Als er een onderwerp is wat de laatste paar jaar veelal uitgebuit is op het gebied van games en films is dat de Tweede Wereldoorlog wel. Bij games heb je met name te maken met Shooters in een dergelijke setting, maar ook het RTS-genre heeft zo zijn titels. Zo kwam vorig jaar Company of Heroes uit en met een 8,9 liet die zien dat dergelijke games best goed kunnen zijn. Nu een jaar later is er een stand-alone uitbreiding onder de naam Opposing Fronts op de markt gekomen. Tijd om het spel onder de loep te nemen.
Juist ja, een stand-alone uitbreiding. Hierdoor krijg je een volwaardige game voor minder geld krijgt, dan dat een normaal spel kost (het spel ligt namelijk voor veertig euro in de winkel). En het mooie is dat de game er niet minder om geworden is. Nog steeds hebben we te maken met de hoogwaardige Company of Heroes-gameplay. Het spel draait dus nog steeds om het beheersen van zogenoemde strategy points. Heb je deze in je bezit, dan krijg je punten binnen waarvoor je items kunt kopen. Er zijn verschillende punten waarmee je diverse zaken als manschappen, voertuigen en gebouwen kunt financieren. Dit concept werkte, zoals gezegd, in het origineel al goed en het werkt nog steeds goed. Op dit punt ligt echter ook direct een kritiekpunt. Want is het spel het kopen wel waard, als je dezelfde gameplay krijgt, maar tien euro meer moet betalen?
Om hier een goed antwoord op te krijgen, moeten we eerst een kijkje nemen naar de nieuwe dingen in het spel. Zo heb je twee nieuwe facties in het spel: de Duitse Panzer Elite en het Britse Leger. Gelukkig heeft Relic Entertainment duidelijke verschillen tussen deze facties aangebracht. Zo draait de Panzer Elite vooral om het opbouwen van een klein en sterk leger om daarmee spoedig een vuist te maken. Hiermee lijken voertuigen enigszins overbodig, maar bij langdurige oorlogen zijn dat toch de eenheden die de doorslag kunnen maken. Daarnaast kan de infanterie ook nog reparaties uitvoeren aan deze voertuigen.
De Britten moeten het daarentegen juist meer van verdedigen hebben. Het is dan bij die factie ook van belang om eerst te verdedigen en daar vanuit aan te vallen. Voor mensen met weinig geduld kan dit vervelend zijn omdat je niet zomaar een paar snelle aanvallen kan uitvoeren en daarmee de vijand uitschakelt. In plaats daarvan draait het bij de Britten juist om het langzaam op laten schuiven van de frontlinie. Past de levenspreuk “aanvallen vanuit de verdediging” bij je, dan is deze laatste factie echt op je lijf geschreven.
Deze twee nieuwe facties werken vernieuwend en brengen bovendien ook nog eens een eigen campaign met zich mee. Ook deze twee nieuwe verhaallijnen zitten zeer goed in elkaar. De game blijft dicht bij de realiteit en het wordt op een leuke manier gebracht. Ook al is leuk hierbij misschien niet de juiste woordkeuze, aangezien oorlogen nooit positief kunnen zijn. In ieder geval zullen geschiedenisfanaten vele zaken herkennen. Zo heb je weer te maken met invasies bij bijvoorbeeld Caen (Normandië), maar krijg je ook de macht over de verdedigende linie van Duitsland bij de veldslag van Market Garden. Het mooie aan deze laatste setting is dat het in bekend gebied plaatsvindt (in de buurt van Arnhem). De campaign brengt alle verhalen die je verteld zijn in boeken, maar ook in films tot leven.
De moeilijkheidsgraad in deze missies ligt hoger dan in de originele game. De eerste paar missies vallen gelukkig goed te doen, zodat het plezier blijft, maar als je wat verder vordert kan het flink lastig worden. Tegenstanders die ingesteld zijn op jouw speelstijl zijn nou eenmaal lastig te bestrijden. Voor de één is dit een groot nadeel, terwijl de ander juist houdt van uitdaging. Mocht je bij die eerste groep horen, wees dan niet getreurd, want er zijn genoeg anders modi die je wel speelplezier kunnen geven. Zo heb je de typische skirmish-modus en tevens een multiplayer-modus. Hierbij spelen de strategische punten weer een hoofdrol.
Conclusie
Als je de vernieuwingen op een rijtje zet, dan rest mij de conclusie dat Company of Heroes: Opposing Fronts niet erg vernieuwend is. Twee nieuwe facties en de daarbij behorende missies zijn nou eenmaal niet revolutionair. Gelukkig brengt de CoH-engine genoeg klasse om de game boven de middenmoot uit te laten steken. Voor CoH-spelers zal het leuk zijn om de herfstdagen door te komen met een nieuwe verhaallijn. Nieuwelingen kunnen zich beter afvragen of ze niet liever kiezen voor het origineel, omdat die voor een lagere prijs ook gewoon in de winkels is te vinden.