speelt. Games als League of Legends, World of Warcraft en Call of Duty zijn simpelweg niet aan mij besteedt. Voor coöperatieve multiplayer geldt grotendeels hetzelfde, maar in casa Hendriks wordt nog wel eens een uitzondering gemaakt voor Halo in splitscreen, de vele LEGO-games en Trine. Daarom grepen we op gamescom twee controllers beet om Trine 4 onder handen te nemen.

In de eerdere drie Trine-games bestond jouw gevarieerde groepje uit een ridder, een magiër en een thief, met ieder hun eigen vaardigheden en beperkingen. En in Trine 4 zal dat niet anders zijn. Het lijkt er echter op dat sommige levels slechts door een van de drie getackeld kunnen worden, want in de demo die wij mochten spelen, waren we beperkt tot de ridder. Of eigenlijk twee ridders.

Bol en boller

Natuurlijk is het mogelijk dat we beperkt waren tot enkel de ridder omdat dit een demo was, maar verschillende observaties spreken deze mogelijkheid tegen. Allereerst is er het level, waarin we alle geheimen konden ontgrendelen met enkel onze held in het harnas. Normaliter zijn de vaardigheden van alle drie de helden nodig om elk hoekje en gaatje te verkennen en boss fights tot een goed einde te brengen, maar die vlag ging ditmaal niet op.

Verder is er de verteller, die voor en na het level opduikt om het verhaal te vorderen. Dit sluit uit dat dit level speciaal voor gamescom was gemaakt, want het zou niet logisch zijn om daar willekeurige expositie aan te koppelen. Bovendien had het level veel te veel polijst en optionele extraatjes om puur als een demo te dienen.

Speculatie

Een andere optie is dat dit een stukje design van Frozenbyte is. Zij lieten in het verleden al weten dat de game zich aanpast aan het aantal spelers – Trine 4 kan met maximaal vier spelers gespeeld worden – en het is aannemelijk dat daarbij rekening is gehouden met gekozen karakters, waardoor het level in dit geval volledig was aangepast op het spelen met twee ridders. Dat zou namelijk sommige puzzels verklaren.

Als de in ijzer omhulde krijger moesten onze redacteurs elkaar beschermen tegen projectielen, ze afbuigen om de weg vrij te maken, elkaar als opstapje gebruiken en de grote boze baas verslaan door samenspel. En hoewel je sommige van die dingen in theorie in je eentje had kunnen doen, ga je andere dingen niet voor elkaar krijgen zonder hulp.

Feiten

Ongeacht of dit level deel is van het spel en of het wel of niet dynamisch is aangepast aan de situatie, is het feit dat het erg leuk was om te spelen. De game speelde feilloos en doordat de puzzels goed gevonden, maar nooit vergezocht waren, bleef het tempo er lekker in. Het is verbazingwekkend hoeveel toepassingen een schild kan hebben in één level en het maakt ons benieuwd wat het eindresultaat in zijn totaliteit te bieden heeft. Visueel gezien zijn we echter sowieso overtuigd, daar de game weer net zo mooi oogde als zijn voorgangers.
 

Conclusie

Hoewel de Trine 4-demo op gamescom weer net zo degelijk was als diens voorgangers, liet het ons met een hoop vragen achter. Passen levels zich aan aan het aantal spelers en hun karakters? Beïnvloedt dit het verhaal? Hoe gaat deze game werken met zijn vieren? Dit zijn allen dingen waar we geen antwoord op hebben en waarover we, met de informatie die tot nu toe is vrijgegeven, enkel kunnen speculeren. Een ding staat echter buiten kijf: Trine 4 gaat weer een heerlijke co-op ervaring worden.