In 2010 bracht Quantic Dream Heavy Rain uit voor de PlayStation 3. Het was een grote gok die CEO David Cage en zijn team namen, aangezien Heavy Rain een project op zichzelf was. Een interactieve film, waarin de keuzes van de spelers essentieel waren voor het verloop van het verhaal. De moed die achter de gok verschuild ging, werd rijkelijk beloond. Met een gemiddelde score van bijna 90% op Metacritic mag de game zich in de top van de PS3-games nestelen. Beyond: Two Souls is wederom een interactieve film, welke gelabeld is als interactieve drama action-adventure film. Weet ook deze game de pers en uiteindelijk de consument voor zich te winnen? Betaalt de gok zich wederom uit?
Beyond: Two Souls vertelt het verhaal van Jodie Foster, die vanaf haar geboorte in verbinding staat met een entiteit, genaamd Aiden. Aiden kan het beste vergeleken worden met een geest die zich met de werkelijkheid kan bemoeien. Aiden kan bijvoorbeeld sloten openmaken of dingen omstoten, meestal op commando van Jodie, maar soms ook op eigen houtje. De wisselwerking tussen Jodie en Aiden is de kern van Beyond: Two Souls in meerdere opzichten. Zij vormen de gameplay en zij vormen het verhaal.
Het personage Jodie Foster is direct gelinkt aan Ellen Page, die al het acteerwerk, inclusief motion-capturing, voor Jodie Foster heeft uitgevoerd. Het uiterlijk van Jodie is dan ook gelinkt aan het uiterlijk van Ellen Page. Hetzelfde geldt voor Nathan Dawkins, die uiterst geloofwaardig wordt neergezet door Willem Dafoe. Doordat Quantic Dream zoveel moeite heeft gestoken in deze twee hoofdpersonages, is de audiovisuele prestatie van Beyond: Two Souls meteen één van de grootste pluspunten. De ontwikkelaar wilde een interactieve film neerzetten en dit is in dat opzicht zeker gelukt.
Kijk er dan ook niet van op dat je af en toe meer aan het kijken bent dan dat je daadwerkelijk aan het gamen bent. Qua gameplay is er niet veel veranderd ten opzichte van Heavy Rain, alhoewel Aiden voor een heel nieuw aspect zorgt. Helaas is de gameplay soms wat onduidelijk aangegeven bij Aiden en zijn de mogelijkheden met Aiden helaas te vaak ingeperkt. Hierdoor blijft het vaak bij speldenprikjes uitdelen en ben je alsnog een beperkte regisseur in je eigen verhaal. Deze beperking komt ook sterk naar voren in de keuzes die je continu kunt maken. Bij Heavy Rain speelde je met verschillende personages, die allen vroegtijdig ten onder konden gaan. Hierdoor zat je elke scène met spanning te spelen. Omdat je nu weet dat Jodie Foster niet vroegtijdig dood zal gaan, heb je al snel het gevoel dat je eigen inbreng wordt ingeperkt. 
Daarnaast is het verhaal een stuk chaotischer dan we van Quantic Dream gewend zijn. Je springt op een tijdlijn van voor naar achteren waarbij je het ene moment een nagenoeg volwassen Jodie speelt en vervolgens een klein kind ziet huppelen. Sommige scènes zijn aardig saai om te doorlopen en het aanklikken van lampjes ben je na een gegeven moment ook wel zat. Te vaak probeert de gameplay je met scènes in slaap te sussen in plaats van je met spanning te laten spelen.
Maar weet het verhaal op zichzelf dan wel genoeg te imponeren? Het antwoord is lastig te geven. Het verhaal kent namelijk erg sterke momenten, die tranen trekkend zijn in positieve zin. Er zijn echter ook genoeg momenten die je totaal niet weten te pakken. Die bijvoorbeeld te langdradig zijn en weinig of irritante inspanning vragen. Het moge duidelijk zijn dat het verhaal wel steek houdt, maar deze zal niet bestempeld moeten worden als exceptioneel.
Conclusie
Beyond: Two Souls staat te kennen als een interactieve drama action-adventure film. Het is inderdaad een interactieve film waar we mee te maken hebben, maar de echte regisseur mag je nooit spelen. Iets wat juist in Heavy Rain wel erg aanwezig was en de game zo sterk maakte. De keuzes die je maakt lijken te vaak nietszeggend. Daarnaast is de gameplay, mede aan het verhaal te danken, soms te simplistisch en daardoor vervelend. De audiovisuele presentatie, met dank aan Ellen Page en Willem Dafoe, zorgt voor een hoogtepuntje, maar Beyond: Two Souls is niet wat men er van verwachtte.