Het is elk jaar weer hetzelfde liedje. Konami en Electronic Arts trekken 'alles uit de kast' om het beste voetbalspel in de schappen te krijgen. Aan het begin was PES steevast de beste footie, waarna FIFA het sinds de komst van de Xbox 360 en PlayStation 3 wat meer voor het zeggen heeft gehad. Met PES 2015 werd het gat aardig gedicht en dat wat als overgangsjaar gezien kon worden moet nu geleid hebben tot een game die beter is dan die van de concurrent: Pro Evolution Soccer 2016.
Wie PES 2016 in eerste instantie opstart, zal weinig verschillen zien in vergelijkin met zijn voorganger. De menu’s zijn nog altijd wat statisch en ogen niet erg aantrekkelijk, maar werken wel. Zo zul je meteen weer de bekende MyClub-modus (tegenhanger van FIFA Ultimate Team) en Champions League op de voorpagina zien verschijnen. Uiteraard is ook de alom geprezen Master League weer van de partij, wat er voor zorgt dat ook diegene die een carrière willen opstarten dat naar hartenlust kunnen doen. Nee, je moet verder kijken dan je neus lang is voor je doorhebt wat PES 2016 eigenlijk te bieden heeft.
‘’Zo, dat speelt lekker weg!’’
Het opstarten van een vriendschappelijke pot is in een handomdraai gefixt en laat al snel zien wat er eigenlijk veranderd is. Over het algemeen zijn er grafisch niet veel verbeteringen toegevoegd, tenzij je de vele nieuwe animaties daaronder wilt scharen. De vele nieuwe animaties zorgen ervoor dat het spel op allerlei manieren verandert. Het toepassen van de juiste actie (dus animatie) kan een aanval maken of kraken. Het uitglijden op een nat veld, het aannemen van de bal met de hak of het behendig ontwijken van een tackle ligt nu meer dan ooit in jouw handen. Het zorgt er voor dat wedstrijden niet statisch en voorspelbaar overkomen. Het vraagt echter wel het nodige aanpassingsvermogen wil je deze mogelijkheden naar hartenlust benutten. Iets wat wellicht een uitstekend bruggetje vormt naar dat wat PES van je verlangt.
Voetballen moet je leren
Daar waar je bij FIFA na twee potjes spelen het spel wel aardig onder de knie kan hebben, daar vraagt PES 2016 meer van de speler. Natuurlijk kun je na drie potjes wel een bal van A naar B krijgen, maar dat is slechts het topje van de ijsberg. De mogelijkheden van PES 2016 gaan zo ver en zo diep, dat je wel even nodig zult hebben om een speelstijl je eigen te maken. Helaas zijn de vaardigheidstrainingen die Konami je in het spel aanbiedt daarvoor niet voldoende. Alhoewel er gesproken wordt over ‘experttrainingen’, blijft het eigenlijk allemaal vrij basaal. Je zult uiteindelijk dus veel moet spelen en uitproberen om het optimale eruit te halen. Dit kan je de nodige nederlagen opleveren, maar des te meer plezier heb je aan het einde van de rit.
Niet alleen het besturen van je manschappen, maar ook het voorbereidende werk kan gezien worden als een ware hersenkraker. We weten al dat een opstelling maken in PES meer van je vraagt dan het kiezen van een formatie en het neerzetten van de poppetjes, maar ook daar kost het tijd om niet alleen het puntje, maar de volledige ijsberg te ontdekken. Er zijn zo ontzettend veel mogelijkheden, wat er (wanneer je het serieus neemt) voor kan zorgen dat twee spelers eerst een kwartier aan hun opstelling sleutelen alvorens er wordt afgetrapt. Deze tactieken zijn dan vervolgens terug te zien in het spel, wat bij een nadelige tussenstand uitnodigt om de boel in de rust om te gooien. Hoppa, daar gaat weer een kwartier van je tijd…even thee zetten?
Managen of zelf presteren
Hoofdzakelijk biedt PES 2016 je drie modi die interessant zijn: MyClub, Master League en Be a Legend. MyClub is zoals eerder genoemd de tegenhanger van FIFA Ultimate Team. Deze mode is vrij identiek aan de editie van vorig jaar en legt het qua sfeer en mogelijkheden wel af tegen de mode van Electronic Arts. De Master League is daarentegen van een ander kaliber dan de carrièremodus van FIFA. De Master League laat het allemaal net wat meer overkomen als een sprookje met onbegrensde mogelijkheden. Het ontwikkelen van je spelers, het verbeterde transfersysteem en de tactieken die je kunt inslijpen zorgen voor een boeiende ervaring. De Master League is dan ook de plek waar je kunt leren omgaan met de tactische mogelijkheden.
Be a Legend laat je zelf presteren en je opwerken tot een plek waar jij tot je recht komt. Je maakt een speler aan, begint onder aan de ladder en laat je door goed te spelen opvallen bij steeds grotere clubs. Hierdoor kun je uiteindelijk bij de club van je dromen terechtkomen, maar dat is geheel aan jou. Het leukste is naar mijn beleving om deze modus op een uitdagende moeilijkheidsgraad te spelen, om te zorgen dat je er echt even aan moet trekken om een leuke transfer af te dwingen.
Engels voetbal
Wat opvalt aan PES 2016, is dat de scheidsrechter coulanter is dan ooit. De meest vuile tackles worden niet meer zo snel bestraft met een rode kaart. Sterker nog, de voordeelregel staat hoog in het vaandel. Het continu rollenbollen van spelers levert dus vrij weinig op, terwijl ze dat wel zeer vaak doen. Tel daar de zeer wisselvallige keepers bij op en je hebt eigenlijk de enige minpunten van de gameplay van PES 2016 opgenoemd. Wellicht dat een patch uit het oosten verlichting kan bieden.
Licenties blijven de bottleneck
Het wordt inmiddels een repetitief verhaal, maar de ontbrekende licenties in PES 2016 zorgen er wederom voor dat het spel minder tot de verbeelding spreekt. Een hele Bundesliga ontbreekt en ook de Premier League is niet voorzien van officiële outfits. Het is een doorn in het oog en een afbreker van de algehele beleving. Het is zo zonde dat een spel dat zo goed in elkaar steekt veel gezichtsverlies lijdt door niet over de nodige licenties te beschikken. De afwezige licenties zijn ook grotendeels de reden dat MyClub niet helemaal lekker uit de verf komt. Daarnaast lijkt PES 2016 voornamelijk in de Eredivisie wat steken te laten vallen. Zo lijken veel meer spelers niet meer op hun evenbeeld dan in de vorige edities. Dirk Kuijt heb ik in ieder geval alleen aan zijn shirtje herkend…
Gelukkig schijnt er licht aan het eind van de tunnel. De Option Files van de community kunnen nu ook naar de PlayStation 4 worden overgezet. Dit betekent dat fans van het spel alles in-game voor je aanpassen, waarna je alleen nog maar met een USB-stick in de weer hoeft te zijn en vervolgens vele ‘gelicenseerde’ teams kunt begroeten. Het vraagt wat van je, maar dan heb je ook wat.
Conclusie
Pro Evolution Soccer 2016 heeft veel te bieden, maar de statische menu’s en ontbrekende licenties vragen wel van spelers om door de zure appel heen te bijten. Wanneer je de gameplay en de tactische mogelijkheden van PES 2016 namelijk in zijn totaliteit onder de knie hebt, dan heb je te maken met een verademing die je tot PES 2017 wel zoet houdt. De wisselvallige keepers en coulante scheidsrechters kunnen voor de nodige frustratie zorgen. Hopelijk dat Konami hier nog even naar kijkt.