Als eerste wil ik heel graag kwijt dat in de eerste minuut het al duidelijk is dat het gaat om een game die voor kinderen is bedoeld. De besturing en het verhaal zijn lekker laagdrempelig en daarom weinig uitdagend voor volwassenen, wat voor het schrijven van een recensie niet altijd even eenvoudig is. Tenslotte ben ik iemand van 39 en behoor ik niet helemaal tot de doelgroep waar deze game op mikt.
Gezellig een avondje naar het theater
Het belooft een gezellige avond te worden in het Sparkle Theater, waar het toneelstuk ruw wordt onderbroken door de geschifte Grape and the Sour Bunch, die van het vrolijke toneelstuk de ultieme tragedie willen maken. Persoonlijk heb ik meer met tragediën dan met vrolijke toneelstukken, maar het is een spel in de kleurrijke sferen van Nintendo, dus ik begrijp de invalshoek. Samen met Stella, de beschermer van het theater, moet de blonde prinses de Sour Bunch een halt toeroepen.
Het theater bestaat uit meerdere verdiepingen. Princess Peach begint op de begane grond en werkt zich een weg naar boven toe. Iedere verdieping heef vier zalen, die alle vier een ander thema hebben. Wanneer de vier toneelstukken gespeeld zijn, ga je door naar een laatste level en als dit level is uitgespeeld, ga je een verdieping omhoog om steeds dichter bij Grape te komen.
Iedere zaal heeft een ander thema, waarbij de prinses een ander kostuum aantrekt. Zo is er Mighty Peach, waarin de prinses transformeert tot een soort superheld. Persoonlijk vond ik Swordfighter Peach de leukste, waarin ze een soort musketier-achtige zwaardvechter wordt. waarbij ze als een meester van het zwaard moet dansen met haar vijanden. Hoewel dit erop neerkomt dat ze gewoon de vijand neer moet hakken, is het leuk bedacht. Met Detective Peach krijg je een vergrootglas en moet je een misdaad oplossen, welke ik ook erg creatief vond.
Prestaties
De doelgroep van de game is overduidelijk kinderen. Ik wandelde door de game heen zonder ergens het echt moeilijk te krijgen. Wat ik wel jammer vond, was dat bij ieder level weer eerst een hele berg tekstjes kwamen van Theets, zoals de acteurs worden genoemd die normaal werken in het theater, die in de problemen zitten en daarna kun je eindelijk het level gaan spelen. Dit is een enkele keer leuk, maar dit is ieder level weer en dat begint na drie keer echt heel vervelend te worden.
Wat ik nog vervelender vind, zijn de prestaties. Deze platformer is geen bijzonder mooie game en hoe het dan kan begrijp ik niet, maar hij heeft de grootst mogelijke moeite om op 30FPS te blijven. Wanneer je de game speelt in handheld-modus is er niet zoveel aan de hand. Maar sluit je hem aan op een televisie, dan zie je direct het probleem. Wanneer Princess Peach voor langere tijd beweegt en het beeld verplaatst schiet de hoeveelheid beelden seconde omlaag. Was dit incidenteel, dan was er niets aan de hand. Dit is echter structureel en het voelde meer aan als normaal dan dat het af en toe gebeurt.
Conclusie:
Voor kinderen is Princess Peach: Showtime! een leuke game die niet al te moeilijk is. Hij is kleurrijk en ik denk dat er mensen zullen zijn die zeker gecharmeerd zijn van de steeds wisselende outfits die de prinses krijgt. Mijn advies is echter wel om de game echt te spelen in handheld mode en de Nintendo Switch niet aan te sluiten op de televisie, want de prestaties schieten omlaag bij de tweede op een niveau die ik persoonlijk voor deze tijden niet acceptabel vind.